به گزارش ایران اکونومیست، ای‌اف‌سی پس از برد دیشب تیم ملی ایران در بازی دوستانه برابر نیکاراگوئه در گزارشی به تمجید از کی‌روش پرداخت. در این گزارش، پس از اشاره به سوابق درخشان مرد پرتغالی در عرصه مربیگری، داستان رفت و برگشت او به نیمکت ایران بازخوانی شده است.
در گزارش ای‌اف‌سی آمده است: نام تیم ملی و کی‌روش طی یک دهه گذشته با یکدیگر تنیده شده است؛ مرد ۶۹ ساله پرتغالی، ایرانی‌ها را به جام جهانی سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ رساند و در این مسیر، پیوندی خاص با یکی از تیم‌های پیشتاز قاره آسیا برقرار کرد.
سابقه مربیگری کی‌روش غیرقابل انکار است. او که در دوران فوتبالی، در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد، در دوران درخشان مربیگری، تیم جوانان کشورش را به طور پیاپی در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ به جام جهانی جوانان رساند و پس از آنکه در سال ۲۰۲۲ به عنوان دستیار «سر الکس فرگوسن» در منچستریونایتد انتخاب شد، شهرتی برای خود دست و پا کرد.
او پس از یک فصل حضور در اولدترافورد، راهی اسپانیا شد و ۱۲ ماه در سانتیاگو برنابئو روی نیمکت رئال مادرید نشست و باردیگر به منچستر بازگشت و در طول ۴ سال بعدی، نقشی کلیدی در روندی بازی کرد که در جریان آن شیاطین سرخ ۲بار لیگ جزیره و یک بار لیگ قهرمانان اروپا(سال ۲۰۰۸) فتح کردند.
با این حال، بازگشت او به راس نیمکت تیم ملی پرتغال، کمی غافلگیرکننده بود. تیم ملی پرتغال که کی‌روش از سال ۱۹۹۱ در بازه‌ای دو ساله هدایتش را برعهده داشت، در تابستان ۲۰۰۸ وی را به نیمکت این تیم بازگرداند. او این بار تیم ملی کشورش را به جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی رساند؛ جایی که او و شاگردانش موفق نشدند بیشتر از مرحله یک هشتم پیشروی کرده و اسپانیا، بلیت بازگشت به پرتغال را به دست آنها داد.
اما حرکت و انتخاب بعدی او در مسیر مربیگری، باعث ایجاد پیوندی عمیق‌تر میان او و تیم جدیدش شد؛ پیوندی که بیش از همیشه تداوم پیدا کرد و پس از جام ملت‌های ۲۰۱۱ آسیا با حضور او در تهران برای به دست گرفتن سکان هدایت تیم ملی از افشین قطبی، آغاز شد. نخستین دوره حضور او روی نیمکت تیم ملی، برای ایرانی‌ها پیشرفت‌هایی به همراه داشت که از جمله آن می‌توان به صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل اشاره کرد؛ اتفاقی که چهار سال بعد از ناکامی ایران در رسیدن به جام جهانی آفریقای جنوبی رخ داد.
کی‌روش شکست‌ناپذیری که از زمان علی دایی و علی کریمی، گمشده ایران بود را به این تیم بازگرداند؛ هرچند آنها وداع دردناکی با جام ملت‌های ۲۰۱۵ آسیا داشته و در یک چهارم در ضربات پنالتی، قافیه را به عراق باختند.
تیم تحت هدایت کی‌روش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه پیشرفت چشمگیری داشت؛ مراکش را شکست داد و بعد از سال ۱۹۹۸، نخستین پیروزی ایرانی‌ها در جام جهانی را برای این تیم به ارمغان آورد و در ادامه راه نیز با بدشانسی، از صعود به مرحله حذفی بازماند.
این بداقبالی با حذفی تلخ از جام ملت‌های ۲۰۱۹ آسیا همراه شد و پس از ناکامی در نیمه‌نهایی برابر ژاپن، بهترین فرصت ایرانی‌ها برای دستیابی به جامی که از سال ۱۹۷۶ دستشان از آن کوتاه مانده بود، از دست رفت.
کی‌روش در آن زمان پس از حذف با نقل قولی از فرانک سیناترا، خواننده آمریکایی گفت: فکر می‌کنم ساده‌ترین کار کپی کردن آهنگ مشهور است: «و حالا، اینجا آخر خط است.»
با این حال، سیناترا به خاطر بازگشت‌های بی‌شمارش به موسیقی پس از اعلام بازنشستگی، مشهور بود و حالا کی‌روش پس از حضور روی نیمکت تیم‌های ملی کلمبیا و مصر و البته تماشای صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ با هدایت «دراگان اسکوچیچ»، در زمانی مناسب به نیمکت تیم ملی بازگشته است!
او که تنها چند هفته پیش از پنجره ماه سپتامبر بازی‌های ملی موسوم به فیفادِی، به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب شد، بلافاصله عقربه‌های ساعت را به عقب بازگراند و همان روش «عملگرایانه» را در تیم ملی نهادینه کرد؛ روشی که در نخستن دوره حضورش روی نیمکت تیم ملی، به دستاوردهای زیادی منجر شده بود.
این همان روشی است که به پیروزی یک بر صفر برابر اروگوئه و تساوی بدون گل برابر سنگال در بازی‌های دوستانه اتریش منجر شد؛ نتایجی که نشان‌دهند این بود که پیوند میان کی‌روش و تیم ملی مثل همیشه قوی است و پیروزی دیشب برابر نیکاراگوئه اعتماد به‌نفس آنها را دوچندان کرد.
حالا کی‌روش در تیم ملی به‌دنبال رسیدن به موفقیتی است که تاکنون هیچ سرمربی به آن دست نیافته است: رساندن ایران به مرحله حذفی معتبرترین رویداد تک‌ورزشی جهان.
