يکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 17 - ۱۴ جمادی الاول ۱۴۴۶
برچسب ها
# اقتصاد
۱۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۱:۴۱

گفتگویی با امپراتور واليبال ایران

بچه ها برايم لقب «امپراتور» را تعيين كرده اند كه من هم از آن بدم نمي آيد.
کد خبر: ۵۱۴۴۱


به گزارش ایران اکونومیست، امير غفور يكي از مردان اصلي تيم ملي واليبال ايران است و «خوليو ولاسكو» مربي محبوب اين روزهاي تيم ملي واليبال مان هم به او اعتقادي ويژه دارد. او زماني به تيم ملي ايران راه يافت كه فقط ۲۰ سال داشت و در همان زمان قدرت هاي آن زمان آسيا مانند ژاپن، چين و كره جنوبي مقهور ضربات اين پشت خط زن تيم ملي ايران شدند. آشنايي بيشتر با لايه هاي ديگر زندگي شخصي اين جوان تيم ملي واليبال خالي از لطف نيست.

اهل كاشاني؟

بله! من متولد ۱۶ خرداد ۱۳۷۰ در كاشان هستم.

بچه كدام محله اين شهر تاريخي هستي؟

ميدان كمال الملك.

از ابتداي دوران كودكي ات رفتي سراغ واليبال؟

جالب است بدانيد كه من ابتدا به فوتبال علاقه داشتم و حتي براي تيم جوانان استقلال هم انتخاب شدم، اما علاقه ام به واليبال سرنوشت ورزشي ام را عوض كرد.


در چه سن و سالي بود كه به اين فكر افتادي؟

در مقطع راهنمايي كه البته الان ديگر راهنمايي نداريم و فقط دبستان و دبيرستان باقي مانده است.

يادت هست كدام مدرسه مي رفتي؟

مدرسه راهنمايي خاوران كاشان. وقتي وارد مدرسه مان شدم ورزش فوتبال در آنجا انجام نمي شد و به ما گفتند فقط مي توانيم در يكي از سه رشته هندبال، واليبال يا پينگ پنگ فعاليت كنيم كه در آن زمان معلم ورزش ما با توجه به قد و قامت من گفت بروم واليبال.

سپس چه مراحلي را طي كردي؟

بعد رفتم باشگاه استقلال اميد كاشان و آنجا بازي كردم تا به باشگاه «باريج اسانس» كه موسس آن خدابيامرز مهندس حجازي بود پيوستم و هنوز هم عضو همين باشگاه هستم.

چقدر درس خواندي؟

دانشجوي رشته مترجمي زبان هستم. البته آنقدر در اردوهاي تيم ملي و باشگاهي هستيم كه فكر كنم حالا حالاها طول بكشد تا من بتوانم فارغ التحصيل شوم.

خانه و ماشين كه داري؟

به لطف خدا و موفقيت هايي كه طي سال هاي اخير كسب كرده ام توانستم براي خودم اين قبيل چيزها را تهيه كنم و خدا را شاكر هستم.

كاشان را چطور براي خوانندگان ما تعريف مي كني؟

يك شهر تاريخي كه از لحظه ورود به آن متوجه بار سنگين تاريخي اش مي شويد، در واقع وقتي در كاشان از اين كوچه به آن كوچه حركت مي كنيد با تمام وجودتان مي توانيد تاريخ را در كنارتان احساس كرده و با ديدن و لمس كردن ديوارهاي خانه ها و دكان ها سفري لحظه اي به دل تاريخ داشته باشيد. بايد در اين شهر پاي صحبت پيرمردها و مادربزرگ هايش بنشينيد تا آنها بيشتر از سابقه تاريخي ساختمان ها و كوچه هايش برايتان بگويند. خلاصه اگر فقط ذره اي به تاريخ علاقمند باشيد در كاشان سيراب مي شويد و تازه مي فهميد كه براي بهتر ديدن اين شهر يك سفر و دو سفر كفايت نمي كند.

