امیر عابدینی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، درباره انتخابات پیش روی فدراسیون فوتبال اظهار کرد: بستر فوتبال معنا و مفهوم خاصی دارد. آیا می‌دانید اعضا و رییس اتاق بازرگانی چه کسانی هستند؟ می‌دانید در این اتاق چقدر سرمایه و پول جابجا می‌شود؟ نمایندگان مجلس به این اتاق حساس نیستند؟ نظام پزشکی و مهندسی کشور را چه کسی انتخاب می‌کند؟ چطور وقتی به فوتبال می‌رسند حساس می‌شوند؟ پس مسائل مالی مطرح نیست و مسائل سیاسی مطرح است. در مسائل سیاسی تا کجا می‌توانیم دخالت کنیم؟ آستانه حفاظت از تشکیلات اجتماعی تا کجا است؟ گاهی وقت‌ها آب سربالا می‌رود. شایعه درست می‌شود که فلانی حذف شد و فلانی رییس فدراسیون است. از کجا می‌گویید؟ چرا با این حرف‌ها به ۸۷ نفر از آدم‌هایی که مبانی فوتبال را می‌فهند توهین می‌کنید؟ اگر فوتبال رشد کند کارنامه این افراد رشد کرده است. اگر ۵۰ درصد این آدم‌ها سالم باشند که من اعتقاد دارم همه سالم هستند، آیا انتخابات سالم برگزار می‌شود؟ من می‌گویم نه! معیار باید اساسنامه باشد و اساسنامه هم باید اصلاح شود تا رای دهنده و منتخب با خیال راحت و با آرامش کار را دنبال کند.
وی افزود: ما آن‌قدر بضاعت نداریم که فلان شیخ به دیدار نیکولا سارکوزی برود و بگویید که می‌خواهم جام‌جهانی برگزار کنم و آقای سارکوزی هم میشل پلاتینی را دعوت کند و بگویید دوست من می‌خواهد جام‌جهانی برگزار کند. در این میان پلاتینی بگوید که می‌خواهیم از پاریس‌سن‌ژرمن محافظت کنیم و آن‌ها هم این باشگاه را بخرند و داده و ستد انجام شود و جام‌جهانی به یک کشور برود. ما که این بضاعت را نداریم. ما خیلی هنر کنیم یک نفر را به کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی کنیم که مسئولیت بگیرد و سالی ۱۲۰ هزار دلار هم حقوق بگیرد. گرفتاری‌های ما خودخواهی‌ها و خود بزرگ‌بینی‌هاست. روزی گفتم که اگر به سمت کرسی‌های بین‌المللی حرکت کنیم، رشد می‌کنیم و اگر جایگاه کرسی را پایین بیاوریم خیانت کرده‌ایم. گاهی گرد آدمی جمع می‌شویم که هیچ کارنامه‌ای ندارد و سعی می‌کنیم آدم‌های صاحب کارنامه را کنار بگذاریم. در کارنامه نمره نوشته‌اند و وقتی کسی کارنامه ندارد، نمره‌ای هم ندارد. حال در یک کارنامه ۱۰ نمرده ۱۷ و ۱۸ وجود دارد و یک ۵ هم می‌گیرد اما با تکماده قبول است اما زندگی آن آدم را نابود می‌کنیم. همین که فردی نمره منفی می‌گیرد شروع می‌کنیم درباره او حرف بزنیم. که به نظر ما منفی است چون هنوز در هیچ محکمه‌ای محکوم نشده است. هیچ متهمی مجرم نیست تا جرمش ثابت نشده است.
وی ادامه داد: می‌گویند طرف پرونده دارد. می‌خواهید برای ۱۸ میلیون نفر یک شبه پرونده درست کنیم؟ به صورت زنجیره‌ای از یکدیگر شکایت کنیم و پرونده تشکیل شود؟ بعد همه صاحب پرونده هستیم. همه تبرئه می‌شوند. صاحب پرونده مجرم نیست. از مجرم برخی حقوق اجتماعی ساقط می‌شود که این حقوق اجتماعی هم تعریف دارد. من نمی‌توانم بر اساس سلیقه خودم کسی را رد صلاحیت کنم. این بستر را چه کسی آلوده کرد؟ فوتبالی‌ها؟ نه! چرا غیر فوتبالی‌ها این کار را کردند؟ منافعی، قول‌هایی و وعده‌هایی وجود دارد؟
عابدینی ادامه داد: مجمع برگزار می‌شود و این سه نامزد به مجمع می‌روند. چه کسی رای می‌آورد؟ همان کسی که مجمع به او رای داده است. بالا برویم و پایین بیاییم باید رییس فدراسیون داشته باشیم. آیا بضاعت ما ضعیف بوده که این سه نفر نامزد شدند؟ بله، ضعیف بوده است. آدم‌های کارآمدتر از این افراد داریم. بروید ببینید چه داغی بر سینه آن‌ها نشسته که نمی‌آیند. بروید ببینید غصه آن‌ها چیست که نمی‌آیند. باید بروند خواهش کنند این دوستان بیاییند. حالا این کار را نکردید، سه نفر آمده‌اند و می‌گویند ما بضاعت مدیریت داریم. من شرعا، عرفا و اخلاقی حق ندارم بگوییم تو بضاعت نداری. من رای دارم و می‌توانم به او رای ندهم. کسی را تحقیر نکنیم. می‌خواهید آن فرد رای نیاورد، بروید مجمع را توجیه کنید که به آن فرد رای ندهند. آبروی آدم‌ها را باید حفظ کنیم.
او درباره سه نامزد انتخابات هم گفت: من به هر سه احترام می‌گذارم اما اگر بپرسید کدام نامزد کارنامه دارد، معلوم است و نیاز به توضیح من نیست. مشخص است چه کسانی کارنامه دارند. یک نفر که اصلا کارنامه ندارد، دو فرد دیگر کارنامه مدیریتی در فوتبال دارند. فکر می‌کنم رقابتی شکل بگیرد و یکی از این دو رییس شوند. غیر از این باشد کار کارشناسی انجام نشده است. آیا غیر از این باشد آیا باید نظر مجمع را رد کنیم؟ نه من به مجمع احترام می‌گذارم. اگر مجمع به سلیقه خودش که حتی مقایر ما سلیقه ما باشد رای بدهد، ما باید به سلیقه مجمع احترام بگذاریم و آن رییس فدراسیون را تقویت کنیم. نظام قانونمند کشور تکلیف را مشخص کرده است. من به عنون یک عضو جامعه فوتبال، به کسی که رییس می‌شود به خاطر مجمع و به خاطر جایگاه رییس فدراسیون احترام می‌گذارم.
