به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از پایگاه خبری سایِنس نیوز (Science News)، پژوهشگران مؤسسه فناوری ماساچوست (اِم‌آی‌تی) در آمریکا با الهام‌گرفتن از کرم شب‌تاب توانستند ماهیچه‌های مصنوعی نرم الکترولومینِسنت (برق‌درخش) برای ربات‌هایی در مقیاس حشرات بسازند. ماهیچه‌های مصنوعی کوچک، بال‌های ربات را کنترل می‌کنند. در حین پرواز از بال‌های ربات نور رنگی متصاعد می‌شود.
الکترولومینِسانس (electroluminescence، یک پدیده نوری و الکتریکی است که طی آن ماده در پاسخ به عبور جریان الکتریکی یا قرار گرفتن در معرض میدان الکتریکی، نور ساطع می‌کند) ربات‌ها را قادر می‌سازد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؛ مثلاً اگر از این ربات‌ها در عملیات امداد و نجات استفاده شود و آن‌ها را به ساختمانی که فرو ریخته است بفرستند، رباتی که بازماندگان را پیدا کرده است می‌تواند از نور خود برای علامت‌دادن و درخواست کمک استفاده کند.
وزن این ربات‌ها معمولاً به اندازه یک گیره کاغذ است. آن‌ها به اندازه‌ای کم‌وزن هستند که نمی‌توانند با خودشان حسگر حمل کنند؛ به همین دلیل پژوهشگران مجبور بودند آن‌ها را با استفاده از دوربین‌های مادون قرمز حجیم که در محیط بیرون عملکرد خوبی ندارند، ردیابی کنند. اکنون پژوهشگران می‌توانند آن‌ها را با استفاده از نوری که از خود متصاعد می‌کنند و سه دوربین اسمارت‌فُن ردیابی کنند.
در ربات‌هایی با مقیاس بزرگ می‌توان از ابزارهای متفاوت زیادی از جمله بلوتوث و بی‌سیم برای ارتباط استفاده کرد؛ اما پژوهشگران مجبور بودند برای ایجاد توانایی برقراری ارتباط در ربات‌های بسیار کوچک چاره‌ای بیندیشند. آن‌ها ذرات الکترولومینست کوچک را در ماهیچه‌های مصنوعی جاسازی کردند. این فرآیند فقط دو و نیم درصد به وزن ربات اضافه کرد و روی پرواز آن اثری نگذاشت.
