به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از فست کمپانی، استارتاپ‌های "رلتیویتی اسپیس"(Relativity Space) و "ایمپالس اسپیس"(Impulse Space)، اخیرا همکاری خود را برای پرتاب نخستین ماموریت خصوصی به مریخ اعلام کردند. این دو استارتاپ گفتند که سعی خواهند کرد تا اوایل سال ۲۰۲۴، یک فرودگر را به سیاره سرخ پرتاب کنند.
براساس این توافق، رلتیویتی اسپیس، کاوشگر و فرودگر مریخی "ایمپالس اسپیس" را روی موشک چاپ سه‌بعدی "ترن آر" (Terran R) از پایگاه کیپ کاناورال پرتاب خواهد کرد. مشارکت رلتیویتی اسپیس و ایمپالس اسپیس تا سال ۲۰۲۹ ادامه دارد.
جدول زمانی ۲۰۲۴-۲۰۲۵، جای شک و تردید دارد اما همانطور که وب‌سایت "ارس تکنیکا"(Ars Technica) اخیرا نوشت، این کار هر چند جسورانه است اما به دلیل حضور شرکت‌ها و افرادی که در آن دخیل هستند، ارزش جدی گرفتن را دارد.
رلتیویتی اسپیس در حال پیشرفت به سمت نخستین تلاش پرتاب مداری خود با موشک "ترن۱"(Terran 1) است. "تیم الیس"(Tim Ellis)، مدیرعامل رلتیویتی اسپیس اخیرا طی مصاحبه با وب‌سایت "پِیلود"(Payload) گفته است که احتمالا تاریخ راه‌اندازی را طی هفته‌های آینده اعلام می‌کند.
ایمپالس اسپیس توسط "تام مولر"(Tom Mueller) هدایت می‌شود که پیشتر در گروه موسس شرکت "اسپیس ایکس"(SpaceX) بوده است. تمرکز کوتاه‌مدت این استارتاپ، خدمات تحویل همراه با سرویس‌دهی در مدار، خارج کردن زباله‌های فضایی، و نگهداری مدار ایستگاه فضایی است.
مصاحبه وب‌سایت پِیلود با تیم الیس، پرسش‌هایی را درباره ماموریت، افزایش تولید در تأسیسات جدید رلتیویتی اسپیس و موشک ترن۱ شامل می‌شود. این مصاحبه برای افزایش وضوح و همچنین به خاطر طولانی بودن آن، کمی ویرایش شده است.
پِیلود: این مشارکت و معامله طی ماموریت بلندمدت رلتیویتی اسپیس، چه چیزی را نشان می‌دهد؟
الیس: این نخستین گام ملموس ما به سوی ایجاد یک پایگاه صنعتی در مریخ است که از روز نخست، هدف ماموریت ما بوده است. رلتیویتی اسپیس با هدف ساختن یک آینده چند سیاره‌ای برای انسان‌ها ایجاد شد و این مشارکت می‌تواند ما را به سرعت به سوی تحقق آن سوق دهد.
پِیلود: دو پرتاب موشک ترن آر یکسان نخواهند بود اما ماموریت مریخ چقدر متفاوت است؟
الیس: آنچه این ماموریت را متفاوت می‌کند، این است که بر حمل و نقل چند سیاره‌ای متمرکز است، نه خدمات پرتاب ماهواره. در هر حال، همان قابلیت‌های اصلی موشک ترن آر برای هر دو ماموریت مورد نیاز هستند. به همین دلیل، ما ترن آر را طوری طراحی کردیم که کاملا قابل استفاده مجدد باشد. یقینا این یک چالش منحصربه‌فرد به شمار می‌رود اما چالش مهمی است که ما برای مقابله با آن مطمئن هستیم.
پِیلود: رلتیویتی اسپیس هنوز اقدامی برای پرتاب مداری انجام نداده است؛ اگرچه می‌دانیم که به زودی انجام می‌شود. آیا نگران این هستید که ماموریت مریخ، شرکت را از مسیر افزایش تولید منحرف کند؟
الیس: ماموریت ما همیشه مریخ بوده است. بنابراین، ما این ماموریت را به عنوان یک عامل حواس‌پرتی در نظر نمی‌گیریم. این مربوط به ارائه کاری است که در زمان راه‌اندازی شرکت انجام می‌دهیم. ما روی پرتاب ترن۱ تمرکز کرده‌ایم که نخستین موشک چاپ سه‌بعدی به شمار می‌رود زیرا این موضوع بسیار مهم است و به ما کمک می‌کند تا به سوی ترن آر و این ماموریت حرکت کنیم.
پِیلود: همان طور که قبلا شنیده‌ام، ساختن نخستین موشک، قسمت سخت ماجرا نیست؛ بلکه ساختن ۱۰ موشک بعدی، بخش دشوار است. در مورد این موضوع چه فکری می‌کنید؟
الیس: از نظر مقیاس تولید، ما به اتمام چاپ وسیله نقلیه بعدی ترن۱ برای ماموریت "VCLS 2" ناسا نزدیک شده‌ایم و در حال حاضر، نصب نسل چهارم چاپگرهای سه‌بعدی فلزی "استارگیت" (Stargate) را در کارخانه خود در "لانگ بیچ"(Long Beach) آغاز کرده‌ایم که به چاپ وسایل نقلیه ترن آر اختصاص داده شده است. همچنین، ما قراردادهایی را با پنج مشتری برای ترن آر امضا کرده‌ایم؛ از جمله یک قرارداد با شرکت "وان وب"(OneWeb) که ارزش آن به بیش از ۱.۲ میلیارد دلار می‌رسد.
پِیلود: گروه‌های رلتیویتی اسپیس و ایمپالس اسپیس چقدر روی ساخت پنجره پرتاب بعدی مریخ متمرکز هستند؟ بدیهی است که یک لغزش و سپس منتظر ماندن برای چند سال دیگر، ایده‌آل نخواهد بود.
الیس: پنجره پرتاب ما تهاجمی است اما ما مطمئن هستیم که شانس خوبی برای تحقق آن داریم. قرارداد مشارکت نیز یک توافق‌نامه انحصاری تا سال ۲۰۲۹ همراه با ارائه پنجره‌های پرتاب در هر دو سال یک بار است؛ بنابراین ما گزینه‌های پرتاب متعدد و همچنین فرصت‌هایی برای ماموریت‌های تجاری تکرارشونده به مریخ خواهیم داشت که یک تجارت جدی را برای محموله‌های برنامه‌ریزی‌شده به مریخ ایجاد می‌کنند.
