بنان در سال ۱۳۲۱ خوانندگی در رادیو را آغاز کرد ، در آن زمان ، شادروان روح اله خالقی مسئولیت موسیقی راد یو را بر عهده داشت ، روزی که بنان با عبدالعلی وزیری جهت امتحان به رادیو می رود در دفتر روح اله خالقی ، ابوالحسن صبا هم نشسته بوده ، از بنان می خواهند که برای ایشان قطعه یی بخواند و او (( در آمد سه گاه )) را آغاز می کند و صبا هم با ویولون او را همراهی می کند. هنوز (( در آمد )) تمام نشده بود که خالقی به صبا می گوید : (( شما نواختن ویولون را قطع کنید )) و به بنان اشاره می کند (( گوشه حصار )) را بخواند و بنان بدون اندک مکثی ، با چنان مهارت و استادی (( در آمد حصار )) را می خواند و به (( سه گاه )) فرود می آید که روح اله خالقی بی اختیار برخاسته و او را در آغوش گرفته و می بوسد و آینده وی را در هنر آواز درخشان پیش بینی می کند .
(( صدای بنان ، بسیار لطیف و شیرین ، زیبا و خوش آهنگ است ، کوتاه می خواند ولی در همین کوتاهی ، ذوق و هنر بسیار نهفته است ، غلت ها و تحریرهای او چون رشته مروارید غلطانی ، به هم پیوسته و مانند آب روان است . من از صدای او مسحور می شوم ، لذتی بی پایان می برم که فوق آن متصور نیست ، تصور نمی کنم خواننده یی به ذوق و لطف و استعداد بنان در قدیم داشته باشیم ، و به این زودی ها هم پیدا کنیم ... بنان در موسیقی ما از گوهر گرانبها هم گرانبها تر است .))
از سال ۱۳۲۱ صدای غلام حسین بنان ، همراه با همکاری عده یی از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید و دیری نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد و شیفتگان فراوانی در سراسر کشور پیدا کرد . خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه جاوید (( گلهای جاویدان )) بنا به دعوت استاد ارجمند داود پیرنیا همکاری داشت . بنان در طول فعالیت هنری خود ، حدود ۴۵۰ آهنگ را اجرا کرد و آنچه که امتیاز مسلم صدای او را پدید می آورد ، زیر و بم ها و تحریرات صدای او است که مخصوص به خودش می باشد بنان نه تنها در آواز قدیمی و کلاسیک ایران استاد بود ، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت . تصنیف زیبا و روح پرور (( الهه ناز )) او بهترین معرف این ادعا می باشد
غلامحسین بنان به سال ۱۳۱۵ خورشیدی به سمت بایگان در اداره کل کشاورزی استخدام شد و بعد از چندی به شرکت ایران بار که مرکز آن در اهواز بود منتقل گشت . پس از چند سال به معاونت آن اداره منصوب گردید . در سال ۱۳۲۱ به تهران آمد و بنا به پیشنهاد مرحوم فرخ که وزیر خواربار بود ، به سمت منشی مخصوص وزیر به کار پرداخت . بهد از تغییر کابینه ، به اداره کل غله و نان منتقل شد و چندی کفالت اداره دفتر و کارگزینی و مدتی هم مسئولیت تحویل کوپن نان تهران را برعهده داشت . در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ رئیس شورای موسیقی رادیو شد .غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته که ره آورد این همکاری ها از این قرار می باشد :
گلهای جاویدان بدون شماره در (( شور )) ، گلهای جاویدان بدون شماره در (( سه گاه )) ، گلهای جاویدان بدون شماره در (( همایون )) با سنتور رضا ورزنده ، گلهای جاویدان شماره ۹۲ در (( بیات ترک و ابو عطا )) ، گلهای جاویدان شماره ۹۳ در (( شور )) با ویولون استاد مهدی خالدی ، گلهای جاویدان شماره ۹۸ در (( ابو عطا )) با تار لطف اله مجد ، گلهای جاویدان شماره ۱۱۸ در (( ماهور )) با ویولون استاد علی تجویدی و سنتور رضا ورزنده ، گلهای جاویدان ۱۱۸مکرر در (( ابو عطا )) با ویولون استاد مهدی خالدی ، گلهای جاویدان ۱۲۴ در (( بیات ترک )) ، گلهای جاویدان شماره ۱۲۸ در((شوشتری))،گلهای جاویدان شماره ۱۲۹ ، گلهای جاویدان ۱۳۰ ، گلهای جاویدان ۱۳۱ در (( سه گاه ))، گلهای جاویدان شماره ۱۳۲ در (( دشتی )) ، گلهای جاویدان شماره ۱۳۶ ، گلهای جاویدان شماره ۱۳۷ در (( چهار گاه )) با پیانو استاد مرتضی محجوبی و استاد علی تجویدی ، گلهای جاویدان