فائزه هاشمی: آماده بازگشت به ورزش هستم

به گزارش ایران اکونومیست، راه اندازی بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی این نقش فائزه هاشمی را از ایران فراتر برد و موجب شد تا تعداد قابل توجهی از زنان مسلمان بویژه در کشورهای عربی اجازه حضور در عرصه ورزش را پیدا کنند.

نشستن پای صحبت های وی در باره وضعیت ورزش بویژه درروزهای اخیر که انتخابات کمیته ملی المپیک سر و صدای زیادی براه انداخته است، نشان می دهد که نایب رییس سابق کمیته ملی المپیک با انرژی و اشتیاق اتفاقات ورزش ایران را دنبال می کند و معتقد است که روند امور ورزش کشور به نفع زنان نیست.

در زیر گفت و گوی خبرنگاران ایرنا با خانم فائزه هاشمی می آید:

 راه اندازی مجدد فدراسیون اسلامی ورزش زنان مطرح است، آیا موافق این راه اندازی مجدد هستید؟

**حتما موافق هستم و آن را برای توسعه ورزش زنان و حل مشکلات آنها به ویژه دربخش مدیریتی در این شرایط بحرانی ضروری می دانم.

** با همین ساختار و یا ساختار آن باید تغییر کند؟

** ساختار آن مشکلی ندارد ، فدراسیون مجمع جهانی دارد که در همه موارد وازجمله اصلاح ساختار تصمیم می گیرد.ساختار فدراسیون از تاسیس یعنی 1368 تا توقف فعالیت ها در سال 1389 بر اساس گسترده شدن فعالیت هایش ونیازهایش چندین بار ترمیم شده است.این بار نیز اگر مجمع تشخیص دهد و لازم باشد انجام می شود.

** امکان دارد این فدراسیون دلیلی برای بازگشت شما به عرصه مدیریت ورزش شود ؟

**همانطور که گفتم مسوولان فدراسیون توسط اعضای مجمع انتخاب می شوند و من آمادگی آن را دارم که اگر مجمع انتخابم کرد مسوولیت آن را برعهده بگیرم، اتفاقا الان ضرورت آن بیشتر است.

** ورزش قهرمانی زنان در کشورهای اسلامی مدیون بازیهای همبستگی است که شما موسس آن بودید، ولی به نظرمی رسدکه خود این بخش درکشور ما دچار نزول شده است، آیا بعد از 21سال ورزش زنان در ایران مطابق اهداف پیش رفته است؟

** فقط ورزش قهرمانی زنان کشورهای اسلامی توسط این بازیها و فدراسیون ایجاد و راه اندازی نشد،ما ورزش زنان را در بسیاری از کشورهای اسلامی که ورزش پایه و همگانی هم نداشتند را پایه گذاری کردیم ، فدراسیون به جایگاه ورزش زنان مسلمان و همچنین خود زنان و دختران مسلمان نه تنها در جهان اسلام بلکه در جهان هویت بخشید.

**ارزیابی شما از روند ورزش زنان پس از انقلاب تاکنون چیست؟

**آن را به سه دوره تقسیم می کنم. از پیروزی انقلاب تا دوره آقای مهر علیزاده ، از دوره آقای مهر علیزاده تا پیروزی آقای روحانی و دوره کوتاه آقای گودرزی.

ورزش زنان در دوره اول سیرصعودی خوب و قابل توجهی داشت و توانست قله های زیادی را فتح کند.

در دروه دوم سیر نزولی ورزش بانوان آغاز شد و تا پایان آن دوره اوضاع اسفناکی را پیدا کرد و در دوره سوم که حدود 2 ماه از آن می گذرد شروع راضی کننده وقابل توجهی را مشاهده نکرده ام .

