ناصر چمنی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، درباره حل مشکل مسکن کارگران از طریق خانه‌های اجاره‌ای اظهار کرد: در بحث حل مشکل مسکن خانوارهای کارگری در سنوات گذشته طرح‌های متعددی مثل مسکن امید و مسکن کارگری ارائه شد و حتی تفاهم‌نامه‌هایی با وزارت کار و راه و شهرسازی به امضا رسید. در ابتدا عنوان می‌شد که اگر این طرح‌ها به جریان بیفتد، کارگران خانه‌دار می‌شوند ولی هیچ کدام به نتیجه نرسید.
وی افزود: در بحث ساخت مسکن معتقدم که دولتها هیچگاه موفق نبودند چون موضوع ساخت و تولید مسکن را از ابتدای کار به دست نگرفتند، در حالی که طرح‌های مسکن زمانی نتیجه بخش است که بتوان آن‌ها را عملیاتی کرد.
این کارشناس حوزه کار ادامه داد: در کشورهای پیشرفته مثل آلمان و حتی کره، مسکن در اختیار شهرداری‌هاست و دست سوداگران مسکن نیفتاده است.خانه‌ها به شکل اجاره توسط شهرداری در اختیار افراد قرار داده می شود و اگر کسی ۱۰ درصد آورده خانه را تامین کند، وام بدون بهره با اقساط بلند به او پرداخت می شود که بتواند تسویه کند.
چمنی با بیان اینکه در شرایط حاضر کارگران بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را صرف اجاره بهای مسکن می‌کنند، افزود: اگر دولت‌های قبل پروژه‌های نیمه تمام را به نتیجه می‌رساندند، امروز وضعیت مسکن ما چنین نبود. متاسفانه دولتها حاضر نیستند طرح‌های قبل را اجرا کنند و عدم مدیریت باعث شده عده‌ای از این مسأله سوءاستفاده کنند و بازار مسکن را به هم بریزند.
وی تصریح کرد: اگر دولت خانه‌هایی را بسازد و به صورت اجاره‌ای و با هزینه کمتر در اختیار کارگران بگذارد، کمک خوبی به حل مشکل مسکن کارگران است.
این کارشناس حوزه کار در پایان گفت: ساخت مسکن اجاره ای برای کارگران به شکل مقطعی و موقتی خوب است، به شرطی که درست مدیریت شود و رانت خواری و دلالی در آن نباشد ولی جامعه کارگری به مسکن نیاز دارد و کارگر ترجیح می‌دهد صاحب خانه شود و خانه متعلق به خودش باشد، حتی اگر خانه کوچک باشد تا اینکه مجبور شود از خانه اجاره‌ای استفاده کند و هر سال با معضل افزایش اجاره‌بها مواجه شود.
