به گزارش ایران اکونومیست از گاردین؛ در ادامه حملات فعالان محیطزیست و معترضان به تغییرات اقلیمی جهت جلب آریا عمویم به اثرات مخرب استفاده از سوخت‌های فسیلی بر محیط زیست و مهمترین دلیل تغییرات اقلیمی؛ کمتر از یک هفته بعد از پاشیدن سوپ گوچه فرنگی به تابلوی گلهای آفتابگردان ونسان ونگوگ در موزه ملی لندن؛ اینبار دو معترض دیگر روی یک تابلوی گران قیمت اثر «کلود مونه» را برای مدت کوتاهی با نشاسته پوشاندند.
این نقاشی با نام «Meules» اثر «کلود مونه» در سال ۱۸۹۰، چند سال پیش توسط «هاسو پلاتنر» مجموعه‌دار معروف آثار هنری به قیمت ۱۱۰.۷ میلیون دلار در یک حراجی خریداری شد و از سال ۲۰۱۷ برای نمایش به موزه باربرینی در شهر پوتسدام آلمان امانت داده شده است.
یک گروه فعال آلمانی با نام «آخرین نسل» که این اقدامات اعتراضی را رهبری می‌کند در بیانیه‌ای اعلام کرد: نقاشی در این اقدام آسیب ندیده است. کاملاً برخلاف رنج بی‌اندازه‌ای که سیل‌ها، طوفان‌ها و خشکسالی‌ها امروز به عنوان پیام‌آوران فاجعه قریب‌الوقوع بر ما وارد می‌کنند.
چگونه است که خیلی‌ها بیشتر از آسیب دیدن به این تصاویر نسبت به نابودی خود دنیای واقعی ما می‌ترسند، جادویی که مونه آنقدر تحسین می کرد؟
این گروه همچنین به رسانه‌ها گفته‌اند: این اقدام به منظور برجسته کردن تضاد بین طبیعت زیبای به تصویر کشیده شده در اثر کلود مونه و خطراتی که در حال حاضر برای صحنه‌های واقعی مانند آن وجود دارد، انجام شده است. مونه طبیعت را دوست داشت و زیبایی منحصر به فرد و شکننده آن را در آثارش به تصویر کشید. چگونه است که خیلی‌ها بیشتر از آسیب دیدن به این تصاویر نسبت به نابودی خود دنیای واقعی ما می‌ترسند، جادویی که مونه آنقدر تحسین می کرد؟
پیش از این نیز یک گروه فعال در انگلیس با عنوان «Just Stop Oil» دست به اقدامات مشابهی در گالری ملی لندن، گالری و موزه هنری گلاسکو، گالری هنر منچستر و آکادمی رویال زده است و در کشورهای ایتالیا، استرالیا و چند کشور دیگر نیز اعتراضات مشابهی انجام شده است.
چندی پیش دو جوان معترض در گالری ملی لندن با سس گوجه فرنگی به تابلوی معروف گلهای آفتابگردان اثر «ونسان ونگوگ» حمله کردند و پس از آن دست‌های خود را دیواره پائین تابلوی نقاشی چسباندند. انها هدف از این اقدام خود را فشار آوردن به دولت بریتانیا برای اقدام سریع‌تر جهت مبارزه با آثار تغییرات آب و هوایی توصیف کردند. در این اتفاق هم آسیبی به تابلوی ونگوگ نرسید.
این اقدام بیشترین خشم را به همراه داشت و منتقدان، سیاستمداران و سایرین، این گروه را به عدم درک اثرات مخرب بالقوه اقدامات اعتراضی خود متهم کردند.
