به گزارش ایران اکونومیست، جوسپ بورل در یادداشتی که روز شنبه در تارنمای اتحادیه اروپا منتشر شد نوشته است: هفت سال پیش، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، آلمان، ایران و نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، یک توافق دیپلماتیک مهم منعقد کردند. برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نتیجه بیش از یک دهه دیپلماسی فشرده در مورد برنامه هستهای ایران بود و مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت. این توافق مستلزم اراده سیاسی قابل توجهی بود که در سال ۲۰۱۵ بهویژه در ماههای پایانی مذاکرات منعقد شود.
وی به نقش اتحادیه اروپا برای تحقق توافق سال ۹۴ اشاره کرد و یادآور شد: تعامل دیپلماتیک اروپا به سال ۲۰۰۳ باز می گردد، زمانی که وزرای خارجه فرانسه، آلمان و بریتانیا برای اولین بار به تهران سفر کردند تا در مورد نگرانی های هسته ای با ایران گفتگو کنند. نماینده سابق اتحادیه اروپا در سیاست خارجی، خاویر سولانا در سال ۲۰۰۴ به آنها پیوست و در سال ۲۰۰۶، او موفق شد همه اعضای شورای امنیت را به حمایت از این تلاش وادار کند.
این مقام اتحادیه اروپا اضافه کرد: هدف ما همیشه این بوده است که توافقی را متعقد کنیم که به نفع همه باشد. یعنی به نفع اروپا، به نفع ایران و به نفع جامعه جهانی که همه ما به آن دست یافتیم. ما برجام را در جولای ۲۰۱۵ منعقد کردیم، آن را اجرا کردیم و حفظ کردیم.
خبر در حال تکمیل است...