به گزارش روز یکشنبه ایران اکونومیست، این رسانه انگلیسی نوشت: این شکاف امنیتی در تابستان سالی که تراس به عنوان وزیر خارجه برای کسب رهبری حزب محافظه کار مبارزه می کرد رخ داد و باعث شد بوریس جانسون نخست وزیر وقت انگلیس دستور سانسور کامل رسانه ها را به دلیل حساسیت موضوع صادر کند.
به نوشته این روزنامه، پیام هایی که هکرها به آن دست یافته اند شامل «مذاکرات فوق حساس» تراس با وزیران خارجه کشورهای بین المللی درباره جنگ اوکراین شامل جزییات مذاکره درباره انتقال سلاح بوده است.
در گزارشی که راشاتودی به نقل از دیلی میل منتشر کرده آمده است: هر چند جزییات این فعالیت هکری معلوم نیست اما گمان می رود عوامل آن سوابق ضبط شده در مدت یک سال را دانلود کرده اند که شامل مکالمه های خصوصی تراس و «کواسی کورتنگ» متحد سیاسی او در انتقاد از جانسون می شود.
دیلی میل در گزارش خود بازیگران دولتی خارجی را که «فرض می شود برای ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه کار می کنند» مقصر می داند اما این رسانه به نقل از یک کارشناس سایبری به مظنونان دیگری همچون «چین، کره شمالی و ایران» اشاره می کند که به زعم این کارشناس «علاقه وافری داشتند تا درباره ارتباطات وزیر امور خارجه وقت انگلیس، اطلاعاتی داشته باشند».
این رسانه خاطرنشان کرد هر چند که این حادثه نگرانی هایی را درباره باج گیری احتمالی برانگیخت اما دستور سانسور خبری صادر شد زیرا «اگر به راحتی این امکان وجود داشت که پیام های شخصی شرم آور وزیر خارجه هک شود، این امر نمی توانست برای دستگاه های اطلاعاتی انگلیس وجهه چندان خوبی داشته باشد».
یک سخنگوی دولت انگلیس از اظهارنظر درباره «تدارکات امنیتی فردی» خودداری کرده و تاکید داشت که دولت این کشور دارای «سیستم های بسیار قوی برای حفاظت در مقابل تهدیدهای سایبری است».
احزاب مخالف در انگلیس خواستار تحقیقات مستقل فوری درباره این اتهامات شده اند.
ایوت کوپر، وزیر کشور در سایه حزب کارگر گفت: «سوالات امنیتی جدی درباره چرایی و چگونگی درز این اطلاعات در حال حاضر وجود دارد که باید فورا مورد بررسی قرار گیرد».
لیلا موران، سخنگوی سیاست خارجی حزب لیبرال دموکرات نیز گفت: «اگر معلوم شود این اطلاعات برای حفاظت از رهبری لیز تراس، از مردم پنهان شده است، قابل بخشش نخواهد بود.»
لیز تراس در تاریخ ۵ سپتامبر جانشین بوریس جانسون به عنوان نخست وزیر انگلیس شد اما بعد از ۴۵ روز به دلیل ناتوانی در اجرای برنامه هایش کناره گیری کرد و از این رو به نخست وزیری که کمترین مدت خدمت را در تاریخ انگلیس داشته است، تبدیل شد.
