به گزارش ایران اکونومیست، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد به مناسبت گشایش اجلاس اقلیمی موسوم به "COP27" در شرم‌الشیخ مصر هشدار داد که گرمایش زمین، بزرگترین بحران کنونی جهان و تهدید کننده زندگی و حیات بسیاری از انسان‌هاست.
کارشناسان همچنین در گزارشی که در پنجمین روز این اجلاس ارائه شد برآوردهایی ارائه کردند که نگرانی‌های دبیر کل سازمان ملل را موجه جلوه می‌دهند.
مطابق برآوردها تا سال ۲۰۵۰ میلادی حدود سه میلیون نفر از شهروندان جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که به عنوان کانون‌های بحرانی متاثر از پیامدهای گرمایش زمین طبقه بندی می‌شوند.
خبرگزاری دویچه‌وله به نقل از گزارش یادشده می‌گوید: به این ترتیب شمار ساکنان مناطق درگیر تنش‌های آبی تا اندکی بیش از ربع قرن دیگر دو برابر خواهد شد.
در عین حال مناطق درگیر با تنش‌های آبی به طور عمده در آمریکای مرکزی، خاورمیانه، بخشی از آسیا و بخش‌هایی از شرق و مرکز آفریقا قرار خواهند داشت.
کارشناسان معتقدند در مناطقی که به طور قطعی متاثر از پیامدهای گرمایش زمین هستند، مرگ و میر ۱۵ برابر بیشتر از مناطقی رخ می‌دهد که کمتر درگیر این بحران هستند.
میزان بالای مرگ و میر در مناطق آسیب‌پذیر از جمله به دلیل بیشتر رخ دادن سیلاب‌ها و توفان‌های ویرانگر و خشکسالی عنوان می‌شود.
این بحران‌ها همچنین باعث افزایش مهاجرت‌های ناخواسته می‌شود و در سال‌های آینده میلیون‌ها نفر به دلیل چالش‌های ناشی از گرمایش زمین مجبور به ترک کشور و سکونتگاه خود خواهند شد.
گزارشی که تحت عنوان "۱۰ دیدگاه جدید علم هواشناسی در سال ۲۰۲۲" در اجلاس تغییرات اقلیمیِ مصر ارائه شد، توسط کارشناسان و دانشمندان کشورهای مختلف از جمله محققان موسسه پژوهش‌های هواشناسی پوتسدام در آلمان تدوین شده است.
سیمون استیل، رئیس امور تغییرات اقلیمی سازمان ملل نتایج گزارش کارشناسان را "هشدار دهنده" خوانده و تاکید کرده که سازگاری با بحران‌های اقلیمی برای انسان‌ها ممکن است اما نامحدود نیست.
او تاکید کرد که به همین دلیل یک برنامه بلندپروازنه برای کاهش تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای که عامل اصلی گرمایش زمین به شمار می‌رود همچنان بسیار ضروری است.
به گفته سیمون استیل به دلیل فجایع غیرقابل اجتناب ناشی از تغییرات شدید آب و هوایی اکنون زمان آن فرا رسیده که طرح سازمان ملل برای پرداخت غرامت به مناطق آسیب‌دیده در دستورکار قرار گیرد.
کشورهای در حال توسعه و کمتر برخوردار معتقدند برای جبران خسارت‌ها و پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی باید یک صندوق ویژه این کشورها وجود داشته باشد.
نمایندگان و سران حدود ۲۰۰ کشور به اجلاس شرم‌الشیخ دعوت شده‌اند. اغلب این کشورها در سال ۱۹۹۷ نیز به منظور کاهش تولید دی اکسید کربن (گاز حاصل از مصرف انرژی‌های فسیلی) پیمان "کیوتو" را امضاء کردند که بسیاری از هدف‌های آن همچنان دور از دسترس مانده است.
بر پایه برآوردها کشورهای موسوم به گروه۲۰، شامل بیست اقتصاد برتر جهان، عامل انتشار حدود ۸۰ درصد گازهای گلخانه‌ای در جهان به شمار می‌روند که بر محیط زیست و زندگی همه کشورها تاثیرات مخربی دارد.
در اجلاس تغییرات اقلیمی سال گذشته در گلاسکو فشار بر کشورهای جهان افزایش یافت تا هدف‌گذاری‌های مشخص‌تری برای برنامه‌های ملی حفاظت از آب و هوا تعریف کنند.
بسیاری از کارشناسان کندی اقدام‌های جهانی برای مقابله با گرمایش زمین را مایوس‌کننده ارزیابی می‌کنند و می‌گویند برای تغییر این روند لازم است در سطح جهان، به خصوص در میان کشورهای صنعتی همکاری‌ها و تعامل‌های تنگاتنگ‌تری شکل بگیرد.
بنابر گزارش دویچه‌وله، بیست و هفتمین اجلاس اقلیمی سازمان ملل ششم نوامبر کار خود را در شرم‌الشیخ در کنار دریای سرخ آغاز کرد و ۱۸ نوامبر خاتمه می‌یابد. مصر به عنوان میزبان این اجلاس پیش‌بینی می‌کند شمار شرکت‌کنندگان آن تا روز پایانی به حدود ۳۰ هزار نفر برسد.
