انتشار اسناد محرمانه جنایت صبرا و شتیلا

به گزارش ایران اکونومیست از خبرگزاری فلسطینی "صفا" این اسناد جزییات نشست های پس از این جنایت و تلاش صهیونیست ها و هم پیمانان لبنانی آن ها در حزب کتائب برای چاره جویی و فریب افکار عمومی را در سال ۱۹۸۲(۱۳۶۱) فاش می کند.

در این گزارش آمده است که یک ماه پیش از جنایت صبرا و شتیلا نیروهای موساد و نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی، اعضای پارلمان لبنان را با زور سلاح مجبور به انتخاب بشیر جمیل رئیس حزب کتاmب به عنوان رئیس جمهوری لبنان می کنند.

نشست محرمانه اسرائیلی ها با سران حزب کتائب پس از جنایت صبرا و شتیلا در تاریخ ۱۹ سبتامبر ۱۹۸۲ یعنی دو روز پس از این جنایت در وسط بیروت برگزار شد.

رافائل ایتان رئیس ستاد ارتش، امیر دروری فرمانده منطقه شمالی، مناحیم نیفوت مسئول روابط خارجی موساد و شمار زیادی از همراهان آن ها در این جلسه حضور داشتند.

در این اسناد آمده است که ایتان از وسعت این جنایت که توسط نیروهای حزب کتائب و در انتقام از ترور بشیرجمیل انجام داده بودند وحشت زده و عصبانی بود زیرا دنیا با مشاهده تصاویر صدها جنازه در شوک فرو رفته بود و مسئول این جنایت را اسرائیل می دانستند.

هدف از این نشست

به نوشته یدیعوت آحارونوت، اسرائیلی ها این نشست را فقط برای کاهش پیامدهای این جنایت ترتیب داده بودند و هدف آن ها سرزنش سران حزب کتائب نبود و تنها برای  توافق بر سر یک داستان و روایت واحد از این حادثه جمع شده بودند.

ایتان در این جلسه به فرماندهان کتائب می گوید که می ترسد این اعترض جهانی پس از جنایت به خروج نیروهای اسرائیل از بیروت منجر شود.

وی به فرماندهان کتائب می گوید: یکی از شماها باید به سرعت موضوع را توضیح دهد و به انجام آن اعتراف کنید و بگویید که آنچه اتفاق افتاده خارج از کنترل شما بوده است.

ایتان به آن ها پیشنهاد می دهد که اعلام کنند که این جنایت بخشی از مقابله ارتش سوریه با مسیحی های لبنان است و بخشی از قربانیان نیز به درگیری میان ساکنان دو اردوگاه صبرا و شتیلا مربوط می شود.

جوزف ابوخلیل از فرماندهان کتائب می گوید: شما از ما می خواهید که مسئولیت کشتار را برعهده بگیریم و در شرایط کنونی این امکان پذیر نمی باشد زیرا ما به طور مرتب این موضوع را رد کرده ایم.

در پایان جلسه، ایتان می گوید: ما موضع خود را اعلام کردیم و آن ها(حزب کتائب) موضوع را بررسی می کنند و تصمیم می گیرند ولی همه چیز معلوم است.

هدف حمله به لبنان

یدیعوت آحارونوت براساس اسناد منتشر شده، تعیین بشیر جمیل به عنوان رئیس جمهوری لبنان را یکی از اهداف جنگ با لبنان عنوان می کند.

مناحیم نیفوت مسئول روابط خارجی موساد خطاب به فرماندهان اطلاعاتی و ارتش می نویسد: فعالیت های سیاسی در داخل لبنان با حضور نظامی اسرائیل ارتباط تنگاتنگی دارد و فعالیت کتائب ممکن است تا مدتها و حتی تا زمان خروج نیروهای سوری و خرابکاران(جبهه آزادیبخش فلسطین) ادامه یابد.

وی اضافه می کند: تلاش های زیادی برای گسترش روابط اقتصادی و فرهنگی میان دو پدیده اسرائیل یهودی و لبنان مسیحی صورت گرفته است.

براساس این اسناد، یکی از فرماندهان کتائب در جلسه با مسئولان موساد می گوید: در مورد نبرد در بیروت، نیروهای ایلی حبیقه (از فرماندهان کتائب) این موضوع را حل می کند.

اریل شارون وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی، رافائل ایتان رئیس ستاد کل و فرماندهان کتائب برای اشغال بیروت به توافق رسیدند.

شارون بارها در کنست متعهد شده بود که وارد بیروت نشود ولی در جلسه ای که با فرماندهان ارتش در دفترش برگزار کرده بود، خواستار نابودی بخش جنوبی بیروت که اردوگاه های فلسطینی نشین و نیروهای سازمان آزادیبخش قرار داشتند شده بود و از آن ها خواسته بود که هرچه را قابل نابود کردن است نابود کنند.

یدیعوت آحارونوت می نویسد: اسناد محرمانه سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی(امان) اطلاعات دیگری را درباره حزب کتائب فاش می کند.

در این اسناد آمده است که نیروهای کتائب از حضور نظامیان اسرائیلی برای نفوذ به منطقی استفاده می کردند که پیش از آن تحت تسلط آن ها نبود.

آن ها در این مناطق اقدام به از بین بردن مخالفان خود می کردند.

سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی(امان) فاش می کند که بیگن اجازه اشغال بیروت را به شارون داده بود ولی این موضوع پس از اشغال بیروت به کابینه اسرائیل ابلاغ شد.

با اینکه پس از اشغال بیروت فقط یک دفتر و تعداد کمی از اعضای سازمان آزادیبخش فلسطین در این شهر مانده بودند، شارون به حزب کتائب اعلام کرده بود که هزاران نفر از آن ها در شهر حضور دارند و براین اساس با دستور وی و با همکاری حزب کتائب فاجعه کشتار اردوگاه های صبرا و شتیلا انجام شد.