متاسفانه هیچ مرجعی به این اتفاق مهم رسیدگی نمی‌کند و بیشتر مواقع، رئیسهای کمیته داوران بدون توجه به قوانین، هرآنچه که دوست دارند را به اجرا می‌گذارند. آن‌ها حتی بستگان نزدیک‌شان را بدون رعایت چارچوب قانونی به کار می‌گیرند! حتی یکی از متولیان این بخش، کارمند خود را برای نظارت بر داوری بستگانش انتخاب می‌کند و هیچ صدای اعتراضی به این‌گونه اقدامات ابهام‌انگیز بلند نمی‌شود و آنچه می‌ماند، آینده مبهم داوران با انگیزه و با دانشی است که از جایگاه اصلی خود دور مانده‌اند.
پُست‌های لحظه‌ای
خبری که ما را بر آن داشت تا دوباره به مبحث داوری بپردازیم؛ انتصاب «غلامرضا سلیمانی» به‌عنوان مسئول اجرایی دپارتمان داوران بود. پستی که نه تنها در دپارتمان داوری بلکه در هیچ دپارتمانی تعریف نشده و در چارت دپارتمان داوری، رئیس و یا سرپرست دپارتمان داریم اما چیزی با عنوان «مسئول اجرایی دپارتمان داوران» وجود ندارد و این پست من درآوردی است!
در فوتبال یک اساسنامه داریم و کشورهایی که تابع فیفا هستند باید آن را اجرا کنند. در این اساسنامه نوشته شده رئیس کمیته داوران باید با انتخاب مجمع در هیأت رئیسه قرار بگیرد و بعد رئیس کمیته داوران را از بین خودشان انتخاب کنند. در اساسنامه نوشته شده باید در کمیته داوران، دپارتمان داوری داشته باشیم اما در فوتبال ما چنین چیزی وجود ندارد و رئیس کمیته داوران، غیرقانونی در این پست قرار دارد. رئیس دپارتمان هم نداریم و به جای آن یک پست من درآوردی تعریف می‌شود!
برای روشن شدن این موضوع ابتدا با «حسن کامرانی‌فر» دبیرکل فدراسیون فوتبال که این حکم را امضاء کرده و سپس «خداداد افشاریان» رئیس کمیته داوران چندین بار تماس گرفتیم که هیچ‌کدام پاسخ‌گو نبودند. جای بسی تاسف است که پست جدید و غیرقانونی را تعریف می‌کنند و به راحتی از پاسخ‌گویی درباره این اقدام خود، شانه خالی می‌کنند.
چرا سایت فدراسیون اطلاع‌رسانی نکرد؟
نکته عجیب اینکه سایت فدراسیون فوتبال در این رابطه اطلاع‌رسانی نکرده است؛ تنها دلیل این اقدام، می‌تواند این باشد که در چارت سازمانی یک دپارتمان، پستی که تعیین می‌کنند باید ابتدا هیأت رئیسه تصویب کند و چون هیأت رئیسهای وجود ندارد، کار غیرقانونی بوده؛ پس بهتر دیدند که در سایت فدراسیون خبر به این مهمی را کار نکنند و به همین دلیل در رسانه‌ها، خبری با عنوان انتصاب «رئیس دپارتمان داوری» می‌دهند و هیچ‌کدام نیز آن را تکذیب نمی‌کنند. «تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!»
به همین دلیل با «غلامرضا سلیمانی» که به این سمت منصوب شده، به گفت‌وگو پرداختیم که پاسخ‌های او، برخی از واقعیت پنهان داوری در فوتبال ما را روشن می‌سازد.
ایران اکونومیست: شما را در رسانه‌ها به‌عنوان «رئیس دپارتمان داوران» معرفی کردند اما در حکم‌تان «مسئول اجرایی دپارتمان داوران» نوشته شده است؛ شما اکنون باید رئیس دپارتمان داوری بدانیم یا مسئول اجرایی دپارتمان داوران که این دومی وجاهت قانونی هم ندارد؟!
سلیمانی: از حدود ۲ ماه پیش بود که با من تماس گرفتند؛ من به هیچ عنوان قبول نمی‌کردم چون دوست دارم آرامش داشته باشم و نمی‌خواهم آرامش خود را از دست بدهم. برخی از دوستان واسطه شدند؛ به‌خصوص داورها که از من خواستند بیایم تا به داوری کمک کنم تا آرامش به داوری برگردد. «کامرانی‌فر (دبیرکل)» نیز همین عقیده را داشت و حتی گفت اگر شما نخواهید کمک کنید، آقای ایکس نخواهد بیاید، پس چه کسی باید این کار را انجام دهد؟
در اینکه حکم من قانونی نیست شکی ندارم و حتی در جلسه‌ای که با افشاریان و کامرانی‌فر داشتم به آن‌ها گفتم این جایگاهی که برای من تعریف کرده‌اید، با این عنوانی که در ابلاغ من می‌زنید تناقض دارد.در این بحثی که شما می‌گویید حکم من قانونی نیست شکی ندارم و حتی در جلسه‌ای که با «افشاریان (رئیس کمیته داوران) و کامرانی‌فر (دبیرکل)» داشتم به آن‌ها گفتم این جایگاهی که برای من تعریف کرده‌اید، با این عنوانی که در ابلاغ من می‌زنید تناقض دارد.
