به گزارش
ایران اکونومیست،یک هنرمند، یک ورزشکار، یک استاد دانشگاه و همه با توجه به حرفه خود و
تاثیرگذاری در محیط و موفقیت‌های حاصله قابل ارزیابی هستند. برای هر
مسوولیتی نیز شاخص‌های معینی تعیین شده است. برای یک دولت و ریاست آن نیز
معمولا در دنیا فاکتورهای مشخصی برای سنجش وجود دارد. از آن مهم‌تر اینکه
اکثر کاندیداهای ریاست‌جمهوری در دنیا معمولا خود این‌گونه پارامترها را در
تبلیغات به کرات عنوان می‌کنند. از سوی دیگر، اکثر جوامع دنیا طالب آرامش و
کمال هستند، بنابراین به دنبال انتخاب کسانی هستند که پاسخگوی این نیاز
جدی بشر باشد. نگاهی به آیات شریف قرآن مجید و سنت پیامبر و ائمه اطهار نیز
بیانگر این واقعیت است. مردم برای اداره امور بهتر خویش کسانی را به‌عنوان
رییس دولت انتخاب کرده تا آنان با اتخاذ تدابیر هوشمندانه و عمل به مکارم
اخلاق به توسعه جامعه کمک كنند. نیاز جوامع بشری به دو حوزه عمده فرهنگ و
اقتصاد خلاصه می‌شود. سیستم‌های متعددی در این حوزه‌ها عمل مي‌كنند. مهم هم
آن است که این مکانیزم‌ها در تعامل جدی با هم قرار دارند. ارتقای یک جامعه
به تعالی همه این سیستم‌ها نیاز دارد. حدیث شریف «من لامعاش له لامعاد له»
نیز حاکی از این نگرش است. حوزه فرهنگ را به اهلش می‌سپارم و به اقتصاد
می‌پردازیم. روسای جمهوری وقتی انتخاب شده و به قدرت می‌رسند، باید دقیقا
براساس آمار و شاخص‌های معین اقتصادی، آنچه را تحویل می‌گیرند، اعلام كنند.
پیشرفت شگرف علوم آماری کار را برای آنان بسیار سهل و آسان کرده است مرکز
آمار ایران یک مرکز دولتی است، ولی خوشبختانه طی اكثر سال‌های گذشته رعایت
صداقت نموده است. بانک مرکزی نیز چنین است. البته بجاست مراکز مردمی آمار
نیز ایجاد شود؛ زیرا تلاقی اطلاعات به شفافیت کمک می‌کند.
در حوزه اقتصاد دو شاخص مهم است و اگر به تبلیغات اکثر روسای جمهور داخل و خارج توجه كنیم این دو مولفه مورد تاکید است.
1- اشتغال
لازمه رشد اقتصادی جامعه بهبود فضای کسب و کار است. نیاز انسان به اشتغال
حق طبیعی است. شاید فقر قابل تحمل باشد، ولی بیکاری ویرانگر است. شغل به
انسان آرامش می‌دهد و باعث انسجام خانواده می‌شود. بیکاری منشأ عمده
ناهنجاری‌های فرهنگی است ای کاش علمای جامعه‌شناسی تحقیقات شفافی که رابطه
بیکاری و فساد را نشان دهد انجام می‌دادند تا مسوولان بیش از گذشته به
حساسیت مناصبی که به عهده می‌گیرند پی‌ببرند. در سال 1383 رشد اقتصادی حدود
7/6 درصد بوده که ما به ازاي آن 670.000 شغل ایجاد شده که این رقم هم
پایین‌تر از نیاز کشور بوده است. در سال 1391 رشد اقتصادی کشور 4/5- درصد
می‌شود که میانگین اشتغال ایجاد شده طی 8 سال به 16000 نفر می‌رسد این برای
کشوری با 75 میلیون نفر جمعیت و جمعیت بیکار جوان یک فاجعه است.
بر اساس گزارش‌های مرکز آمار ایران بیکاری جوانان کشور 26 درصد است، برای
مثال از 13 نفر اعضای تیم ملی فوتبال ساحلی کشور که قهرمان جهان شدند 11
نفر بیکار هستند، از سوی دیگر در ناهنجاری‌ها رد پای بیکاری به وضوح روشن
است. اعتیاد ریشه در بیکاری دارد، بنابراین توسعه اشتغال برای یک رییس دولت
یک وظیفه مقدس است.
