جمعه ۲۳ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 13 - ۱۰ جمادی الثانی ۱۴۴۶
۰۲ آبان ۱۴۰۱ - ۱۳:۱۷

چرا جمع آوری معتادان متجاهر با وجود ظرفیت‌ها باز هم معطل مانده؟

مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در مورد برنامه‌های این سازمان درطول یکسال اخیر توضیحاتی ارائه کرد.
چرا جمع آوری معتادان متجاهر با وجود ظرفیت‌ها باز هم معطل مانده؟
کد خبر: ۵۲۷۶۰۸

به گزارش ایران اکونومیست،  احمد احمدی صدر درباره آخرین فعالیت‌های این سازمان پیرامون جمع‌آوری معتادین متجاهر و ساماندهی آنها در مراکز تحت پوشش سازمان گفت: درباره بحث ساماندهی آسیب‌های اجتماعی بخصوص وضعیت معتادین متجاهر ۱۴ نهاد متولی امر هستند. ستاد مبارزه با مواد مخدر، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان بهزیستی، سازمان فنی و حرفه‌ای، قوه قضائیه، نیروی انتظامی، کمیته امداد، مجلس شورای اسلامی، هلال احمر، صداوسیما، سازمان های مردم نهاد، شهرداری تهران و...  از جمله نهادهای متولی در این موضوع مهم هستند. 
 
وی با بیان اینکه شهرداری تهران در دوره مدیریت جدید و ابتدای پذیرش مسئولیت شهر تهران، اقدام به تشکیل قرارگاه اجتماعی کرد، ادامه داد: متأسفانه با حجم بالایی از معتادین متجاهر در سطح شهر تهران مواجه شدیم که به اذعان دستگاه‌های مسئول و متولی، نسبت به پنج سال گذشته رشد بیش از ۲۰۰ درصدی داشته‌اند که باید برای این چالش راه حلی می‌اندیشیدیم که تنها راه این مسئله ورود جدی و جهادی برای برداشتن بارهای روی زمین مانده از قبل بود.

به گفته مدیرعامل سازمان رفاه شهرداری تهران، اولین سوال ما این بود که چرا معتادین متجاهر از قبل جمع‌آوری نشده‌اند و پاسخ آقایان این بود که ظرفیت کافی برای پذیرش آنها نداریم. به همین دلیل۱۴ دستگاه متولی مکلف شدند که ۹۰۰۰ ظرفیت جدید مورد نیاز را ایجاد نمایند که شهرداری تهران به منظور کمک هرچه بیشتر و باز شدن گره‌ها، مسئولیت ایجاد بیش از ۵۰ درصد ظرفیت مورد نیاز تهران را برعهده گرفت و تاکنون بیش از ۵۰۰۰ ظرفیت ایجاد کرده و قرار بر این است سایر نهادهای متولی هم کمتر از ۵۰ درصد دیگر را تأمین کنند. 


احمدی صدر ادامه داد: همچنین سوال دیگری برای ما پیش آمد که با ظرفیت ایجاد شده چرا جمع آوری معتادین متجاهر، باز هم معطل مانده است و کار به خوبی پیش نمی‌رود؟ که باز هم اعلام کردند عده‌ای که تعدادشان قابل توجه هم هست برای پذیرش مشکل دارند و هیچ دستگاهی مسئولیت ساماندهی آنها را به عهده نمی‌گیرد؛ چرا که افراد منع پذیرش، شامل "بیماران زخم باز، عفونی، هپاتیت، ایدز، افراد بالای ۶۵ سال و زیر ۱۸ سال و متجاهرین بیمار اعصاب و روان و معلولین" می‌شوند که ساماندهی آنها بسیار کار طاقت فرسا و پرزحمتی است و بار مسئولیتی فراوانی دارد. 

