این کارگردان تئاتر که در حوزه تئاتر کودک فعال است، در گفت‌وگو با ایران اکونومیست درباره ویژگی‌های نمایش خود و اجرای تئاتر کودک در شرایط فعلی می‌گوید.
او درباره شیوه اجرایی نمایش خود توضیح می‌دهد: شیوه اجرایی ما زنده عروسکی است و هر یک از بازیگران‌مان سه نقش را بازی می‌کنند و ما برای آماده‌سازی این نمایش، ۶ ماه تمرین کردیم.
شش پری که اجرای نمایش خود را از ۱۶ آبان ماه آغاز کرده، درباره استقبال تماشاگران از این نمایش می‌گوید: زمانی که بعد از کرونا، تازه سالن‌ها فعال شده بود، اداره کل هنرهای نمایشی هزینه نیمی از صندلی‌های سالن‌ها را تقبل می‌کرد و مابقی صندلی‌ها هم با تبلیغاتی که صورت می‌گرفت، پُر می‌شد ولی حالا شرایط اجرا سخت‌تر و استقبال تماشاگران کمتر شده است.
این کارگردان با اشاره به حساسیت کار کودک در قیاس با کار بزرگسال ابراز تاسف می‌کند: این روزها شرایط خیابان‌ها به گونه‌ای است که بسیاری از خانواده‌ها تمایلی ندارند فرزندان خود را برای کاری مانند دیدن تئاتر که جزو ضروریات اولیه زندگی هم نیست، بیرون بیاورند. حتی وقتی شرایط خیابان‌ها آرام است، نمی‌توان مطمئن بود که این آرامش ادامه خواهد داشت و ممکن است یک ساعت بعد، وضعیت تغییر کند. بنابراین خانواده‌ها با چه اطمینانی فرزندان خود را برای تماشای تئاتر به مرکز شهر بیاورند.
او یادآوری می‌کند: البته مدیریت تالار هنر اطمینان داده که داخل مجموعه کاملا امن است ولی نمی‌توان شرایط بیرون را پیش‌بینی کرد.
این فعال تئاتر کودک درباره میزان استقبال مدارس از اجراهای صبح نمایش خود می‌گوید: از سال ۹۵ که تشکیل گروه داده‌ام، همیشه مستقل کار کرده‌ام. در تجربه‌های پیشین، همیشه در فصل مدارس، مدرسه‌ها از اجراهای صبح استقبال خوبی می‌کردند. به طوری که بعد از کرونا هم در فرهنگسرای نیاوران سه نوبت اجرای صبح برای مدارس داشتیم و اجراهای عصر هم به جای خود باقی بود. ولی در شرایط فعلی، تاکنون فقط دو اجرای صبح داشته‌ایم. بعضی از مدارس تمایلی ندارند بچه‌ها را به تئاتر بیاورند. از سوی دیگر هم آموزش و پرورش اجازه اردوی تئاتر به بعضی مدرسه‌ها را نمی‌دهد. یعنی اجرای مدارس بسیار سخت شده است.
شش پری با ابراز تاسف از وضعیت تبلیغات و اطلاع‌رسانی تئاتر در شرایط فعلی می‌افزاید: دو هفته پیش از شروع اجرای‌مان تراکت پخش کردیم چون تنها راه اطلاع‌رسانی است. اعضای گروه در خیابان یا در اطراف مدارس تراکت پخش کردند. در سال‌های اخیر بخش بزرگی از زندگی ما به فضای مجازی رفته. تبلیغات تئاتر و خرید بلیت هم در این فضا انجام می‌شد اما حالا که اینستاگرام و وات ساپ فیلتر شده، ای کاش مرکز هنرهای نمایشی دست‌کم با تلویزیون مذاکره کند تا بتوان از طریق زیرنویس در شبکه پویا برای نمایش‌های کودک اطلاع‌رسانی کرد اما متاسفانه در این زمینه هم هیچ حمایتی از گروه‌ها انجام نمی‌شود.
وی ادامه می‌دهد: شنیده‌ام که گفته‌اند گروه‌هایی که در این مقطع روی صحنه می‌روند، کمک‌هزینه بیشتری دریافت می‌کنند. باید بگویم اگر ما دنبال پول بودیم که تئاتر را انتخاب نمی‌کردیم. ما می‌دانستیم که با تئاتر نمی‌توان درآمد بالایی به دست آورد ولی علاقه به تئاتر است که ما را روی صحنه نگه می‌دارد اما وقتی تماشاگری در سالن نباشد، تمام خستگی به تن گروه می‌ماند در حالیکه همه کوشش‌های یک گروه نمایشی برای این است که مخاطب کارش را ببیند.
عکس‌هایی که به این گفتگو پیوست شده، از رضا معطریان است.
