به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از «سای تک دیلی»، این مطالعه تحقیقی به رهبری لابراتوار ملی انرژی تجدیدپذیر وزارت انرژی آمریکا و دانشگاه ایالتی «اورگون» به تازگی در نشریه «ساینس» منتشر شده است.
این پیشرفت علمی از این رو حائز اهمیت است که پسماندهای پلاستیکی یک مشکل بزرگ در سطح جهان به شمار می‌رود. در حقیقت تنها حدود پنج درصد پلاستیک‌های مصرفی در آمریکا بازیافت می‌شوند. بنا بر تخمین دانشمندان، تا سال ۲۰۵۰ میلادی وزن ضایعات و پسماندهای پلاستیکی در اقیانوس‌ها از وزن ماهیان بیشتر خواهد شد.
این محققان با ترکیب فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیک مفهومی با نام «ارزش‌افزایی» (Valorize) ضایعات پلاستیک را مطرح کرده‌اند. در این تحقیق از اکسیداسیون شیمیایی برای شکستن و تجزیه انواع پلاستیک استفاده شده است؛ شیوه‌ای که یک دهه پیش توسط شربکت «دوپونت» ابداع شده بود.
لوکاس الیس استادیار مهندسی شیمی گفت: ما یک فناوری ابداع کردیم که برای تجزیه پلاستیک‌ها به اجزای کوچکتر و سازگارتر با مواد بیولوژیک، از اکسیژن و کاتالیزورها استفاده می‌کند. سپس ما از یک میکروب خاکی مهندسی بیولوژیک شده برای تبدیل آن اجزا به بیوپلمیر برای تولید نایلون استفاده کردیم.
محققان ارشد لابراتوار یادشده می‌گویند این کار تحقیقی راهکار بالقوه‌ای برای تجزیه پلاستیک‌هایی فراهم می‌سازد که تا امروز قابل تجزیه نبودند. دانشمندان از این فرآیند در مورد سه نوع متداول پلاستیک؛ پلی‌استر، پلی اتیلن ترفتالات و پلی‌اتیلن چگالی بالا استفاده کرده‌اند.
فرآیند اکسیداسیون این پلاستیک‌ها را به ترکیباتی شامل اسید بنزوئیک، اسید ترفتالیکو و اسیدهای دیکربوکسیلیک تجزیه کرد. محققان می‌گویند که تلاش برای اجرای این فرآیند روی سایر انواع پلاستیک شامل پلی‌پروپیلن و کلرید پلی‌ونیل، تمرکز مراحل بعدی این تحقیقات خواهد بود.
