به گزارش ایران اکونومیست، فضای ابری و برگ‌های نارنجی و سرخ در تابلو نقاشی هنرمندان بسیاری از «کلود مونه» گرفته تا «دیوید هاکنی» نقش بسته‌اند.
در ادامه برخی از جذاب‌ترین نقاشی‌های پاییزی را تماشا می‌کنید:
«کلود مونه» این منظره پاییزی از رود سن در نزدیکی آرژانتوی را در حدود سال ۱۸۷۱ نقاشی کرد. او احتمالاً در یک قایق کوچک نشسته بود که به یک آتلیه شناور تبدیل شده بود. «مونه» به خوبی حس و نور زیبای روزهای ابتدایی پاییز را به تصویر کشید.
«پیر بونارد»، یکی از اعضای گروه «Les Nabis»، در این نقاشی نمای وسیعی از مزارع و جنگل‌هایی را به تاثیر کشیده است که تحت تاثیر آب و هوای پاییزی قرار گرفته بودند. او از رنگ‌های مختلف برای به تصویر کشیدن طبیعت انتزاعی پاییز استفاده کرد.
این نقاشی اثر «وینسنت ون‌گوگ» با دیگر آثار معروف او تفاوت دارند. طراحی دقیق زغال چوب، قلم و جوهر، نمایی از باغی در زویلو(Zweeloo)، روستایی در منطقه کوئوردن(Coevorden) را به تصویر می‌کشد. استفاده از کاغذ تیره، هوای گرفته روزهای پاییزی را پررنگ‌تر می‌کند.
این نقاشی نیز نشان می‌دهد سبک اولیه «ون‌گوگ» چگونه بوده است. این نقاشی به دوستش، «آنتون کرس میکرز»، یک نقاش آماتور هدیه داده شد.
«دیوید هاکنی» پس از بازدید از نمایشگاه «جان کنستبل» در «تیت بریتانیا»، مجموعه ای از مناظر به یادماندنی پاییزی را خلق کرد. «هاکنی» که تحت تأثیر مقیاس طراحی‌های «کنستبل» قرار گرفته بود، تصمیم گرفت مناظر یورکشایر شرقی را در فضای باز به تصویر بکشد.
پرتره‌های بزرگ‌شده و دقیق از گل‌ها و برگ‌ها، امضای «جورجیا اوکیف»، این هنرمند آمریکایی است. گمان می‌رود این برگ‌ها توسط «جورجیا اوکیف» جمع آوری شده و برای نقاشی استفاده شده است؛ کاری که همه ما در کودکی یا حتی بزرگسالی انجام می‌دادیم.
«جنگل توس» اثر «گوستاو کلیمت» جذاب به نظر می‌رسد، اینطور نیست؟ اگرچه این نقاشی منظره‌ای از تنه درختان را به تصویر می‌کشد، اما همچنان دقت و توجه به جزئیات «کلیمت» در آن مشهود است. رنگ‌های طلایی به کار رفته در این نقاشی ما را به یاد نقاشی‌های معروف و همچنین زیبایی برگ‌های پاییزی می‌اندازد!
«اکتبر در کیپ کد» یکی از آخرین نقاشی‌های «ادوارد هاپر» از سال ۱۹۴۶ است. او در سال ۱۹۳۰ با همسرش از «کیپ کاد» در «ماساچوست» بازدید کرد و در آنجا خانه‌ای را برای سه سال اجاره کرد. این منظره آرام از یک خانه ساحلی در شروع پاییز، کاملاً نمایانگر آب و هوای معتدل شبه جزیره است.
«فردریک چایلد هسام»، امپرسیونیست آمریکایی، در پاییز ۱۸۸۶ به همراه همسرش به فرانسه نقل مکان کرد. در صحنه پاییزی می‌توانیم زن جوانی را ببینیم که بین درختان ایستاده و به بلوار پاریس خیره شده است. این نقاشی به خوبی روزهای تاریک و بارانی پایتخت امپرسیونیستی را به تصویر می‌کشد که از برگ‌های پاییزی پوشیده شده است و سنگفرش‌های خیس آن آسمان تاریک را منعکس می‌کنند.
«هانری روسو»، نقاش فرانسوی که به‌خاطر سبک بدوی‌گرایانه شناخته می‌شود، این منظره از پاریس را به تصویر کشیده که در آن بالای برج ایفل که از تاج درختان بیرون زده به همراه درختان نارنجی به چشم می‌خورد. این رنگ‌های زیبای پاییزی در آسمان و انعکاس آن در آب‌های رودخانه «سن» نیز به نمایش درآمده است.
این نقاشی با نور پر زرق و برق پاییزی احتمالاً یکی از اولین نقاشی‌هایی است که «پل گوگن» در «آرل» خلق کرد. او به دعوت دوستش «وینسنت ون‌گوگ» به آنجا سفر کرد. منطقه به تصویر کشیده شده در نقاشی Alyscamps نام دارد، یک گورستان بزرگ رومی در خارج از دیوارهای شهر قدیمی آرل. با این حال، در این اثر خاص هیچ تابوت‌دانی قابل مشاهده نیست، فقط یک برج فانوس و یک کلیسای رومی Saint-Honorat به سختی در پس‌زمینه دیده می‌شوند.
«چهار درخت» اثر «اگون شیله» یک منظره خیره‌کننده و یکی از محبوب‌ترین آثار او محسوب می‌شود. «شیله» برای ترکیب‌بندی بر تعادل بین خطوط عمودی و افقی تمرکز کرده است. استفاده استادانه او از نور و رنگ، در این نقاشی پاییزی کاملاً به نمایش گذاشته شده است.
«واسیلی کاندینسکی»، نقاش و نظریه‌پرداز مشهور روسی، بیشتر فعالیت هنری و فکری خود را در آلمان ادامه داد. پس از چند سال سفر مداوم در سراسر اروپا، «کاندینسکی» در شهر کوچک مورنائو(Murnau) ساکن شد. این هنرمند مناظر «مورنائو» را در بسیاری از آثار خود به تصویر کشیده است، از جمله در این اثر، جایی که می‌توانیم کوه‌های اطراف شهر را ببینیم. برداشت «کاندینسکی» از پاییز با هنرمندان دیگر کاملاً متفاوت است، زیرا او از رنگ‌های نسبتا سرد در پالت رنگ خود استفاده می‌کند و رنگ آبی در نقاشی به وفور دیده می‌شود.
این اثر یکی از مجموعه چهار فصلی است که در سال ۱۸۶۸ توسط «فردریک هارتمن»، صنعتگر فرانسوی سفارش داده شد. «ژان‌فرانسوا میله» نقاش فرانسوی در نقاشی «پشته‌ها: پاییز» منظره‌ای از مزرعه‌ای با کومه‌ها نشان می‌دهد. پشته‌های علوفه موضوع رایج و محبوبی بود که نقاشان فرانسوی آن‌ها را با رنگ‌ها، نورها و سایه‌های متعددی که روی آن‌ها می‌تابید به تصویر می‌کشیدند.
