به گزارش ایران اکونومیست، اساس و بنیان کتاب کارگاه نثر رسانه نوشته مجید رزازی روزنامه نگار پیشکسوت و وجه تمایز آن نسبت به سایر کتابهای مشابه در این زمینه، اتکای آن بر ذکر مثالهای عینی از رسانههای معتبر کشور در مورد لغزشها و آشفتگیهای زبانی است.
کارگاه نثر رسانه در دو فصل شامل «نگره حرفهای» و «نگره زبانی» تنظیم شده است. در فصل نگره حرفهای به مسائل تخصصی حوزه تنظیم خبر از نگاه نثر رسانه توجه شده و در فصل نگره زبانی، موضوعاتی در حوزه قواعد و هنجارهای زبان فارسی با توجه به نثر رسانه مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
در فصل اول کتاب ذیل نگره حرفهای، بخشهایی چون: چیستی نثر رسانه، دفاعیهای از نثر رسانه، ویژگیهای نثر رسانه، به چالش کشیده شدن قوانین ثابت نثر رسانه و در فصل دوم یعنی نگره زبانی، بخشهایی چون ناهنجاریهای زبانی در نثر رسانه، مصادیق لغزشهای نگارشی در نثر رسانه و توصیههای زبانی نگارش شده است.
موضوعاتی چون اهمیت «کوتاه بودن جملهها» در نثر رسانه، «رعایت فصاحت»، «واژگان بیگانه»، «تغییر نامانوس معنای واژگان»، « تیترها و لیدهای مبهم»، « رعایت نشدن ارتباط مفهومی لید با تیتر»، «نکات مهم در تیتر نویسی»، «کم اطلاعی از قواعد زبان»، «ترجمه ناشیانه، آفت نثر ژورنالیسم»، « نگارش "است" پس از کلمات مختوم به الف»، «نگارش نادرست"به"»، «"یای" آویزان»، «کاربرد نادرست همزه»، « هست یا است؟»، «مصدر نامناسب»، «کاربرد نادرست حرف ربط نامناسب، حرف اضافه، ضمایر متصل»، و... همچنین در پایان کتاب «دستور خط فرهنگستان زبان ادب فارسی» نیز به مخاطبان ارائه شده است.
این کتاب علاوه بر اینکه کتابی آموزشی برای اهالی رسانه و خبرنگارها است، نگاهی انتقادی نیز به وضع موجود رسانههای کشور دارد.
در مقدمه کتاب آمده است:
«زبان بزرگترین سرمایه فرهنگی هر جامعهای محسوب میشود و هر تلاشی در جهت حفظ و ارتقاء آن، مسئولیتی سترگ برای همه آحاد جامعه است. این تلاش حوزهای وسیع از دقت در سخن گفتن و نوشتن تا آسیبشناسی تخصصی زبان را شامل میشود که طبعا عاملان آن نیز از مردم کوچه و بازار تا متخصصان زبان در عرصههای مختلف را در برمیگیرد.
در عرصه رسانه، زبان، بیتردید مهمترین ابزار کار اهالی رسانه محسوب میشود که دقت در نحوه استفاده از آن، از جمله ضرورتهای حرفهای آن محسوب میشود.
مثل هر ابزار کار دیگری، اگر اهالی رسانه به هر دلیلی، اعم از نا آشنایی با قواعد و چارچوبهای شناخته شده زبان و یا نداشتن مهارت و تجربه کافی در بکارگیری آن، نتواند از زبان به بهترین وجه ممکن در عرصه رسانه استفاده کند، در کار خود موفق نخواهند بود. خیل همکارانی که پس از سالها اشتغال در حرفه روزنامهنگاری و گذراندن سالها عمر پشت میز تحریریهها، رشد حرفهای مورد انتظار را در خود احساس نمیکنند، دلیلی غیر قابل انکار بر این مدعاست.
اما حتی دانستن قواعد و چارچوبهای زبانی و داشتن مهارت و تجربه در بکارگیری آن، به تنهایی نمیتواند متضمن موفقیت افراد در حرفه رسانه باشد؛ چرا که استفاده از ابزار زبان در عرصه رسانه، جز اینها، نیازمند دقت و ذوق و استعداد خاص روزنامهنگاری است. در پارهای موارد، ذوق و استعداد، حتی نمیتواند جایگزین برخی دیگر از پیش نیازهایی شود که پیش از این مورد اشاره قرار گرفت.
چه بسا افرادی که بدون آشنایی با قواعد و چارچوبهای زبانی و تنها به مدد ذوق و استعداد خدادادی، از رشتههای دانشگاهی کاملا بیارتباط، وارد عرصه رسانه شدند و در اندک زمانی چنان خوش درخشیدند که نامشان در تاریخ شفاهی مطبوعات معاصر ایران ماندگار شد...»
کارگاه نثر رسانه را انتشارات استیناف منتشر کرده است.