به گزارش ایران اکونومیست، با مرور پیشنهادها، تجربه‌ها و سفرنامه‌های موجود، برخی از طولانی‌ترین و جاه‌طلبانه‌ترین سفرهای جاده‌ای را که می‌توان به تجربه کردن آن فکر کرد، در ادامه معرفی می‌شود.
از لندن (اروپا) به کیپ تاون (آفریقا)
یک سفر جاده‌ای کلاسیک در پیش است، درحالی‌که بسیاری از ماجراجویان شجاع این سفر طولانی را از فهرست خود خارج کرده‌اند. این جاده یکی از طولانی‌ترین سفرهای شمال به جنوب در جهان است، که در سریع‌ترین حالت ۱۳ روز و ۸ ساعت و ۴۸ دقیقه طول می‌کشد و به عنوان بخشی از یک کمپین تبلیغاتی برای خودروی «فورد کورتینا» طی شده است. با این حال، اگر می‌خواهید واقعاً مناظر باورنکردنی این مسیر را تماشا کنید و لذت ببرید احتمالاً به یک ماه زمان برای انجام این سفر دو قاره‌ای نیاز دارید.
مسافران این جاده می‌توانند از مسیر قطار «یورواستار» از لندن به شهر کاله فرانسه بروند و از چشم‌اندازهای زیبای روستاهای فرانسه و اسپانیا لذت ببرند، با کشتی از تنگه جبل‌الطارق عبور کرده و به قلب آفریقا برسند. برای کسانی که از بیابان‌های خشن «صحرا» عبور می‌کنند، جاده یکنواخت می‌شود و رانندگی نفس‌گیری را در پارک‌های ملی بی‌شمار، از جنگل‌های بارانی در کامرون تا منظره پر از شیر و فیل پارک ملی اتوشا در نامیبیا تجربه خواهند کرد. با رسیدن به شهر کیپ‌تاون در جنوب آفریقای جنوبی، این جاده با رانندگی به مسافت ۱۳۲۰۷ کیلومتر (۸۲۰۷ مایل) و عبور از ۱۳ کشور به پایان خواهد رسید.
حلقه ساحلی استرالیا
رانندگی در مسیر ساحلیِ دور قاره استرالیا ماجراجویی دیگری است که خیلی‌ها برنامه انجام آن را داشته‌اند، اما به ندرت اتفاق افتاده است. با توجه به این‌که بخش‌های عظیمی از این قاره به دلیل آب و هوای بیابانی بسیار گرم، خالی از سکنه است، این سفر جاده‌ای می‌تواند برای کسانی که نقشه و سوخت کافی ندارند، برابر با مرگ باشد. بهترین راه برای این مسیر، بزرگراه شماره ۱ استرالیا به طول تقریبا ۱۵ هزار کیلومتر است که اساساً کل سواحل استرالیا را در یک حلقه بزرگ در برمی‌گیرد. با شروع از شهر سیدنی، رانندگان می‌توانند خط ساحلی را تا بریزبن دنبال کنند، از کایرنس، داروین، پورت هدلند، پرث و آدلاید گذشته و قبل از رسیدن به جاده بزرگ اقیانوسی، به ملبورن و در نهایت، به سیدنی برگردند.
این مسیر را می‌توان به راحتی در طول مدت یک ماه رانندگی کرد، اما اگر سه ماه زمان داشته باشید می‌توانید با هر توقف به خوبی در آن منطقه کاوش و جست‌وجو کنید. به دلیل وسعت استرالیا، توجه به فصل سفر نیز مهم است. توصیه می‌شود که از شمال در زمستان و از جنوب در تابستان این سفر را شروع کنید تا دمای ملایم‌تری را تجریه کنید.
از اروپا تا اولان‌باتور
قرن‌ها پیش، مهاجران کوچ‌نشین در امتداد استپ آسیای مرکزی راه خود را طی کردند و به دنبال سرزمین‌ها و ماجراجویی‌های جدید بودند، حالا شما می‌توانید مسیر آن‌ها را دنبال کنید و از اروپای شرقی به سمت ترکیه پایین بروید، با عبور از پل استانبول، اروپا به آرامی به آسیا تبدیل می‌شود و کلیساهای مسیحی جای خود را به مناره‌های اسلامی مساجد و چشم‌انداز وسیع روستایی دریاچه وان می‌دهد. در ترکیه دو انتخاب دارید، یکی این‌که سری به سکونتگاه‌های ایران‌باستان بزنید یا از دریای خزر به سمت روسیه بروید. هر دو مسیر در علفزارهای وسیع ازبکستان و قرقیزستان و قبل از این‌که بیابان گبی در افق مشاهده شود، به هم می‌رسند.
