به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از «نیچر آسیا»، نتایج یک تحقیق که در نشریه «ارتباطات طبیعت» (Nature Communications) منتشر شده است، حاکی است که برنامه های اعلام شده در خصوص کاهش انتشار گازهای آلاینده از سوی چندین موسسه مهم انرژی با هدف کنوانسیون تغییرات آب و هوایی پاریس مبنی بر محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتی‌گراد مطابقت ندارد.
راه هایی برای تحقق هدف مشخص شده در توافق پاریس از طریق منابع مختلفی ارایه می‌شود. این مسیرها آگاهی‌دهنده برای طراحی و برنامه‌ریزی در بخش‌های مختلفی است و مشخص می‌کند که بخش‌های مختلف (اقتصادی و صنعتی) با چه سرعتی باید انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش بدهند. در همین زمینه شرکت‌ها و موسساتی از هر دو بخش عمومی (دولتی) و خصوصی مسیرهایی را ارایه می‌دهند.
رابرت بریکا و همکاران وی در همین زمینه 6 سناریوی کاهش انتشار گازهای آلاینده از شرکت‌های «ایکوئینور» ، «شل» ، «بی‌پی» و آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) را ارزیابی کردند تا میزان انطباق و هماهنگی این سناریوها با هدف تعیین شده در توافق پاریس مبنی بر محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتی‌گراد با مشخص کنند.
این محققان اهداف مشخص شده این شرکت‌ها را با سناریوهای «مدل ارزیابی یکپارچه» مشخص شده از سوی «هیات بین‌دولتی تغییرات آب‌وهوایی» (IPCC) مقایسه کردند و در نهایت به این نتیجه رسیدند که پنج مورد از سناریوهای مورد ارزیابی با حاشیه قابل ملاحظه‌ای موفق به تحقق هدف کنوانسیون تغییرات آب و هوایی پاریس نمی‌شوند و تنها سناریوی آژانس بین‌المللی انرژی موسوم به «انتشار خالص صفر تا سال 2050» با هدف توافق پاریس مطابقت دارد.
این محققان نتیجه‌گیری کردند که یافته‌های آنها تاکیدی بر این موضوع است که مسیرهای برنامه های پیشنهادی که کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی را به تاخیر می‌اندازند این خطر را به همراه دارد که نتوانند هدف کنوانسیون تغییرات آب و هوایی پاریس را محقق کنند.
آنان تاکید کردند شفافیت بیشتری از سوی بازیگران حوزه انرژی لازم است تا بتوانیم تصویر کامل‌تری از نتایج آب و هوایی سناریوهای پیشنهادی آنها داشته باشیم.
