به گزارش ایران اکونومیست، سردار نورعلی شوشتری در سال ۱۳۲۷ در روستای ینگجه از توابع بخش سرولایت نیشابور به دنیا آمد. فرماندهی لشکر ۵ قرارگاه نجف، قرارگاه حمزه و جانشینی فرمانده نیروی زمینی سپاه بخشی از مسئولیت‌های این فرمانده است.
وعده شهادت از امام خمینی (ره)
با وقوع عملیات مرصاد، ایشان به توصیه مقام معظم رهبری مسئولیت این عملیات غرورآفرین را بر عهده گرفت. شهید شوشتری گزارش پیشرفت عملیات را به فرزند امام مرحوم حاج سید احمد خمینی به‌صورت تلفنی ارائه می‌دادند که در یکی از این پیام‌ها حضرت امام خطاب به سردار شوشتری می‌فرمایند: «در این دنیا که نمی‌توانم کاری بکنم. اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا قطعاً شما را شفاعت خواهم کرد.»
سردار شوشتری بعد از جنگ در سمت‌های مختلفی بودند و از اول فروردین ۸۸ نیز با حفظ سمت، فرماندهی قرارگاه قدس زاهدان را عهده‌دار شد. سردار شوشتری با درایتی که داشت متوجه شده بود که دشمن وحدت مردم شیعه و اهل سنت منطقه را هدف گرفته است و به همین خاطر او هم تاکید اصلی بر تقویت وحدت و اخوت دینی داشت.
صداقت سردار شوشتری در رفتارها و برخوردهایش با مردم منطقه خیلی زود نتیجه داد و همانطور که او عشق مردم محروم بلوچستان را در دلش جا داده بود مردم منطقه هم عاشق رفتارهای وحدت آفرین او شدند. این وضع برای دشمنان استکبارگر و عوامل مزدور آنها قابل تحمل نبود زیرا تمام نقشه های خودشان را نقش بر آب می دیدند و به همین دلیل در یک اقدام کور تروریستی سردار شوشتری و همراهانش را که در تدارک برگزاری همایش وحدت سران طوایف در استان سیستان و بلوچستان بود صبح روز یکشنبه ۲۶ مهر ۱۳۸۸ به شهادت رساندند.
به همین مناسبت مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس برای اولین بار صوتی از شهید شوشتری را که در عملیات «والفجر ۸» در جمع رزمندگان در باره احساس مسئولیت در تاریخ پنجم فرودین ماه سال ۱۳۶۵ سخنرانی کرده است، منتشر می‌کند. در این صوت می‌شنویم:
«امام حسین مجبور شد با خونش اسلام را زنده کند. حالا اگر به‌ظاهر نتوانست برسد، لااقل با خونش و مظلومیتش در قلب‌های مسلمین پیروز بشود و جا پیدا کند و این کار سختی بود. ان‌شاءالله که آن خون‌ها به هدر نرود و ما امروز وظیفه داریم در مقابل آن خون‌ها یعنی این نیست که حالا چهار شهید خودمان در این عملیات دادیم، در مقابل خون علی (ع) و در مقابل خون آن جگرهای تکه‌تکه شده امام حسن مدیونیم، در مقابل خون شهدای کربلا مدیونیم یعنی آنها هرچی که زحمت کشیدند، شهدای صدر اسلام از همان اول حرکت اسلام تابه‌حال، هرکس هر قدمی در راه اسلام برداشته ما در مقابل آنها مدیونیم، تنها شهدای خودمان نیست، ما در مقابل خون علی (ع) مدیونیم، در مقابل خون امام حسن مدیونیم، در مقابل پیغمبر و هم‌چنین در مقابل حضرت ابراهیم و آن‌هایی که قبل از پیغمبر اسلام برای اسلام زحمت کشیدند همه آنها هدفشان این بود که این دین خدا در روی زمین پایدار بشود، در مقابل همه این‌ها ما مدیونیم، این یک مسئولیت بسیار سنگینی روی دوشمان هست که بعضی وقت‌ها، احساس نمی‌کنیم، اگر احساس بکنیم خواب و این چیزها را برای خودمان باید حرام بکنیم.»
بخشی از وصیت‌نامه شهید شوشتری
دیروز از هرچه بود گذشتیم- امروز از هرچه بودیم گذشتیم. آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز. دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم نام‌مان گم نشود.
جبهه بوی ایمان می‌داد و اینجا ایمان‌مان بو می‌دهد. آنجا بر درب اتاق‌مان می‌نوشتیم یا حسین فرماندهی از آن توست؛ الآن می‌نویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید. الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم، بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم. آزادمان کن تا اسیر نگردیم.
