جعفر محمدی در
صفحه فیس بوک عصرایران نوشت:
چند
سال پیش ، دو مأمور از اداره آگاهی تهران به دفتر عصرایران - که آن موقع
در میدان ولی عصر - بود آمدند و با نشان دادن حکم بازداشت، مرا با خودشان
به دادسرا بردند. مأمورها ، البته آدم های خوبی بودند و وقتی دیدند من
روزنامه نگارم ، به من گفتند که به احترام قلم ، دستبند نمی زنند.
وقتی
به دادسرا رسیدیم - فکر می کنم شعبه 12 بود و بازپرسش هم آقای غفاری نامی
بود اگر اشتباه نکنم - متوجه شدم که علت بازداشتم شکایت انصار حزب الله از
من بود که نقدی درباره یکی از مقالات "یالثارات" نوشته و در عصرایران منتشر
کرده بودم.
دادسرا هم مرا احضار کرده بود و چون انصاری ها آدرسم را در
شکایت نامه شان غلط نوشته بودند (انشاء الله سهواً) ، احضاریه به دستم
نرسیده بود و به دادسرا نرفته بودم و به همین خاطر حکم جلبم صادر شده بود.
خلاصه این که دفاع کردم و به لطف خدا تبرئه شدم.
***
دیروز
که خبر توقیف یالثارات الحسین - ارگان انصار حزب الله و شاکی سابق ما - را
خواندم ، هرگز خوشحال نشدم زیرا "عدم توقیف رسانه" جزو باورهای اساسی من
است ، حتی اگر آن رسانه ، تریبون جریانی باشد که من آنها را افراطی می دانم
و با آنان اختلاف گفتمانی جدی دارم و زمانی هم به خاطر شکایت همان ها به
دردسر افتاده بودم.
هر جریان و اندیشه ای که در بین مردم ، مخاطب
دارد و طیفی را نمایندگی می کند ، حق دارد تریبون داشته باشد واگر هم خطایی
در رسانه ای رخ داد ، باید با افراد خاطی برخورد شود نه این که کل رسانه
را ببندند.
امیدوارم همه رسانه های توقیف شده ، باز گردند و در فضای آزادی بیان و قانون ادامه حیات دهند.