دبیر انجمن علمی روانشناسی بالینی ایران، افراد با آستانه تحمل پایین را
مستعد اختلالات روانتنی عنوان کرد که تحت تأثیر شرایط استرسزا سیستم
گوارششان به هم میریزد و در درازمدت به اختلال فشار خون نیز مبتلا
میشوند.
به گزارش فارس، مهرداد کاظمزاده عطوفی در رابطه با آستانه
تحمل و شدت و ضعف آن در افراد مختلف اظهار داشت: آستانه تحمل افراد با هم
متفاوت است، هر کدام از ما سطحی از تحمل داریم که بعد از آن عصبانی
میشویم. آستانه تحمل میزان فشاری است که هرکدام از ما در موقعیتهای
متفاوت تحمل میکنیم و بعد از آن عصبانی میشویم.
وی افزود: بحث ما
در مورد موقعیتهای استرسزا و تحمل ما بعد از مواجهه با این موقعیتها
است. برخی افراد با شنیدن آستانه تحمل یاد کسانی میافتند که از کوره در
میروند در حالی که خیلی وقتها ما واکنش بیرونی نداریم اما آستانه تحملمان
در مقابل فشارهای روانی پایین است.
وی ادامه داد: در این حالت با
فعال شدن سیستم سمپاتیک و افزایش فشار خون و ضربان قلب دچار بیماریهای
روانتنی مانند زخم معده میشویم. افرادی که آستانه تحمل پایینی دارند،
یعنی کسانی که واکنشهای سیستم عصبی، رفتاری و هیجانی نشان میدهند به لحاظ
اختلالات روانپزشکی و جسمی آسیبپذیر هستند.
دبیر انجمن علمی
روانشناسی بالینی اظهار داشت:این افراد تحت تأثیر شرایط استرسزا، سیستم
گوارششان به هم میریزد و علائم جسمی پیدا میکنند که در درازمدت به اختلال
فشار خون نیز مبتلا میشوند.
وی افزود: در اینجا این سؤال مطرح است
که آیا آستانه تحمل اکتسابی است یا وراثتی؟ ما ساختار بدنی خود را به ارث
میبریم و اینکه سیستم عصبی ما چه واکنشی را نشان میدهد به زمینههای
ژنتیکی برمیگردد با این وجود در شرایط استرسزا عوامل محیطی مؤثرتر است.
وی
افزود: افرادی هستند که در یک خانواده به دنیا آمدهاند اما همین افراد به
دلیل جایگاه اجتماعی و اینکه چندمین فرزند خانواده هستند،از نظر واکنشها
و آستانه تحمل با هم کاملا متفاوتند. با وجود اینکه ما پایههای واکنشهای
بیولوژیکی را ژنتیکی میدانیم، اما شکلگیری این واکنشها تابع شرایط
محیطی است. بنابراین حتی اگر فردی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی یک سبک سیستم
عصبی را در خود تجربه کند، اگر تحت آموزشها و تمرینهای روانشناختی قرار
گیرد، رفتارش قابل کنترل خواهد بود.
وی افزود: مطالعات در رابطه با
رفتارهای پرخاشگرانه نشان میدهد که واکنشهایی که جنبه هیجانی دارد بیشتر
آموزشی و اکتسابی هستند. از طرفی باید گفت واکنشهای رفتاری ما تابعی است
که در بستر واکنشهای عصبی و بیولوژیکی انجام میشود.
این متخصص
بهداشت روان تصریح کرد: خیلی وقتها شیوه بیان، تن صدا و واژهها و کلماتی
که به کار میبریم و در ادامه شدت واکنشهایی که در بیرون دیده میشود تحت
تأثیر عوامل محیطی و آموزشی هستند.
وی ادامه داد: وقتی آستانه تحمل
ما پایین است یا اصطلاحا خود را «حساس» میخوانیم، برچسب آسیبپذیری به
خود میزنیم، وقتی میگوییم «حساسم»، یعنی شکستنی هستم و این به خود ما و
محیط و اطرافیانمان آسیب میزند و بر ابعاد زندگیمان تأثیر میگذارد.
وی
خاطرنشان کرد: با استفاده از این واژه نشان میدهیم که نمیتوانیم برای
خودمان کاری انجام دهیم و از خود سلب مسئولیت میکنیم. اینها تعبیر خوبی
نیست و نشاندهنده نقطه ضعف است. برای درمان آن باید به روانشناسان بالینی
مراجعه کنیم، علائم و نشانهها را بشناسیم و آنها را مدیریت کنیم.