بر اساس آمارهای موجود 5 میلیون نفر دانشجو در صف اشتغال طی 4 سال آینده
قرار دارند. رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال نیازمند همراهی ده‌ها سیستم است،
نیازمند یک تحول جدی اقتصادی است، نیاز به واکاوی سال‌ها تجارب گذشته دارد.
دل بستن صرف به حل مسائل بین‌المللی حاصلی ندارد. در گذشته هم تحریم نبوده
و حتی به درآمدهای نجومی رسیدیم.
به ده‌ها دلیل اشتغال یک شاخص جدی مهم انسانی در ارزیابی موفقیت یک رییس
جمهور است. لازم نیست رییس یک دولت به هزاران پروژه و ده‌ها مساله اشاره
کند فقط لازم است آمار اشتغال را در دوره خود بیان نماید. توسعه اشتغال
نشانه کارآمدی ده‌ها سیستم مرتبط به دولت است. همچون معدل کاری است بیانگر
تلاش یا عدم تلاش است. نشانه هوشمندی یا به بیراهه رفتن است. رییس دولت در
حقیقت در خدمت مردم است و باید نیاز اصلی جامعه را هدف قرار دهد. کدام نیاز
در یک جامعه مهم‌تر از اشتغال در حوزه اقتصاد است.
همه فعالیت‌های یک رییس‌جمهور مهم است، لیکن اثربخشی آن به میدان اشتغال
بازمی‌گردد اگر همه تلاش‌ها منجر به این امر شود او باید راضی باشد.
2- تورم
در رشد اقتصادی هوشمندانه دو هدف اشتغال و تورم محقق می‌شود. تورم غیرمعقول
باعث کاهش قدرت خرید مردم، توسعه فقر و نابرابری است. ضریب فلاکت را
افزایش می‌دهد رییس یک دولت قیمت کالاهای اساسی مردم را در سطحی تحویل
می‌گیرد و در سطحی تحویل می‌دهد، درک این اختلاف نیاز به علم بالای ریاضی و
اقتصاد ندارد. بیست کالای اصلی مردم در کنار هزینه‌های درمان و ومسکن
اقلام اساسی زندگی است.
میانگین 32 درصد تورم طی 8 سال گذشته آمار خوبی نیست، تحمل تورم به میزانی
که اقتصاد در رکود قرار گیرد بسیار سخت می‌شود، قيمت مواد غذایی طی سال‌های
اخیر 500تا 900 درصد افزایش یافته است. در حالی که دریافتي حقوق‌بگیران
حداکثر 150 درصد طی 8 سال گذشته رشد داشته است.
تورم سنگین سال‌های اخیر، ثروتمندان را بدون تلاش ثروتمندتر و فقرا را به‌رغم همه تلاش فقیر‌تر کرده است.
بنابراین درک اینکه یک دولت در حوزه اقتصاد تا چه حد رضایت جامعه را فراهم
کرده است، کار پیچیده‌ای نیست. مقایسه آمارهای رشد اقتصادی و اشتغال و
تورم در زمان تحویل دولت و خروج از آن به راحتی کیفیت کار را نشان می‌دهد.
این مسائل نیازی به مناظره ندارد، به جای آن بهتر است به ریشه‌یابی
بپردازیم. دولت فعلی به دور از هر گونه پیش‌داوری به دنبال واکاوی علل
ناکامی گذشتگان باشد، دولت قبلی نیز به نقد از خویش و درک علل عدم‌رضایت
جامعه بپردازد. نتایج این مطالعات برای همه مفید است، زیرا می‌تواند از
تکرار اشتباه جلوگیری کند، باز هم تکرار می‌کنم یک فرد چه در زندگی شخصی و
چه به عنوان یک مسوول بالارتبه، باید به اهداف اصلی خویش توجه کند. اگر
تلاش‌ها، فعالیت‌ها، رفت‌و‌آمدها، جلسات وغيره منجر به رضایت خود و جامعه
در شاخص‌های تعریف‌شده شود، باید به خویش افتخار کنیم، مهم دستیابی به
اهدافی است که همگان و جامعه بر آن تاکید دارند.
* عضو هیات‌رییسه اتاق ایران
