خیلی سر به سر جلال مقامی می‌گذاشتم!

جلال مقامی ـ هنرمند باسابقه عرصه دوبلاژ ـ پنجشنبه (پنجم آبان ماه) بر اثر مشکلات کلیوی و ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

در پی این اتفاق تورج نصر در گفت‌وگویی با ایران اکونومیست به بیان خاطراتی از جلال مقامی پرداخت و خودش را شاگرد او معرفی کرد.

این دوبلور و بازیگر ابتدا در پاسخ به اینکه جلال مقامی را بیشتر دوبلور خوبی می‌داند یا مجری کاربلد؟ چنین گفت: ایشان دوبلور بسیار توانمند و خوبی بود. کارهای ماندگاری مثل «دکتر ژیواگو»، «بر باد رفته»، «لبه تاریکی» و خیلی فیلم‌های سینمایی با صدای ایشان شکل گرفت. تاریخ سینما اصلا به یاد ندارد گوینده‌ای به این قهاری با صدایی به این زیبایی حرف زده باشد اما ایشان اواخر عمرش صدایش نامطلوب شده بود و به‌خاطر اعصاب ناآرامی که داشت روی حنجره‌اش تاثیر گذاشته بود؛ ضمن اینکه استاد مقامی سکته‌ای که داشت روی صدایش تاثیر گذاشته بود و دیگر مثل گذشته نمی‌توانست صحبت کند.

نصر در پاسخ به اینکه اگر بخواهید یک جمله خطاب به زنده‌یاد جلال مقامی بگویید چه می‌گویید؟ اظهار کرد: بزرگ مرد دوبلاژ ایران. غیر از این جمله چیزی نمی‌توانم خطابش کنم. جلال مقامی انسان شریف، آرام و استاد درجه یکی بود.

او درباره اینکه با رفتن همیشگی صداهای ماندگار از عرصه دوبلاژ،‌ آیا می‌توان انتظار داشت در آینده صداهایی جایگزین خواهند شد؟ تاکید کرد: به هیچ عنوان صداهای ماندگار هیچ جایگزینی ندارند. ما در دوران طلایی دوبله ایران هر صدایی که از دست می‌دهیم هیچ وقت دیگر آن صداها به دنیا نخواهند آمد. جلیلوند، اسماعیلی، مقبلی، مقامی‌، رفعت‌ و ژاله کاظمی‌ها هیچ وقت تکرار نخواهند شد. هر صدایی دوره خودش را دارد. ممکن است در آینده گویندگانی بسیار خوب هم باشند اما آنچنان صدای ماندگار نخواهند شد. در دنیای هنر هم همین‌طور است حتی در هالیوود هم همین است کسانی که استاد هستند کسی جایگزینشان نمی‌شود و فقط اسمی از آنها می‌ماند.

در این زمینه بخوانید:

مرور خاطرات جلال مقامی از «دیدنی‌ها» و گفته‌هایش در ماه‌های پایانی عمر

ناصر ممدوح: دلم از مرگ جلال مقامی خیلی گرفت

تورج نصر سپس به تجربه کاری‌اش با مرحوم جلال مقامی اشاره کرد و یادآور شد: من از دوره نوجوانی تقریبا حدود ۱۳ سالگی با ایشان کار کردم و شاگرد ایشان بودم، هنوز هم شاگردش هستم. تا قبل از اینکه بیمار شود برای فیلم‌هایش حرف زدم. من در اکثر فیلم‌های آقای مقامی صحبت کردم. فیلم‌های هندی، فیلم های کمدی ایتالیایی و امریکایی با آن مرحوم زیاد کار کردم. آقای مقامی مرد بسیار محترم، باحال و خوش اخلاقی بود. او گوینده خوب و باحوصله‌ای بود. آرام بود و به هیچکس کاری نداشت.

او سپس به شوخ طبعی جلال مقامی اشاره کرد و گفت: حرف برای استاد مقامی زیاد است. من فقط از ایشان خاطرات خوب به یاد دارم. زمانی که سر کارشان می‌رفتم بهترین روزهایم بود چون از او بسیار می‌آموختم و اگر چیزی می‌خواست بگوید آنقدر زیبا عنوان می‌کرد که به دل آدم می‌نشست. جلال مقامی آدم شوخ طبعی بود. روحش شاد من خیلی با او شوخی می‌کردم و به اصطلاح سر به سرش می‌گذاشتم. اصلا به هیچ عنوان از هیچکس ناراحت نمی‌شد و شوخی‌هایش در حدی بود که شما را آزار نمی‌داد. متلک نمی‌گفت، کسی را کوچک و تحقیر نمی‌کرد. کلمات شیرین به کار می‌برد و به موقع می‌خندید. واقعا حیف شد.

تورج نصر در پایان درباره جدیدترین کارهای خودش در عرصه بازیگری و دوبلاژ به ایران اکونومیست گفت: پروژه «سلمان فارسی» که از مدت‌ها قبل در آن بازی داشتم این روزها در شاهرود در حال تصویربرداری است و من تقریبا کارم در این سریال تمام شده است. فقط بخش کوچکی از ایفای نقشم باقی مانده تا به تهران بازگردم و همکاری‌ام را به پایان برسانم. قرار است در این پروژه به غیر از نقش اصلی خودم نقشی دیگر هم داشته باشم. همچنین اخیرا برای یک سریال طنز دعوت شدم که آقای حمید جبلی نویسنده آن است و به‌زودی قرار است قراردادی بسته شود و در قسمتی از کار همکاری داشته باشم. در عرصه دوبله هم همچنان کارم زیاد است. دوبله رکن اصلی زندگی‌ام است و بیشترین انرژی‌ام را صرف دوبله می‌کنم.