**  چه اتفاقی در این دو ماه باید رخ می داد که صورت نگرفته است؟

** اول این که زنان در کنار وزیر به عنوان مشاور حضور ندارند و دور آقای گودرزی را مردان پر کرده اند درحالی که 50 درصد جامعه را زنان تشکیل می دهند و طبیعتا بایستی خدمات ورزش 50درصد متعلق به زنان باشد که مردانه بودن محیط مدیریتی این حق زنان را محدود می کند.

دوم اینکه علاوه بر معاون ورزش زنان عاقلانه و منطقی این بود که زنان در سایر پست ها مثل سایر معاونین ، مدیران کل، روسای فدراسیون ها و باشگاهها و ... نیز حضور داشته باشند.

ولی تا به حال این گونه نبوده و به نظر نمی رسد که چنین برنامه ای نیز وجود داشته باشد.

البته امیدوارم شنیده های ما اشتباه باشد ولی تا به حال هر چه که شنیده شده محقق نیز شده است و متاسفانه شاهد یک گونه زن ستیزی هستیم .

سوم اینکه با توجه به حجم مشکلات و عمق آنها که آقای گودرزی وارث انهاست و فشار هایی که وجود دارد به مدیرانی بزرگ و صاحب فکر و اهل تحول و با سابقه و تجربه و شجاع و اهل ریسک نیاز است ولی کمتر این گونه افراد را می بینیم.

چهارم اینکه با توجه به فشارهایی که از جانب جناح مخالف بر دولت آقای روحانی و همچنین وزارت ورزش است هدف بایستی انجام کار اساسی و اصولی باشد برای نجات ورزش و در مسیر درست انداختن ورزش،ولی به نظر می رسد که دغدغه اصلی ماندن درسمت ها و پست ها شده است.

هدف افرادی که این فشارها را وارد می کنند حفظ مهره های خودشان و فشل کردن سیستم فعلی است تا سوء مدیریت ها و بی کفایتی های دوران قبل توجیه شود و آقای روحانی موفق نباشد.

**شاید دلیل محتاط بودن مسوولان ورزش این است که سازمان تربیت بدنی به وزارت تبدیل شده و وزرا می توانندتوسط نمایندگان استیضاح شوند.

** البته این نیز می تواند دلیل باشد ولی به هر حال وقتی مسئولیتی را قبول می کنید بایستی بتوانید آن را مدیریت کنید. بعضی وزرای دیگر نیز همین شرایط را دارند ولی شجاعانه و مدبرانه در حال انجام وظایف و مسئولیت هایشان هستند و حاضر به هزینه کردن نیز می باشند. کار درست انجام دادن بخصوص در کشورهای در حال توسعه چون ما و حاکم نبودن سیستم و قانون نیاز به هزینه کردن از خود را دارد.

** اعتقاد دارید که ندادن مسوولیت به زنان ناشی از فشارها است؟

** بیشتر عقب افتادگی و تفکرات مرد سالاری و تا حدودی تحت تاثیر فشارها . وقتی پست ها را به نمایندگان مجلس ودولتی ها می دهند دیگر چیزی باقی نمی ماند.این فشارها فقط ازطرف مخالفین دولت نیست،بلکه متاسفانه برخی خود دولتی ها نیز که کمتر دارای اشراف در این حیطه هستند از مسببین فشارها هستند.

مثلا شنیده ام که مشکل آقای شفیع رییس فدراسیون هاکی را برای رییس فدراسیونی حل کرده اند ولی اراده ای برای حل همین مشکل برای خانم محمدیان که رییس فدراسیون اسکیت است وجود ندارد.یا آقای گودرزی در جایی گفته اند که بنا ندارند رییس فدراسیون زن داشته باشند و یا بنانیست که در هیات اجرایی 11 نفره المپیک خانمی حضور داشته باشد.

**شما در گذشته نایب رییس کمیته ملی المپیک بودید و از این جایگاه هم شاید کمک هایی به ورزش زنان کردید، الان وضعیت را چطور ارزیابی می کنید ؟