توجیه آن‌ها این بود چون شما بازنشسته هستید ما هیچ راهی برای آن نداریم که شما را رئیس دپارتمان داوری معرفی کنیم و ابلاغ بزنیم و قراردادت به این منظور باشد. حتی حکم را نگه داشتند و «کامرانی‌فر» به دنبال راهی بود تا این مشکل را حل شود و گفت دکتر (ماجدی) گفته اصلاً این تخلف محض است و نمی‌شود.
تخلف حقوقی
ایران اکونومیست: اگر تخلف است چرا انجام می‌دهند؟ تازه می‌توانستند شما را به‌عنوان مشاور معرفی کنند نه آن عنوان کذایی!
سلیمانی: تخلف حقوقی است. بله درست می‌گویید؛ این‌ها می‌توانستند مرا به‌عنوان مشاور معرفی کنند؛ مثلاً مشاور رئیس کمیته داوران و یا دبیرکل.
ایران اکونومیست: اکنون این پرسش مطرح است چرا دوست ندارند رئیس دپارتمان داوری را انتخاب نمایند؟!
سلیمانی: گفتند گزینه مناسب پیدا نکردیم.
ایران اکونومیست: گزینه مناسب نداشتند؟! واقعیت این است که آن‌ها فردی را که رئیس کمیته داوران روی او تسلط داشته باشد را پیدا نکرده‌اند؛ اکنون می‌خواهند با آبروی شما بازی کنند؟
سلیمانی: نه! من سیستم کاری خود را از آن‌ها جدا کرده‌ام. آن وضعیتی که پیش از من «رضا سخندان» و «حسن کامرانی‌فر» در زمان رئیس دپارتمان داوری پذیرفته بودند را قبول نکردم. گفتم من فقط در این حوزه‌ها دخالت می‌کنم. مثل قبل که در دپارتمان داوری بودم و صفر تا صد کار دست خودم بود، دیگر کار نمی‌کنم.
به آن‌ها گفتم تنها در این بخش کار می‌کنم؛ آن‌ها نیز پذیرفتند. البته این را نیز گفتم کمک و مشاوره می‌دهم اما به هیچ عنوان دخالت مستقیم در کار شما (چیدمان داوری) نمی‌کنم.
ما به توافق رسیدیم که من در بخش اجرایی همین دپارتمان داوری باشم. در کارهای کلان آن‌ها به هیچ عنوان دخالت نمی‌کنم. حالا بخواهند اشتباه کنند، اشتباه کنند!ایران اکونومیست: لطفا این موضوع را باز کنید؛ شما در انتخاب داورها نقشی نخواهید داشت پس بنابراین قرار است چه کاری را در دپارتمان داوری انجام دهید؟
سلیمانی: مصوبه‌هایی که کمیته داوران تصویب می‌کند، من می‌روم با همکارانی که آن‌جا هستند اجرا می‌کنم. در واقع بیشتر مدیریت خواهم کرد تا خدای ناکرده همکارانم اشتباه نکنند. در کل، تصمیم‌های کلان در دست خود کمیته داوران است و هر تصمیمی گرفتند آن هم طبق اساسنامه با خودشان است. همه اختلاف‌هایی که بین کمیته داوران و دپارتمان داوری وجود دارد به‌دلیلل همین تداخل کاری و موازی کاری است.
من آمدم و گفتم اگر می‌خواهید این اتفاق نیفتد یا صفر تا صد آن را بدهید به دپارتمان داوری یا اینکه به روشی که من می‌گویم باشد. پس بنابراین ما به توافق رسیدیم که من در بخش اجرایی همین دپارتمان داوری باشم. در کارهای کلان آن‌ها به هیچ عنوان دخالت نمی‌کنم. حالا بخواهند اشتباه کنند، اشتباه کنند!
فقط مشورت می‌دهم
ایران اکونومیست: یعنی در چیدمان داوری دخالتی نخواهید داشت؟
سلیمانی: به هیچ عنوان نمی‌خواهم دخالت کنم. مگر آن‌که از من کمک بخواهند؛ فقط مشورت می‌دهم و تصمیم با خودشان است.
ایران اکونومیست: اما موضوع مهم این است وقتی شما را به‌عنوان رئیس دپارتمان داوری معرفی کردند هیچکس و حتی خودتان هم تکذیب نکردید. در حالی‌که این انتظار از شما می‌رفت واقعیت‌ها را بگویید.
سلیمانی: این پرسش شما را باید «افشاریان و کامرانی‌فر» پاسخ بدهند.
