به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری تک‌اکسپلور، این حسگرهای بادی موسوم به «بادسنج» (anemometer) برای نظارت بر سرعت و جهت باد به کار می‌روند. در حالی که تقاضا برای هواپیماهای خودکار افزایش می‌یابد، حسگرهای بادی بهتر برای استفاده در این هواپیماها مورد نیاز است تا بررسی تغییرات وضعیت هوا و نیز کار بلند شدن از زمین و فرود برای آنها آسان‌تر بشود.
مارچلو داپینو استاد مهندسی مکانیک و هوا فضا در دانشگاه ایالتی اوهایو در آمریکا و از دست‌اندرکاران این تحقیق گفت: توانایی ما در استفاده از حریم هوایی برای انتقال اشیا و محموله‌ها به شکلی موثر و کارآمد، پیامدهای اجتماعی زیادی خواهد داشت اما برای بهره‌برداری از این وسایل پرنده نیاز است که سنجش‌های دقیقی از وضعیت باد در لحظه وجود داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: بادسنج‌های متعارف از لحاظ چگونگی جمع‌آوری داده‌ها متفاوت هستند اما همه آنها محدودیت‌هایی دارند و بسیاری از آنها برای استفاده از هواپیماهای کوچک مناسب نیستند اما بادسنج تولیدی تیم تحقیقاتی دانشگاه اوهایو سبک است و مصرف انرژی پایینی دارد و حساسیت بالاتری به تغییرات دارد.
لئون هدینگز از محققان دیگر این طرح نیز گفت: این تجهیزات جدید با مواد هوشمندی ساخته شده است که ویژگی‌های خاصی دارند و قابل کنترل هستند که آنها را قادر می‌سازد محیط بیرونی خود را حس کنند و به آن واکنش نشان دهند.
این تیم تحقیقاتی برای ساخت حسگرهای جدید از ماده‌ای به نام «پلی‌وینلدین فلورید» (polyvinylidene fluoride) استفاده کرده است. این ماده که در پوشش‌های معماری و باتری‌های لیتیوم ینی استفاده می‌شود به گونه‌ای است که وقتی تحت فشار قرار می‌گیرد برق تولید می‌کند و این انرژی برای تامین نیروی دستگاه استفاده می‌شود.
بر اساس این گزارش، اقدامات بیشتری باید انجام شود تا این حسگرهای بادی از شرایط کنترل شده آزمایشگاهی به کاربردهای تجاری منتقل شوند.
