به گزارش ایران اکونومیست، چندی پیش پرونده مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه) به دادسرای کارکنان دولت رفت تا اختلاف به وجود آمده بین شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی و فدراسیون چوگان از طریق این دادگاه حل شود؛ شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزش مدعی شده بود تصرف در اموال دولتی و کسب درآمد نامشروع از سوی فدراسیون چوگان صورت گرفته است و این شرکت در تلاش برای اثبات تخلف فدراسیون چوگان است و فدراسیون نیز لایحه و دفاعیه خود را ارائه کرده است.
با این وجود قرار منع تعقیب این فدراسیون توسط دادسرای کارکنان دولت در پرونده شکایت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزش صادر شده و این شرکت نسبت به قرار صادره اعتراض و پرونده برای بررسی اعتراض به دادگاه ارجاع شده است.
پیش از اینکه موضوع به دادسرا کشیده شود، تفاهمی بین فدراسیون چوگان و شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی انجام شده بود که بر اساس آن مقرر شد ۵۰ درصد مجموعه قصر فیروزه در اختیار فدراسیون و ۵۰ درصد دیگر آن در اختیار شرکت توسعه قرار گیرد اما تفاهم‌نامه مذکور به امضا نرسید و پرونده به دادسرای کارکنان دولت ارجاع شد؛ قرار بر این بود از ۴۶ هکتار مجموعه ذی ربط، تنها حدود ۲۰ هکتار در اختیار فدراسیون چوگان قرار گیرد که شامل ۲ زمین چمن ۶ هکتاری جمعا به مساحت ۱۲ هکتار و نیز ۶ هکتار فضای روباز بود که با توجه به عدم امضای تفاهم‌نامه صورت گرفته از سوی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، رای نهایی دادسرای کارکنان دولت در این خصوص، تعیین کننده خواهد بود.
ابراهیم نوزایی، رییس فدراسیون چوگان در گفت و گو با ایران اکونومیست، درباره اتفاقات اخیر که ورزش چوگان را درگیر کرده است، با اشاره به اینکه بارها به وزیر ورزش و جوانان اعلام کردیم درست نیست مسائل داخلی ورزش به دادسرا کشیده شود، بیان کرد: وزیر ورزش و جوانان نیز این مسئله را به رییس شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی اعلام کرد اما متاسفانه به دستورات و تاکیدات وزیر توجهی نشد و مجددا از وزیر درخواست می‌کنیم به داد ورزش چوگان و جامعه چوگان کشور برسد و ما را از وضع موجود خارج کند.
وی با بیان اینکه ماجرای مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه)، شرکت توسعه و نگهداری از اماکن ورزشی زیر بار نرفت که به صورت کامل مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه) را به فدراسیون چوگان واگذار کند و صرفا در مورد زمین های چمن چوگان و برخی محوطه های مورد نیاز به توافق رسیدیم، عنوان کرد: در بخش مختلف نظیر فضای فعالیت ها، مسابقات، آموزش، اسب و...دچار چالش شده ایم و اگر به داد چوگان نرسیم آینده این رشته ورزشی با مخاطرات جدی مواجه خواهد شد.
رییس فدراسیون چوگان افزود: ورزش چوگان یک رشته باستانی ایرانی و توسعه آن مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی است اما این روزها حال و روز خوبی ندارد و طی چند ماه گذشته با چالش‌های عدیده‌ای مواجه بوده است.
نوزایی با اشاره به اینکه حدود ۱.۵ تا ۲ میلیارد تومان هزینه نگهداری از ۲ زمین چمن چوگان در مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه) و ۱ زمین چمن چوگان در مجموعه نوروزآباد است، عنوان کرد: پیش از این هزینه نگهداری از این مجموعه ها با توجه به درآمدهای کسب شده از مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه) به دست می آمد اما در حال حاضر با توجه به اینکه از ۴۶ هکتار مجموعه ذی ربط تنها حدود ۲۰ هکتار در اختیار فدراسیون چوگان قرار گرفته که شامل ۲ زمین چمن ۶ هکتاری جمعا به مساحت ۱۲ هکتار و نیز ۶ هکتار فضای روباز مورد نیاز است، بنابراین امکان درآمدزایی وجود ندارد و باید وزارت ورزش این هزینه را تقبل کند در غیر این صورت با مشکل مواجه خواهیم شد.
وی با تاکید بر اینکه رشته چوگان در ادامه به دلیل مسائل مالی با مشکلات عدیده ای روبرو خواهد بود، گفت: تا پیش از این از محل درآمدها به چوگان بازان حدود ۳۰ درصد تخفیف ارائه می شد چرا که چوگان رشته پر هزینه‌ای است و ورزشکاری که ۴ تا ۵ اسب دارد در ماه حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان هزینه نگهداری باید پرداخت کند و نیازمند حمایت مالی به منظور فعالیت است.
رییس فدراسیون چوگان ادامه داد: چوگان در حال نابودی است و حتی اگر صاحب زمین چوگان باشیم اما چوگان بازی وجود نداشته باشد به چه دردی می خورد؟ باید ورزشکاران را تشویق و ترغیب کنیم چرا که رشته چوگان هزینه های خاص خود را دارد.
نوزایی با اشاره به اینکه فدراسیون چوگان طی دو مرتبه از مسعود سلطانی‌فر و حمید سجادی درخواست کرده تا مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه) به صورت پایلوت در اختیار این فدراسیون قرار گیرد، خاطرنشان کرد: با این وجود هر دو درخواست بی‌نتیجه مانده است و تصور می‌کنیم با توجه مساحت ۶۰ هکتاری مجموعه چوگان و سوارکاری شهدا (قصر فیروزه)، مسوولان شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی به دنبال درآمدزایی از این مجموعه هستند.
وی ادامه داد: نباید به چوگان نگاه درآمدزا داشت و انتظار داریم در دوره جدید بیش از گذشته از این ورزش ملی و کهن کشور حمایت شود اما متاسفانه در حال حاضر چنین فضایی وجود ندارد و استنباط ما این است که شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی صرفا به دنبال درآمدزایی از این مجموعه است.
