توان پردازنده‌های ناسا ۱۰۰ برابر می‌شود

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از تک رادار، ناسا شرکت "میکروچیپ تکنولوژی" را برای توسعه یک پردازنده محاسباتی پروازهای فضایی با کارایی بالا(HPSC) انتخاب کرده است و معتقد است که این تراشه‌های جدید حداقل ۱۰۰ برابر ظرفیت محاسباتی رایانه‌های فعلی برای پروازهای فضایی را فراهم خواهند کرد.

محاسبات پروازهای فضایی ناسا ممکن است نیاز مبرمی به ارتقا داشته باشد، زیرا به گفته "وسلی پاول"(Wesley Powell) تکنسین اصلی بخش هواپیماهای پیشرفته ناسا، سیستم‌های کنونی تقریبا ۳۰ سال پیش توسعه یافته‌اند و ماموریت‌های آینده ناسا به طور قابل توجهی به فناوری‌های رایانه‌ای جدید و پیشرفته نیاز دارد.

شرکت میکروچیپ تکنولوژی(Microchip Technology) مستقر در آریزونا در ساخت میکروکنترلر، سیگنال مختلط، آنالوگ و فلش-آی پی (Flash-IP) تخصص دارد و بیش از ۳۰ سال است که در این زمینه فعالیت می‌کند.

این پروژه چگونه کار خواهد کرد؟

ریزتراشه برای طراحی و ارائه پردازنده محاسباتی پروازهای فضایی با کارایی بالا طی سه سال آینده با هدف استفاده از این پردازنده در ماموریت‌های آتی اکتشاف قمری و سیاره‌ای کار خواهد کرد. این کار تحت یک قرارداد ۵۰ میلیون دلاری با قیمت ثابت انجام خواهد شد.

معماری پردازنده جدید براساس نیازهای عملیاتی فعلی، انعطاف‌پذیری را برای قدرت پردازش به "فراز و فرود"(ebb and flow) ارائه می‌دهد، به این معنی که عملکردهای پردازش خاصی را می‌توان در صورت عدم استفاده خاموش کرد و مصرف انرژی را کاهش داد.

ناسا در این باره گفت که این قابلیت مقدار زیادی انرژی را ذخیره می‌کند و کارایی محاسباتی کلی را برای ماموریت‌های فضایی بهبود می‌بخشد.

ناسا می‌گوید، این فناوری جدید ممکن است برای سیستم‌های تجاری روی زمین که به نیازهای محاسباتی مشابهی مانند ماموریت‌های فضایی نیاز دارند، مفید باشد و در صورت خرابی یکی از اجزای سیستم، باید بتواند با خیال راحت به عملیات ادامه دهد.

این کاربردهای بالقوه ظاهرا شامل اتوماسیون صنعتی، انتقال داده‌های اترنت حساس به زمان، هوش مصنوعی و حتی فناوری اینترنت اشیا هستند که فناوری‌های ارتباطی مختلف را بهم متصل می‌کنند.

اترنت(Ethernet) یکی از فناوری‌های مبتنی بر فریم در شبکه‌های رایانه برای شبکه‌های محلی(LAN) می‌باشد.

محاسبات با کارایی بالا چیزی است که در رادار ناسا وجود دارد، زیرا اخیرا ناسا Azure Quantum را به عنوان بخشی از پروژه‌ای برای کاهش زمان لازم برای ارسال دستورالعمل‌ها بین فضاپیماها از ساعت‌ها به چند دقیقه، به کار گرفته است.