سرمربی تیم ملی درسال77: بازیکنان رابرای جام جهانی از فروردین می‌خواهم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ نسلی که تیم ملی ایران را به جام جهانی 98 فرانسه برد، یکی از با استعدادترین نسل های تاریخ فوتبال ایران بود. اما نسلی که حالا ایران را به جام جهانی برده، از نظر خیلی ها نسبت به آن دوران، افول شدیدی داشته است. اما بحث این نیست، صفایی فراهانی رئیس سابق فدراسیون فوتبال در یکی از مصاحبه های اخیرش حرف هایی به زبان آورده که به خوبی نشان می دهد، بخشی از خواسته های کارلوس کروش در حال حاضر منطقی است. اگر تیم فعلی را با تیم 98 مقایسه کنیم، این تیم برای حضور در جام جهانی نیاز به کار دو یا سه برابر دارد چراکه آن بازیکنان با این بازیکنان به هیچ وجه قابل قیاس نیستند. کارلوس کروش سرمربی تیم ملی معتقد است اگر ایران می خواهد در جام جهانی موفق باشد، باید از اواخر فروردین ماه به طور کامل تیم ملی را در اختیار او قرار دهند. پس از این درخواست، برخی از اهالی فوتبال موضع گرفتند و گفتند فدراسیون بله قربانگوی اوست، در حالی که سرمربی تیم ملی در سراسر این ایام تاکید داشت: «من به خاطر تیم ملی این حرف را می زنم. حالا باید شما روشن کنید که تیم ملی مهم است یا بازی های باشگاهی.»
اما مرور اتفاقات پیش از جام جهانی 98 و جام جهانی 2014 به خوبی نشان می دهد که مربیان حرفه ای درباره فوتبال ایران برای حضور در مهمترین تورنمنت، یک نظر مشترک داشته اند: «آماده سازی ایران سه ماه قبل از بازی ها.» 15 سال پیش، در چنین روزهایی ایویچ اصرار داشت که بازی های لیگ برتر ایران زودتر از موعد تعطیل شود و از فروردین ماه تیم ملی در اختیار او قرار بگیرد. صفایی فراهانی رئیس وقت فدراسیون در این باره می گوید: «زمانی که ما از اردوی فرانسه به تهران برگشتیم،‌ تومیسلاو ایویچ به من گفت شما بین لیگ و تیم ملی یکی را انتخاب کنید، گفتم چرا؟ گفت من یک اشتباه کردم و آن هم این بود که فکر می‌کردم مربیان شما مانند مربیان اروپایی بازیکنانشان را آماده می‌کنند ولی در این اردو فهمیدم که بازیکنان شما نمی‌توانند بیشتر از یک نیمه بازی کنند و اگر این بازیکنان با همین شرایط به جام‌جهانی بروند، تیم ما به مشکل برمی‌خورد. من تصمیم گرفتم لیگ را تعطیل کنم و همه ۴۰ بازیکنی که ایویچ نیاز داشت از فروردین در اختیار او قرار دادم، پس بازیکنان ۳ ماه کامل در اختیار ایویچ بودند و او کامل آن‌ها را می‌شناخت و حتی می‌دانست که کدام یک از آن‌ها شانس بازی کردن در اروپا را دارند.»
حالا 15 سال بعد، کارلوس کروش همان حرف هایی را می زند که تومیسلاو ایویچ به زبان آورده بود. او بارها گفته، مسئولان فوتبال ایران باید از بین «تیم ملی» و «رقابت های باشگاهی» یکی را انتخاب کنند. اگر 15 سال قبل و پس از صعود خاطره انگیز ایران به جام جهانی فرانسه، همه چیز در خدمت تیم ملی بود، حالا اما شرایط بسیار تغییر کرده است و فدراسیون برای گرفتن بازیکنان لیگ حتی مجبور است بخشی از قرارداد آنها را به باشگاهها پرداخت کند. اما 15 سال قبل نتیجه کار ایویچ چه بود و آیا ممکن است این نتیجه برای کروش هم تکرار شود؟
نادر محمدخانی مدافع سابق تیم ملی که این روزها در انگلیس زندگی می کند، در پاسخ به این سوال می گوید: «در آن زمان یادم هست دقیقه 50 در زمین می بردیم و نمی توانستم راه بروم. خودم را قایم می کردم تا به من توپ ندهند. ولی وقتی تمرینات ایویچ تمام شد، نه تنها 90 دقیقه که 120 دقیقه می توانستم بازی کنم.» مرحوم ایویچ هم در یکی از سفرهای تیم ملی اینقدر از تمرینات و تیم خود مطمئن شده بود که رو به مهدوی کیا گفته بود: «الان مطمئن هستم که یوگسلاوی اگر بتواند به ما گل بزند، فقط از طریق ضربه کاشته خواهد بود.»
کارلوس کروش همان راهی را می رود که ایویچ رفت. او هم قصد دارد از فروردین ماه تیم ملی را در اختیار داشته باشد و آن را تا جام جهانی بسازد. راهی که ایووچ رفت، به پایانی تلخ رسید؛ برکناری. هنوز آن نسل از فوتبال ایران به تلخی از اشک های یکی از بزرگ ترین مربیان خارجی تاریخ فوتبال ایران یاد می کنند. آیا کروش می تواند پایان این قصه را تغییر بدهد؟