اوقات فراغت را چطور سپري مي كني؟

با درس خواند يا مطالعه كتاب... البته اگر اوقات فراغتي داشته باشم.

تفريحاتت چيست؟

كاري غير از تمرين كردن ندارم. يا در تيم ليگ برتر ام هستم يا در اردوي تيم ملي بزرگسالان و البته تا يكي ـ دو سال پيش كه سنم كمتر بود همزمان با اين دو كار، در اردوي تيم ملي جوانان هم شركت مي كردم (مي خندد).

جدا از اين مسائل بالاخره به چه تفريحي علاقه داري؟

اينكه با دوستانم بيرون بروم، آن هم اگر فرصت شود. يا اينكه بعضي شب ها فيلمي ببينم و بعد هم بخوابم.

در كاشان به كجا مي روي تا وقتت را پر كني؟

باور كنيد با اينكه بارها به خانه هاي تاريخي كاشان رفته ام، اما هنوز هم گاهي اوقات به آن خانه ها مي روم...
گاهي هم براي تغيير ذائقه به سينما مي روم كه الان با توجه به لطف و محبت مردم اين برنامه را كمتر انجام مي دهم.

پست تخصصي ات در تيم ملي چيست؟



من قدرتي زن يا پشت خط زن هستم.

در مسابقات اخير دبي چه جايزه اي را از آن خودت كردي؟

در مسابقات قهرماني واليبال آسيا ۲۰۱۳ به عنوان بهترين اسپكر (اسپك زن) انتخاب شدم و اين اولين جايزه معتبر شخصي ام بود كه در اين مسابقات به دست آوردم.

امير غفور را چطور نقد مي كني؟

خيلي سخت است كسي خودش را نقد كند. فكر كنم اين يك جور آزمون روانشناسانه است كه كسي عيب و ايرادهاي خودش را بيان كند كه من فكر نمي كنم بتوانم اين كار را در مورد خودم بكنم و ترجيح مي دهم كه ديگران اين كار را در مورد من انجام دهند.

كاشاني ها به چه چيز معروف هستند؟

كاشان شهر دارالمومنين است. در اين شهر مردم حسابي مومن هستند.

اهل هنر هم هستي؟

هيچ سر رشته اي از هنر ندارم.

علاقه چطور؟

علاقه دارم. تقريباً تمام خانه هاي معروف كاشان را ديده ام و از معماري آنها حيرت كرده ام. خانه طباطبايي ها، بروجردي ها، عباسي ها و... البته در كل همه شكل هم هستند اما با تفاوت هاي جزئي.

ولخرجي هم مي كني؟

مي كردم... اين مسئله باعث ناراحتي پدر و مادرم هم مي شد، اما اين حرف مال دو ـ سه سال پيش است. چون من حالا با حساب و كتاب تر از قبل دست به جيب مي شوم... البته ناراحت هم نيستم كه دوره اي آن شكلي خرج مي كردم. الان هم حسابي خرج مي كنم اما به جا.

وزن و قدت را هم برايمان مي گويي؟

قدم دو متر و چهار سانتيمتر است و ۸۰ كيلو هم وزن دارم.

در تيم ملي اسم مستعاري هم داري؟

بله! بچه ها برايم لقب «امپراتور» را تعيين كرده اند كه من هم از آن بدم نمي آيد.

شماره پيراهنت در تيم ملي چند است؟

من شماره ده را مي پوشم.

آرزويت در ورزش چيست؟

حضور در المپيك و ايستادن روي يكي از سكوهاي آن كه با اين تيم و اين كادر فني فكر نمي كنم آرزوي غير قابل دسترسي باشد.

و آرزويت در زندگي؟

سلامتي خودم و خانواده ام كه از هر چيزي با ارزش تر است و با داشتن آن زندگي طعم بهتري دارد.

حرف پاياني؟

از همه كساني كه تا امروز برايم زحمت كشيدند تا به اين نقطه از زندگي ام برسم ممنون هستم و از شما و مجله خوب تان هم تشكر مي كنم.

*روزهاي زندگي
آخرین اخبار