مهدی شریفیان در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، در مورد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در تهران بیان کرد: در شهرداری تهران طی سالیان گذشته بحث تأمین منابع مورد نیاز توسعه شهر و همچنین نگهداشت شهر از طریق دریافت عوارض به عنوان درآمد پایدار رخ می داد، اما از آنجایی که سهم عوارض ناچیز بود، شهرداری به کسب درآمد از عوارض ساخت و ساز در شهر روی آورد، بگونه‌ای که هر زمانی ساخت و ساز رونق داشت، درآمد شهرداری افزایش می‌یافت؛ اما وقتی فضای کسب و کار در حوزه ساخت و ساز راکد می شد، طبیعا تاثیر مستقیم بر روی درآمدهای شهرداری می گذاشت که سعی کردیم تا این رویکرد تغییر یابد.
وی با بیان اینکه در نظر داریم که در یک فضای برد-برد از ظرفیت و توان بخش خصوصی بهره ببریم و فرصت های شهر را با سرمایه گذارانی که منابع مالی دارند، در قالب های متعدد و زمانبندی مشخص شریک شویم، گفت: شهرداری تهران در سنوات گذشته، کمتر به این مدل تامین مالی در پروژه‌ها پرداخته است، چراکه مدل اخذ عوارض از شهروندان و پرداخت پول پیمانکار برای انجام پروژه‌ها کار راحتی است، اما مدل سرمایه گذاری با بخش خصوصی که باید قرارداد حقوقی و مشارکتی محکمی ببندند، پیچیده است و به همین دلیل در شهرداری تهران به این موضوع کمتر توجه شده است و سبب شده سرمایه گذاران داد و ستد زیادی با شهرداری تهران نداشته باشند که این رویه تا حدودی اصلاح شده است.
شریفیان با اشاره به اصلاح رویه‌ها و با تاکید بر اینکه گام نخست این مدل، احصاء ظرفیت‌های شهر تهران در حوزه سرمایه گذاری است، افزود: گام دوم، طراحی بسته‌های سرمایه گذاری است که بر اساس ارزش سرمایه گذاری، اخذ مجوزهای قانونی و پیش بینی مشوق‌های لازم برای سرمایه گذاران دیده شده است و نهایتا گام سوم انتخاب سرمایه گذاران مناسب و دارای اهلیت در هر پروژه است.
وی در مورد چالش های سرمایه گذاری در تهران با بیان اینکه در دوره قبلی مدیریت شهری عمده پروژه‌های مشارکتی از نوع "مشارکت مدنی" بود، ادامه داد: یعنی قبل از اینکه پروانه ساخت صادر شود، قرار داد مشارکتی بسته می شد یعنی طرفین قرارداد با یک پیش فرض با یکدیگر توافق می کردند چراکه ممکن بود که پس از صدور پروانه سطح و سطوح مندرج در پروانه و قرارداد متفاوت باشد و این اول گرفتاری طرفین بوده است؛ اما در دوره مدیریت جدید اعلام کردیم که شرط ما برای ورود به پروژه های مشارکتی داشتن پروانه ساختمانی است چرا که اگر یک پروژه، پروانه داشته باشد، ضوابط در آن رعایت شده است.
شریفیان در مورد نظارت بر زیاده خواهی های احتمالی سرمایه گذاران، افزود: از تمام دستگاه‌های نظارتی شهرداری تهران درخواست کردیم فارغ از اینکه پروژه برای شهرداری تهران است بر روی نحوه ساخت و ساز و تخلفات احتمالی نظارت کنند؛ چراکه این پروژه ها از اول پروانه ساختمانی دارد و براساس سطح و سطوح پروانه توافقات انجام شده است و اگر سازنده که شریک شهرداری تهران است بیشتر از پروانه، ساخت و سازی انجام دهد این ناشی از زیاده خواهی است و باید با آن برخورد شود. این بناها متعلق به شهر است و باید ایمن و قانونی ساخته شود.
