نرگس معدنی پور در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، در این باره که آیا می توان توقع داشت که مشکلات فرهنگی و اجتماعی شهر تهران در بازه زمانی مدیریت ششم شهری از بین بروند؟ گفت: حوزه فرهنگی و اجتماعی یک حوزه کاملا تخصصی است و در این حوزه می بایست نگاهی کارشناسانه به مسائل داشت.
وی ادامه داد: باید قبول کرد که نمی‌توان در یک بازه زمانی یکساله و یا حتی چهارساله همه مشکلات را حل و نیازهای فرهنگی و اجتماعی را رفع کرد. به همین دلیل است که طرح جامع شهر تهران ۲۰ ساله نوشته شده و برنامه‌های توسعه شهری برشی از آن برنامه جامع می باشند.
معدنی پور خاطرنشان کرد: برای اینکه نیازهای فرهنگی و اجتماعی شهر مرتفع و تا حد زیادی معضلات و مشکلات حل شوند، حتما نیاز به احصا، دسته بندی و اولویت بندی موارد وجود دارد تا در یک پروسه زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت طبق برنامه ریزی پیش رفت. همچنین لازم است سطح بندی برنامه‌ها نیز مشخص و براساس آن اجرای برنامه صورت پذیرد.
وی با بیان اینکه برنامه‌ها باید در ۴ سطح برنامه ریزی شوند، سطح محله، سطح ناحیه، سطح منطقه و سطح فرامنطقه و شهری، گفت: برنامه در سطح کلانشهر متفاوت با سطح منطقه، ناحیه و محله است. ما نمی‌توانیم برنامه‌ای که در سطح منطقه برنامه ریزی می‌شود را در کلانشهر به اجرا بگذاریم چرا که ظرفیت‌ها در هر بخش متفاوت است. باید تاکید کرد که سطح بندی برنامه‌ها مهم است و برنامه ها باید در سطح محله، ناحیه، منطقه و شهر برنامه ریزی شود. از سوی دیگر باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که در حوزه اجرا، ستاد باید سیاستگذاری، برنامه ریزی و نظارت کند.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: در کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران به دنبال این هستیم که نقش صف و ستاد در شهرداری تهران به درستی تبیین شود تا هرکدام وظیفه اصلی خود را ایفا کند.
