به گزارش ایران اکونومیست، «حسن نافعه» نویسنده و تحلیلگر جهان عرب امروز (یکشنبه) در مقاله ای تحلیلی با اشاره به تحولات صورت گرفته در جهان از جمله وقوع بحران اوکراین نوشت: آغاز جنگ اوکراین و تصمیم روسیه برای استفاده از قدرت نظامی در مقابل یک کشور اروپایی متحد آمریکا، چالشی آشکار و مستقیم برای سلطه گری واشنگتن بر نظام بین‌الملل ایجاد کرد و اینگونه به نظر می‌رسید که تمام واکنش‌های دولت بایدن با یک وسواس همراه باشد و آن، حفظ این سلطه گری با تمام ابزارهای موجود بود؛ به همین منظور بایدن تحریم‌های همه جانبه ای را علیه روسیه اعمال کرد که در نتیجه آن بهای انرژی به شکل قابل توجهی افزایش یافت و وی را واداشت تا در شکل تعاملش با همه کشورهای متحد و غیر متحد تولیدکننده انرژی تجدید نظر کند. به نظر من، این اتفاق مهم ترین دلیلی بود که او را به تغییر موضع در قبال عربستان و سفر اخیرش به خاورمیانه ترغیب کرد.
این نویسنده در بخش دیگری از تحلیل خود نوشت: "درست است که هدف اصلی سفر بایدن به منطقه این بود که واشنگتن بتواند نفوذ گذشته خود را در خاورمیانه بار دیگر به دست بیاورد، اما با توجه به شرایط حاکم بر منطقه و جهان، دستیابی به این هدف غیرممکن به نظر می رسید؛ چراکه این آمریکا با آمریکایی که قبلاً کشورهای عربی با آن در تعامل بودند، متفاوت بود. برای اثبات این مساله کافی است که نحوه استقبال از دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا در سال ۲۰۱۷ را با استقبال از بایدن در سفر اخیرش به عربستان مقایسه کنیم و با این مقایسه مشخص می شود که تفاوت قابل توجهی میان استقبال از آنها وجود دارد. "
نافعه افزود: "عدم حضور ملک سلمان، پادشاه عربستان سعودی و محمد بن سلمان، ولیعهد این کشور در مراسم استقبال از بایدن در فرودگاه توجه همه را به خود جلب کرد و این درحالی است که عکس این اتفاق برای ترامپ رخ داده بود. تا آنجایی که من اطلاع دارم در تاریخ عربستان چنین سطح استقبال ضعیفی از رئیس جمهوری آمریکا نشده است؛ این مساله بدان معنا می باشد که بیشتر حکومت های حاکم در کشورهای عربی به این باور رسیده اند که رئیس جمهوری آمریکا اینبار ناگزیر به سفر به منطقه شده و اینبار اوست که به کمک منطقه احتیاج دارد؛ نه منطقه به کمک وی. "
"می توان گفت که اعراب امیدوار بودند که اندک تفاوتی میان سیاست های بایدن و ترامپ به ویژه در قبال مسئله فلسطین وجود داشته باشد، اما سفر بایدن به منطقه آنها را بدون کوچکترین شکی به این باور رساند که سیاست کنونی بایدن در قبال مسئله فلسطین همان سیاستی است که ترامپ در این زمینه در پیش گرفته بود؛ بنابراین، بدون تردید می توان گفت که سفر بایدن به خاورمیانه بیش از آنکه نشان دهنده توانایی آمریکا برای پر کردن خلأ موجود در منطقه از نظر بایدن باشد، بیانگر آن است که سلطه طلبی یکجانبه آمریکا بر نظام جهانی به پایان خود نزدیک شده است. به نظر من این کمترین درسی است که حکومت های حاکم در کشورهای عربی به محض اینکه بایدن از پله های هواپیما برای بازگشت به کشورش بالا رفت، گرفتند. "