ایران اکونومیست: البته نه «افشاریان» و نه «کامرانی‌فر» به هیچ‌یک از تماس‌های ما پاسخ نداند و احساس می‌شود که از این موقعیت سوءاستفاده شد تا دهان منتعقدان بسته شود؟
سلیمانی: الان خیلی از دوستان فکر می‌کنند من مثل سابق، همه کارها را انجام می‌دهم و اگر قرار بود رئیس دپارتمان باشم حرف شما و دیگر دوستان درست بود که می‌خواهند از اسم من سوءاستفاده کنند و به اصطلاح توپ به زمین من بیندازند اما من به هیچ عنوان زیر بار این مسئولیت نرفتم. من الان در کل، مدیریتِ کارهای اجرایی که آن‌ها مصوب می‌کنند را انجام می‌دهم. اگر از من کمک خواستند کمک می‌کنم اما بدون مسئولیت(!)؛ نخواستند که فبهاالمراد.
اما در ادامه پرسش قبلی‌تان باید بگویم این‌جا چون منع قانونی داشت من نمی‌توانستم در آن پست باشم پس بنابراین نمی‌توانستم در چیدمان داوری دخالت کنم چون شرایط باید به گونه‌ای باشد تا صفر تا صد کار در اختیار من باشد... من هم با شما موافقم که این‌ها می‌توانستند یک گزینه دیگر داشته باشند یا عنوان دیگری به جز این چیزی که در حکم من زده‌اند برایم انتخاب می‌کردند.
«کامرانی‌فر» از دو نفر اسم برد که گزینه رئیس دپارتمان داوری بودند اما به این نتیجه رسیدند که من باشم. من به آن‌ها گفتم الان هم اگر شما موافق باشید همان گزینه‌ای که داشتید بیاید؛ اگر مورد تائید من باشد با او کار کنم. اگر این‌ها می‌خواستند با آن توضیحاتی که شما گفتید نفر واجد شرایط باشد باید فرد دیگری را به جای من انتخاب می‌کردند.
ایران اکونومیست: در واقع این‌ها دوست ندارند رئیس دپارتمان داوری داشته باشند تا به راحتی مهره‌چینی‌های خود را انجام دهند؟!
سلیمانی: این را من نمی‌دانم اما اگر احساس کنم که هیچ نقشی ندارم یا از نام من سوءاستفاده می‌شود همین فردا می‌روم.
تخلف محسوب نمی‌شود!
ایران اکونومیست: گویا عادت داریم تخلف روی تخلف انجام دهیم!
سلیمانی: این گذشت است و تخلف محسوب نمی‌شود! شما موافقت می‌کنید در ازای مبلغی «چند ساعت» کار کنید؛ من این گذشت را کردم و حاضر شدم با آن مبلغی که قانون برای من تعیین کرده بروم کمک کنم. قبلاً هم گفتم و باز هم می‌گویم، هر زمانی احساس کنم اوضاع بر وفق مرادم نیست می‌گویم خداحافظ!
تا زمانی که کمیته داوران ما رئیس‌اش اولاً نباید داور باشد و عضو هیأت رئیسه باشد، تفهیم اختیار می‌کند و اینکه خودش کمیته داوران است و جای دپارتمان داوری چیدمان را انجام می‌دهد، هیچ‌گاه اوضاع ما درست نمی‌شود.ایران اکونومیست: چرا برای شما ساعت کاری تعیین کرده‌اند و شما باید از ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر در محل کارتان باشید؟
سلیمانی: این «خانه از پای بست ویران است»؛ تا زمانی که کمیته داوران ما رئیس‌اش اولاً نباید داور باشد و عضو هیأت رئیسه باشد، تفهیم اختیار می‌کند و اینکه خودش کمیته داوران است و جای دپارتمان داوری چیدمان را انجام می‌دهد، هیچ‌گاه اوضاع ما درست نمی‌شود. تا زمانی‌که رئیس کمیته داوران عضو هیأت رئیسه و کمیته داوران است مطمئناً جایگاه خودش را به همه امورات داخلی ترجیح می‌دهد.
ایران اکونومیست: هیچکس با «ایرج احمدی» حاضر نیست کار کند شما چطور آن را پذیرفتید؟
سلیمانی: من نرفتم مهره‌ها را جابه‌جا کنم. آن‌ها یک بحث حقوقی دارند. وقتی شما یکی را برکنار می‌کنید باید تبعات آن را بپذیرید. خانواده دارد؛ زندگی دارد؛ چند سال زندگی و جوانی خود را گذاشته روی آن کار. باید مدیریتش کرد.
متاسفانه تا به حالا او را مدیریت نکرده‌اند. اما عقیده دارم «احمدی» یک فردی کار بلد است؛ خب شیطنت‌هایی را هم دارد. شما فراموش نکنید در مدتی که دپارتمان رئیس نداشت، همه چیز به احمدی ختم می‌شد.
