زمستانِ مهدی اخوان ثالث شنیدنی شد

به گزارش ایران اکونومیست، درنگی بر سروده‌های خیال‌انگیز شعرای معاصر ایران و جهان به صورت موسیقی گفتار با اجرای مهرداد محمدپور این هفته به شعر زمستان سروده مهدی اخوان ثالث و موسیقی متن زبیگنیو پرایزنر اختصاص دارد.

بخش موسیقی گفتار ایران اکونومیست، هر هفته به یکی از آثار شاعران معاصر اختصاص دارد. این آثار توسط مهرداد محمدپور خوانده شده و در اختیار این خبرگزاری قرار می‌گیرد.

زمستان

سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید، نتواند

که ره تاریک و لغزان است

وگر دست محبت سوی کس یازی

به اکراه آورد دست از بغل بیرون

که سرما سخت سوزان است

نفس، کز گرمگاه سینه می‌آید برون، ابری شود تاریک

چو دیوار ایستد در پیش چشمانت

نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم

ز چشم دوستان دور یا نزدیک؟

مسیحای جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین

هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی ...

دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی، در بگشای

منم من، میهمان هر شبت، لولی وش مغموم

منم من، سنگ تیپاخورده رنجور

منم، دشنام پست آفرینش، نغمه ناجور

نه از رومم، نه از زنگم، همان بیرنگ بیرنگم

بیا بگشای در، بگشای، دلتنگم

حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می‌لرزد

تگرگی نیست، مرگی نیست

صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان است

من امشب آمدستم وام بگذارم

حسابت را کنار جام بگذارم

چه می‌گویی که بیگه شد، سحر شد، بامداد آمد.

فریبت می‌دهد، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست

حریفا! گوش سرما برده است این، یادگار سیلی سرد زمستان است

و قندیل سپهرِ تنگ میدان، مرده یا زنده

به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود، پنهان است

حریفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز یکسان است

سلامت را نمی‌خواهند پاسخ گفت

هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دست‌ها پنهان

نفس‌ها ابر، دل‌ها خسته و غمگین

درختان اسکلت‌های بلور آجین

زمین دل‌مرده، سقف آسمان کوتاه

غبار آلوده مهر و ماه

زمستان است

درباره شاعر

مهدی اخوان ثالث دهم اسفندماه سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در مشهد متولد شد و چهارم شهریور ۱۳۶۹ مدتی پس از بازگشت از خانه فرهنگ آلمان در تهران از دنیا رفت؛ اما سرانجام پیکرش طبق وصیت خودش در توس در کنار آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی به خاک سپرده شد.

او با تخلص م. امید، شاعری چیره‌دست و آشنا به نوازندگی تار و مقام‌های موسیقایی بود که عشق و علاقه‌اش به تمدن ایران باعث شد در تمام عمر خود ستایشگر مفاخر ایران باشد و بر مراقبت از زبان فارسی تأکید فراوانی داشته باشد.

درباره موسیقی

زبیگنیف پرایزنر متولد ۲۰ می ۱۹۵۵ با نام زبیگنیف آنتونی کوالسکی، آهنگ‌ساز لهستانی برجسته موسیقی فیلم است. او بیشتر با آثارش برای کارگردان مشهور لهستانی کریشتوف کیشلوفسکی شناخته می‌شود. زبیگنیف پرایزنر در بیلسکو بیاوا یکی از شهرهای جنوبی لهستان متولد شد و در دانشگاه کراکوف به تحصیل تاریخ و فلسفه پرداخت.

زبیگنیف پرایزنر هیچ وقت به صورت رسمی موسیقی را فرا نگرفت و خود با گوش دادن و بازنویسی (تنظیم مجدد) اجزا از قطعات موسیقی، آن را آموخت. او به موسیقی دوره رمانتیک از جمله پاگانینی و ژان سیبلیوس علاقه بسیاری دارد که بر موسیقی‌اش بسیار تاثیرگذار بوده‌اند.