سعید نیکی‌سخن در گفت‌وگو با ایران اکونومیست با اشاره به بومی سازی تجهیزات پروژه‌های عظیم آبرسانی در کشور اظهار داشت: طی ماههای اخیر شاهد افتتاح پروژه‌های بزرگ آبرسانی نظیر طرح غدیر، طرح آبرسانی به همدان و در ادامه طرح آبرسانی به سنندج هستیم، اما یک نقطه مغفول در میان همه این طرح‌ها که کسی به آن نپرداخت، مسئله بومی سازی و توانمندی داخل برای اجرای این طرح ها بود.
این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر در تشریح این که توانمندی داخل تا چه اندازه بر اجرای پروژه‌های بزرگ آبرسانی اثرگذار است، گفت: پروژه‌های در مقیاس طرح غدیر یک اَبَرطرح آبرسانی است که نظیر آن را تنها در برخی از کشورهای توسعه یافته نظیر ایالات متحده می‌بینیم، در این شرایط وقتی دولت تنها طی یک سال عزم خود را برای اجرای این پروژه جذب می‌کند، طبیعتاً بدون پتانسیل داخلی چنین هدفی هیچ موقع محقق نمی شود.
وی افزود: الکتروموتورهای به کار رفته در طرح آبرسانی غدیر یا طرح آبرسانی همدان مشابه یک سلف (تغییر فاز خودکار) در مدار الکتریکی فعالیت می‌کند و تغییر فاز قابل توجهی را به شبکه انتقال می‌دهد در این شرایط زمانی که شما ۱۰ الکتروموتور بزرگ دارید، پایداری شبکه برق مسئله جدی است، اما به کمک دانش داخلی این کار به راحتی امکان پذیر شده است.
نیکی سخن در تشریح ابنیه به کار رفته در طرح آبرسانی غدیر گفت: سازه‌های آبگیر طرح غدیر یک شاهکار مهندسی است و مشابه این سازه‌هایی که به وسیله جوانان ایرانی ساخته شده، در معدود کشورهای پیشرفته دنیا سابقه دارد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: اگر امروز طرح آبرسانی غدیر در خوزستان اجرا نشده بود سد کرخه به عنوان تنها محل منبع تامین آب شرب خوزستان آبی نداشت و ما دچار یک بحران وسیع می شدیم، اما به کمک اجرای طرح غدیر و انعطاف پذیری آب شرب به خوزستان شاهد کمترین مسئله و بالاترین کیفیت آب هستیم.
کارشناس صنایع آب در پایان تاکید کرد: در بسیاری از نقاط هدف طرح آبرسانی غدیر کیفیت آب ۴ برابر بهتر از قبل شده است و این یعنی مردم خوزستان به یکی از بهترین آب های شرب کشور دسترسی دارند.
پایان پیام/