شماره ۱۳۸ ، گلهای جاویدان شماره ۱۳۹ در (( سه گاه )) با استاد جلیل شهناز ، گلهای جاویدان شماره ۱۴۳ در (( شور )) ، گلهای جاویدان شماره ۱۴۵ در (( شور )) با سنتور رضا ورزنده ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۰۳ در (( دشتی )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۰۹ در (( سه گاه )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۲۶ در (( دشتی )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۳۴ در (( افشاری )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۳۶ در (( سه گاه ))، گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۰ الف در (( افشاری )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۰ ب در (( افشاری ))، گلهای رنگارنگ شماره ب مکرر ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۹ در (( دشتی )) گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۱ در (( شور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۲ در (( شور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۴ در (( سه گاه )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۶ در (( دشتی )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۱۹۰ در (( سه گاه )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۰۱ در (( ابو عطا )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۰۵ در (( افشاری )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۱۰ در (( بو سیلک )) ، گلهای رنگارنگ ۲۱۰ ب مکرر در (( بوسیلک ))، گلهای رنگارنگ ۲۱۱ در (( سه گاه )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۲۸ در (( افشاری )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۳۳۰در (( دشتی ))، گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۲ در (( دشتی )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۴ در (( دشتی و ماهور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۷ در (( ماهور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۲ در (( شور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۵ در (( همایون )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۹ در (( شور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۰ در (( دشتی )) ، گلهای رنگارنگ بختیاری ( محلی ) ، شماره ۲۵۱ ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۲ در (( همایون )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۴ در (( اصفهان )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۶ در (( شور )) ، گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۷ در (( ماهور )) گلهای رنگارنگ شماره ۲۶۵ در (( اصفهان )) ، برگ سبز شماره ۲۷ در (( سه گاه )) ، برگ سبز شماره ۳۱در (( افشاری )) ، برگ سبز شماره ۴۶ در (( سه گاه )) ، برگ سبز شماره ۶۳ در (( اصفهان )) ، برگ سبز شماره ۸۳ در (( سه گاه )) ، برگ سبز شماره ۱۰۷ در (( اصفهان )) ، برگ سبز شماره ۱۴۵ در (( همایون )) و برنامه های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده است .
برنامه های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده است .
غلامحسین بنان مدتها بود که به ناراحتی جهاز هاضمه مبتلا شده بود از طرف دیگر حنجره اش نیز آمادگی بیان نیاز های درونیش را نداشت و به همین دلیل اندک اندک از خواندن اجتناب ورزید و از صحنه هنر کناره کشید و دیگر حدود بیست سال آخر عمر را تقریبا فعالیت چشم گیری نداشت و روز به روز ناراحتی جهاز هاضمه او را بیشتر رنجور می کرد و متاسفانه کوشش های پزشکان و خاصه مراقبت ها و از خود گذشتگی های پری بنان همسر وفادار و مهربانش هم موثر نیفتاد و سرانجام در ساعت ۷ بعد از ظهر پنجشنبه هشتم اسفند ماه ۱۳۶۴ خورشیدی در بیمارستان ایرانمهر قلهک جهان را بدرود گفت . روانش شاد باد
