به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهشگران "دانشگاه شرق انگلستان"(UEA) در پروژه جدیدی، به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که خواب چگونه می‌تواند به بهبود پس از سکته مغزی کمک کند.
آنها بررسی خواهند کرد که آیا الگوهای خواب افراد، بر بهبود عملکرد عصبی-عضلانی و توانایی استفاده از عضلات ضعیف در حرکت کردن تأثیر می‌گذارند یا خیر.
این گروه پژوهشی به دنبال افرادی هستند که سکته مغزی را پشت سر گذاشته‌اند تا در این پروژه شرکت کنند. آنها امیدوارند که یافته‌های آنها نشان دهند که مغز چگونه پس از بروز سکته مغزی بهبود می‌یابد. شرکت‌کنندگان از نظر اقدامات روزانه، خواب و حرکت مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
سکته مغزی زمانی رخ می‌دهد که خون‌رسانی به بخشی از مغز قطع می‌شود و سلول‌های مغز را از بین می‌برد. آسیب رسیدن به مغز می‌تواند بر نحوه عملکرد بدن تأثیر بگذارد و بروز ضعف در یک طرف بدن، شایع‌ترین و شناخته شده‌ترین اثر سکته مغزی است. اگر عضلات بدن ضعیف باشند، احتمالا شخص در حرکت دادن اندام‌ها و به طور کلی حرکت کردن، با مشکل مواجه خواهد شد.
پروفسور "والری پومروی"(Valerie Pomeroy)، استاد بخش علوم بهداشتی دانشگاه شرق انگلستان و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما می‌خواهیم بهتر بفهمیم که مغز چگونه پس از سکته مغزی بهبود می‌یابد؛ بنابراین بررسی خواهیم کرد که چگونه بازماندگان سکته مغزی می‌توانند قابلیت حرکت را دوباره به دست بیاورند و این موضوع چگونه تحت تأثیر خواب و زمان قرار می‌گیرد. ما امیدواریم که در مورد الگوهای خواب که برای بهبود حرکت پس از سکته مغزی سودمند هستند، اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
این پروژه شامل بررسی حرکت افراد با استفاده از حسگرهای کوچکی است که روی سطح پوست قرار می‌گیرند و فعالیت طبیعی عضلات را هنگام انجام دادن یک کار روزانه مانند برداشتن تلفن ثبت می‌کنند.
در این پژوهش، از شرکت‌کنندگان خواسته خواهد شد که طی دو بازدید که در دانشگاه شرق انگلستان انجام می‌شوند، شرکت کنند. این بازدیدها معمولا به یک ساعت و نیم تا دو ساعت زمان نیاز دارند. شرکت‌کنندگان طی بازدید، اقدامات حرکتی را انجام می‌دهند و پرسش‌نامه‌هایی را در مورد کیفیت خواب خود تکمیل می‌کنند.
شرکت‌کنندگان، یک ساعت مچی بررسی‌کننده حرکت را به مدت هفت روز روی مچ دست خود خواهند داشت تا فعالیت روزمره آنها را در خانه اندازه‌گیری کند.
پومروی گفت: شواهدی قوی وجود دارند که نشان می‌دهند فیزیوتراپی، توانایی افراد را برای حرکت کردن و مستقل بودن پس از سکته بهبود می‌بخشد اما طی شش ماه پس از سکته، بسیاری از مردم نمی‌توانند حرکت مورد نیاز برای فعالیت‌های روزمره مانند پاسخ دادن به تلفن را داشته باشند.
وی افزود: ما این پژوهش را انجام می‌دهیم تا بیشتر در مورد این موضوع بدانیم که آیا می‌توان با استفاده از مداخلاتی برای تغییر الگوی خواب بیمار و در نتیجه بهبود توانایی حرکتی، این وضعیت را بهبود بخشید یا خیر.