 

وی گفت: نگاه ما به این مسئله نسبت به سایر نگاه‌ها تفاوت جدی دارد و معتقدیم این عزیزان با وضعیت بد جسمانی، روحی و روانی، خانواده ما هستند، پدران و مادران و فرزندان این سرزمین هستند و همه در قبال آنها مسئولیت داریم و این چه معنایی دارد که روی انسانی برچسب منع پذیرش بزنیم و او را همچون زباله قلمداد کنیم که متأسفانه این گونه تعابیر در دوران گذشته مکررا" به کار رفته است، لذا باید به حل مشکلات این قشر بپردازیم و غفلت نکنیم. در همین راستا سخت‌ترین قسمت و حلقه مفقوده‌ ماجرای متجاهرین را نیز با جان و دل پذیرفتیم و ظرفیت‌هایی برای افراد بالای ۶۵ سال و زیر ۱۸ سال، زخم بازها، عفونی‌ها، بانوان، معلولین اعصاب و روان ها نیز ایجاد کردیم که جمعا" تا کنون بیش از ۵ هزار ظرفیت به لطف خدا ایجاد شده است.  
 
مدیرعامل سازمان رفاه شهرداری تهران با بیان اینکه هزینه یک معتاد متجاهر زخم باز به صورت میانگین هر ماه حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان بوده و معادل است با هزینه نگهداری بیش از ۱۰ نفر معتاد متجاهرعادی، اظهار کرد: این هزینه با احتساب انرژی، هزینه و خدماتی که به ۲۰۰ نفر زخم باز و عفونی می‌دهیم معادل است با هزینه و خدماتی که برای بیش از ۲۰۰۰ نفر معتاد متجاهر عادی صرف می‌کنیم و این مسئله، بار سنگینی برای شهرداری تهران دارد اما چه کنیم؟ وقتی اطلاق منع پذیرش به این بیماران می زنند و آنها را رها می‌کنند و کسی تولی‌گری این امر را نمی پذیرد آیا ما هم باید آنها را رها کنیم؟ 

احمدی صدر ادامه داد: اگر فرزند خودمان هم باشد او را به دلیل پرهزینه بودن رها می‌کنیم؟ اگر پدر پیر ما بود و در جوی خیابان با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد او را رها می کردیم و منتظر می ماندیم تا فلان وزارت و فلان سازمان روزی تصمیم بگیرند آیا آنها را پذیرش کنند یا نه؟ هرگز! نگاه متعالی به انسان و کرامت انسانی اجازه نمی دهد که از این موضوع به راحتی بگذریم و چشم‌هایمان را ببندیم و قطعا" نوکری همه اقشار جامعه به ویژه آسیب‌دیدگان که امروز حتی فرزندانشان شاید دیگر تاب و تحمل پذیرش آنها را نداشته باشند و طرد شدگان واقعی جامعه هستند، افتخار ماست و ما این امر را جهاد می‌دانیم و تمام و کمال پای آن ایستاده‌ایم.  
 
وی با بیان اینکه  قطعاً با روند مواجهه و چرخه معیوب ساماندهی مخالفیم و اعتقاد داریم این عزیزان اگر صد بار هم جمع‌آوری و چند ماهی به شکل قبلی نگهداری شوند و سپس رها شوند مجددا" به اعتیاد روی می آورند و به خیابان ها باز خواهند گشت، گفت: باز هم تأکید می کنم وقتی به اینصورت نگاه کنیم که آنها خانواده و اهل و عیال ما هستند، قطعا" سنگ تمام می گذاریم و حاضریم برای نجات خانواده خود تلاش کنیم و حاضریم فرش زیر پای مان را بفروشیم تا فرزندمان نجات پیدا کند. چطور می شود برای نجات جان یک انسان برنامه نداشته باشیم و او را به زندان ببریم و سه ماه یا شش ماه بعد رهایش کنیم؟ این کار غلطی است و از اساس ایراد دارد.

احمدی صدر با بیان اینکه برای این افراد برنامه ( تربیتی ، انگیزشی ، درمانی ) در ۹ گام طراحی کرده ایم، افزود: این ۹گام پس از شناسایی، جذب و پذیرش به این ترتیب است که گام اول: سم زدایی و درمان اولیه، گام دوم: بازگشت به هویت، درمان انگیزشی و خودباوری، گام سوم: بازتوانی جسمانی و کسب آمادگی جسمانی (سلامت جسم)، گام چهارم: خودشناسی، خداشناسی، معنویت افزایی و سلامت روح، گام پنجم: حمایت از خانواده‌های نیازمند مددجویان، برقراری ارتباط با خانواده و مددجو، گام ششم: حرفه آموزی، مهارت آموزی، گام هفتم: ورود به چرخه اشتغال، گام هشتم: باز اجتماعی شدن و گام نهم: ورود به بازار کار و مراقبت های پس از خروج است.