در سال‌های اخیر، ماجراجویان این سفر را به یک چالش تبدیل کرده‌اند و آن را رالی مغول لقب داده‌اند. هر سال، شرکت‌کنندگان در این رالی ثبت‌نام می‌کنند، یک ماشین قدیمی می‌خرند و از اروپا تا مغولستان مسابقه می‌دهند. این چالش که در رسانه‌های اجتماعی پیگیری می‌شود، به گونه‌ای طراحی شده که تا حد امکان پر از فاجعه باشد و فرصتی برای "حماقت خودرویی در مقیاس جهانی" و ماجراجویی‌های غیرمنتظره ایجاد کند. اگر به نظرتان این چالش برای شما آسان است، در مسابقات رالی مغول ۲۰۲۲ ثبت‌نام کنید و به دنبال وسیله نقلیه خسته و قدیمی بگردید!
بزرگراه پان ـ آمریکن
بزرگراه پان ـ آمریکن طولانی‌ترین بزرگراه جهان و مجموعه‌ای از راه‌ها به درازای ۳۰ هزار کیلومتر است که از آلاسکا در آمریکای شمالی آغاز می‌شود و در پایین‌ترین نقطه آمریکای جنوبی پایان می‌یابد. این سفر جاده‌ای طولانی تقریباً کل قاره آمریکا را پوشش می‌دهد؛ از شمالی‌ترین نقطه در آلاسکا، تا کانادا و ایالات متحده، تا کلمبیا، سواحل پرو و شیلی. تنها منطقه برای استراحت و ایجاد فاصله در این جاده «دارین گپ» است، منطقه‌ای بدون جاده که مانع از دسترسی بین پاناما و کلمبیا (و در نتیجه کل آمریکای شمالی تا آمریکای جنوبی) از طریق خودرو می‌شود. اگرچه تاکنون تلاش‌هایی برای ساخت یک بزرگراه صورت گرفته است، اما جنگل‌های بارانی متراکم غیرقابل نفوذ، شیوع بیماری‌های گرمسیری و مهم‌تر از آن حفاظت از جوامع بومی که در جنگل‌ها باقی مانده اند، ساخت جاده را غیرممکن ساخته است.
تنها گزینه برای طی کردن فاصله منطقه «دارین»، بدون در نظر گرفتن سفر پنج روزه و جهنمی با کشتی، این است که یک پرواز داشته باشید، زمانی که با خیال راحت به شهرهای مدلین یا بوگوتا بروید، سفر به جنوب می‌تواند بدون مانع ادامه یابد. با فرض این‌که شخصی از خلیج پرودو در آلاسکا به شهر پاناما و سپس از مدلین در کلمبیا به کوئلون در شیلی رانندگی کند، برای این سفر جاده‌ای دیوانه‌وار ۲۳۶۶۲ کیلومتر (۱۴۷۰۳ مایل) را طی کرده است. با فرض این‌که ۸ ساعت در روز رانندگی کنید، این سفر یک ماه طول می‌کشد. با این حال، کسانی که این کار را انجام داده‌اند، بین ۲ ماه تا ۲ سال در راه بودند.
کمربند ترانس ـ اوراسیا
مسیر نهایی ما در این فهرست، هنوز در واقعیت وجود ندارد! در حقیقت، این یک مسیر رانندگی خیالی است که تقریباً همان مسیر رالی مغول را دنبال می‌کند؛ از لندن تا اولان‌باتور. با این تفاوت که وقتی به مغولستان رسیدید مسیر ادامه پیدا می‌کند، از شرقی‌ترین نقطه سیبری به سمت بالا می‌رود و با گذر از تنگه برینگ به آلاسکا می‌رسد. از آنجا، پیمودن کل قاره آمریکا و حتی آمریکای جنوبی ممکن است، اما این سفر هنوز امکان‌پذیر نیست، زیرا تنگه برینگ بی‌ارتباط باقی مانده است. با این حال، طرح‌هایی برای توسعه کمربند ترانس ـ اوراسیا در حال انجام است و امکان دارد به‌زودی شاهد ساخت یک پل ارتباطی برای اتصال واقعی جهان باشیم. چنین پل ارتباطی برای تجارت جهانی و همچنین ارتباط شرق و غرب می‌تواند بسیار با اهمیت باشد.