وی در پاسخ به این سوال که نظر شما درباره نظر برخی افراد که معتقدند تلاش برای معتادان متجاهر بی فایده است و آنها کمتر از ۵ درصد امکان ترک کامل و بازگشت به جامعه را دارند پس بهتر است رهایشان کنیم، چیست؟ گفت: ببینید سوال من این است اولاً اگر خدایی نکرده ما طفلی سرطانی یا بیماری لاعلاج داشته باشیم و پزشک به ما بگوید که احتمال زنده ماندن فرزند شما یک درصد است و تا آخر ماه هم بیشتر فرصت ندارد آیا او را رها می کنیم؟ یا به خاطر همان یک درصد تمام زندگی خود و مال و اموال و دارایی خود را می دهیم تا زنده بماند؟ قطعا" باید باز گردیم به نوع تفکر و نگاه خودمان. آنها که می‌گویند چون این‌ها باز نمی‌گردند و یا درصد کمی باز می‌گردند پس رهایشان کنیم و بهتر است هزینه نکنیم، نگاه اخلاق مدارانه و توجه به مقام بالای انسان و کرامت انسانی ندارند و این قشر را خانواده خود نمی دانند.

احمدی صدر تأکید کرد: انسانیت این را حکم می کند و اگر به شرع توجه کنیم تنها جایی که باید نمازت را بشکنی آن زمانی است که جان انسانی در خطر است آنگاه چطور ما به خاطر اینکه احتمال بازگشتشان کم است به خود اجازه دهیم که آنها را رها کنیم تا در جوی ها و خیابان ها جان بدهند. باید این نگاه عوض شود مشکل این است حتی اگر درصد کمی هم بازگشت به اجتماع را داشته باشند، چیزی از وظیفه ما کم نمی‌کند. 
 
وی درباره این نوع تفکر و نگاه در مدیریت شهری جدید و ادامه این مسیر  افزود: این نگاه بنده و آقای دکتر زاکانی نیست این نگاه مترقی اسلام است، نگاه انسانیت است، نگاه اهل بیت عصمت و طهارت است، توجه به کرامت انسان ها نگاه متعالی اسلام است، نگاه و گفتمان انقلاب اسلامی است وتأکید مؤکد مقام معظم رهبری است که فرمودند: ( ما مردم را باید عائله خودمان بدانیم، ما مسئولین کشوریم این ملت ، این کشور، این مرزها، این فضای زندگی عائله ماست. به مسئله آسیب های اجتمایی در سطح کشور جوری نگاه کنیم که اگر این آسیب در داخل خانواده خود ما بود آن جور نگاه می کردیم) و متأسفانه مغفول مانده است لذا پس از ما هم هر که اهل گفتمان اخلاق‌محور و ولایت‌محور و اهل گفتمان اصیل انقلاب اسلامی باشد، قطعا" همین‌گونه عمل خواهد کرد.

 

مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران ادامه داد: همچنین اگر به ظرفیت عظیم مردم توجه نکنیم و حل مسائل اجتماعی را به مردم نسپاریم و از ظرفیت عظیم متعالی مردمی در محلات و کوی و برزن شهر تهران استفاده بهینه را نبریم، سخت در اشتباهیم. اگر ما بخواهیم مسئله آسیب‌های اجتماعی را به تنهایی حل کنیم حرف شما درست است و این مساله شاید پس از ما زمین بماند و انجام نشود؛ اما نگاه ما به این صورت نیست. همان‌هایی که در بلایای طبیعی، در سیل، در زلزله، در کرونا و... حتی از جان خود گذشتند تا صادقانه به نجات هموطنان بپردازند امروز هم در کنار ما هستند. اساسا" کار با مردم حل خواهد شد و این یک واقعیت انکار ناشدنی است. در حوزه حمایت از خانواده‌های مددجویان نیز به همین شکل است. گروه‌های محلی شناسایی و در مسیر حمایت از خانواده‌های این عزیزان فعال شده اند و سایر موارد دیگر من جمله مراقبت‌های پس از خروج و از این دست اقدامات، توجه به ظرفیت عظیم مردمی است. 
 
احمدی صدر با بیان اینکه مسئله متجاهرین موضوعی بسیار پیچیده است چرا که با شخصیت انسان سروکار دارد و اما موظفیم همه تلاش و همت خود را انجام دهیم و از هیچ کوششی فروگذار نکنیم، افزود: قطعا" برنامه‌های تربیتی، انگیزشی و حمایتی را با جدیت دنبال خواهیم کرد؛ اما باید بدانیم پاک شدن کامل چهره تهران از حضور معتادان متجاهر بستگی به عملکرد همه جانبه، دقیق و به موقع همه نهادهای متولی دارد که اگر این وظایف به درستی انجام نشود و در موضوعاتی همچون وجود گسترده خرده فروشان و عمده فروشان اقدام به موقع انجام نشود، مسئله جمع‌آوری به همان شکل سنتی قدیم ادامه یابد، در امر غربالگری دقت‌های لازم صورت نپذیرد، فرهنگ سازی عمومی جدی گرفته نشود و اقدامات پیشگیرانه به صورت هدفمند و جامع در سطح کشور و کلانشهر تهران صورت نپذیرد، همه تلاش‌ها و اقدامات شبانه‌روزی ما بخش کوچکی از درد را درمان نخواهد کرد و این چرخه ادامه خواهد داشت.

به گفته وی، در این خصوص نیز در قرارگاه اجتماعی تهران پیشنهاداتی به سایر نهادهای متولی داده شده است که در صورت انجام آنها (که پیچیدگی خاصی نیز ندارد)  قطعا موفق خواهیم شد و با کمک سایر عزیزان متولی که همواره در تلاش هستند با یک نگاه واحد و در یک مسیر روشن و یک برنامه جامع پیشنهادی اقدام نمایند، طی کمتر از سه سال شاهد عاری شدن سطح شهر از وجود متجاهرین خواهیم بود. 

مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران ضمن تشکر و قدردانی از همه نهادهای متولی امر آسیب های اجتماعی شهرداری تهران خود را خدمتگزار مردم تهران دانست و گفت: در هر صورت همه ما خود را موظف و مکلف به خدمت رسانی به جامعه شهروندان به ویژه قشر آسیب دیده می دانیم و از هیچ تلاشی در امر ساماندهی و خدمت دریغ نخواهیم کرد. ما نباید زحمات و تلاش‌های نخبگان ، اندیشمندان و مسئولین عزیزی که در حوزه اجتماعی زحمات زیادی کشیده‌اند و قبل از ما در شهرداری تهران و یا سایر نهادها پایه و اساس خوبی را طراحی و پیشنهاد داده اند نادیده بگیریم هر چند بدلیل موضوعات و مشکلات متعدد پیش روی آنها نتوانسته باشند به شکل کامل اهداف و طرح ها را به ثمر رسانند اما امروز نباید از ظرفیت این عزیزان غافل شویم.

بر اساس گزارش روابط عمومی سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، احمدی صدر افزود: باید خط کشی‌ها و مرزبندی‌هایی که پایه و اساس اخلاقی ندارد را کنار بگذاریم و از ایده‌ها و نظرات این بزرگواران معاونین اجتماعی ادوار گذشته، پیشکسوتان و نخبگان حداکثر استفاده را کرده تا مسیری با کمترین اشکال طراحی و به ثمر نشیند، همچنین از همه مسئولین و شهروندان تقاضا دارم که هرگونه پیشنهاد، ایده و طرحی در امر ساماندهی آسیب‌های اجتماعی تهران دارند به ما ارائه فرمایند تا بتوانیم هرچه بهتر این نهضت خدمت رسانی را ادامه دهیم.

 

آخرین اخبار