جمعه ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 26 - ۱۶ شوال ۱۴۴۵
۰۷ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۵:۱۷

پاشنه آشیل کابینه رژیم صهیونیستی کجاست؟

دولت ائتلافی رژیم صهیونیستی به رهبری «نفتالی بنت» نخست‌وزیر جناح راست به دلیل کناره‌گیری شماری از اعضای آن در آستانه فروپاشی است. این نکته بر همگان آشکار شده تا زمانی که فلسطینی‌ها در اشغال، محدود و زیر ستم باشند، کابینه این رژیم از ثبات برخوردار نخواهد شد.
کد خبر: ۴۴۳۱۶۵

حمله‌های خشونت‌بار مداوم نظامیان اسرائیل به نمازگزاران در محوطه مسجدالاقصی و  شهادت «شیرین ابوعاقله» خبرنگار فلسطینی شبکه «الجزیره» قطر هنگام پوشش اخبار یورش نظامیان این رژیم به «جنین» در کرانه باختری از سوی صهیونیست‌ها، کابینه اسرائیل را برلبه پرتگاه کشانده‌ است.

کابینه ائتلافی بنت؛ ناهمسو و نامتجانس

پس از مدت‌ها بحران سیاسی و رقابت بین نتانیاهو و رقبا، در نتیجه بنت توانست با توسل به کابینه‌ای ائتلافی و در عین حال نامتجانس، دولت را به دست گیرد. بنابراین در  کابینه ائتلافی او از طیف راست گرفته تا میانه و چپ با عقاید و تفکرات به طور کامل متفاوت و گاهی متضاد عضویت دارند.

پس از مدت‌ها بحران سیاسی و رقابت بین نتانیاهو و رقبا، در نتیجه بنت توانست با توسل به کابینه‌ای ائتلافی و در عین حال نامتجانس، دولت را به دست گیرد. بنابراین در  کابینه ائتلافی او از طیف راست گرفته تا میانه و چپ با عقاید و تفکرات به طور کامل متفاوت و گاهی متضاد عضویت دارند

از این رو، کابینه بنت و دولت حاکم متشکل از احزاب راستگرای «یمینا»، «اسرائیل بیتنا»، «امید جدید» و احزاب میانه «آبی - سفید»، «آینده» است و  حزب چپگرای «مرتس» و «کار» به همراه «فهرست عربی یکپارچه» به ریاست «منصور عباس» در آن مشارکت دارند.

«غیدا ریناوی زعبی» نماینده عرب و معاون رئیس پارلمان رژیم صهیونیستی یا کنست از حزب چپ‌گرای «مرتس» چند روز پیش از پارلمان و طبیعتا از ائتلاف حاکم در این رژیم کناره‌گیری کرد.

تارنمای «میدل ایست مانیتور» در ارتباط با دلایل این کناره‌گیری نوشت که زعبی برای بهبود زندگی شهروندان عرب، پایان دادن به نژادپرستی علیه آنها، اعتراض به تشدید خشونت ها علیه فلسطینی‌ها در بیت‌المقدس و همچنین رفتار پلیس اسرائیل در مراسم تشییع جنازه روزنامه نگار فلسطینی، دولت را ترک کرد.

با کناره گیری زعبی از ائتلاف حاکم، تعداد کرسی‌های این ائتلاف در پارلمان به ۵۹ کرسی رسید و در اقلیت قرار گرفت. ائتلاف حاکم رژیم صهیونیستی که کابینه ائتلافی را با ریاست دوره ای «نفتالی بنت - یائیر لاپید» تشکیل داد تا یک ماه پیش یعنی ماه آوریل ۶۱ کرسی داشت اما در این ماه یکی از نمایندگان پارلمان این رژیم به نام «عدیت سیلمان» از حزب راستگرای «یمینا» از حمایت خود از این کابینه ائتلافی کنار کشید تا تعداد کرسی‌های ائتلاف حاکم در پارلمان به ۶۰ کرسی کاهش یابد.

سپس زعبی به عنوان دومین نفر از ائتلاف حاکم خارج شد تا اینگونه تعداد کرسی‌های این ائتلاف در پارلمان به ۵۹ کرسی کاهش یابد و در پارلمان در اقلیت قرار گیرد.

به تازگی «وال استریت ژورنال» از بازگشت زعبی خبر داده و نوشته‌ است که وی دوباره تصمیم گرفته به ائتلاف حاکم و در عین حال متزلزل بنت برگردد تا از برگزاری انتخابات تازه جلوگیری کند. آن گونه که اشاره شد، استعفای زعبی سبب شد تا کرسی‌های ائتلاف حاکم به ۵۹ از ۱۲۰ کرسی کاهش یابد و اینک با بازگشت وی بار دیگر به ۶۰ کرسی رسیده‌ است. این در حالی است که اپوزیسیون برای انحلال کنست و انتخابات مجدد به ۶۱ رای نیاز دارد.

استعفای این قانونگذار عرب باعث شدکه کرسی‌های ائتلاف حاکم به ۵۹ از ۱۲۰ کرسی کاهش یابد و اینک با بازگشت وی بار دیگر به ۶۰ کرسی رسیده‌است. این در حالی است که اپوزیسیون برای انحلال کنست و انتخابات مجدد به ۶۱ رای نیاز دارد

البته این ۶۰ کرسی در صورتی در اختیار ائتلاف حاکم قرار خواهد داشت که «جبهه متحد عربی» به ریاست «منصور عباس» با چهار عضو که اینک عضویت خود را تعلیق کرده، بار دیگر به ائتلاف بازگردد.

آیا دولت بنت تا ۲۰۲۵ دوام خواهد آورد؟

با توجه به کابینه نامنسجم و پرتنش حاکم که پیشتر به گوشه‌هایی از آن اشاره شد، حال این پرسش به ذهن می‌رسد که کابینه بنت از بحران کنونی گذر خواهد کرد؟

به نوشته تارنمای پایگاه خبری «کامن دریمز»، تصور اینکه دولت بنت بتواند به طور واقع بینانه تا سال ۲۰۲۵ دوام بیاورد، سخت است. در واقع، در سیاست اسرائیل بسیار نادر است که هر ائتلاف دولتی دوره چهار ساله خود را به پایان برساند. با این حال، بی ثباتی سیاسی تاریخی اسرائیل در حال بدتر شدن است. در واقع، دولت بنت نتیجه یک روند سیاسی دردناک است که رای دهندگان اسرائیلی رای خود را در چهار انتخابات سراسری مختلف در تنها دو سال به صندوق انداختند.

شاید چیزی که ائتلاف بنت را هرچند به‌طور متزلزل در کنار هم نگه می‌دارد، تصویر تهدیدآمیز نتانیاهو، رهبر کنونی اپوزیسیون است که به طرز شیطانی از سراسر راهروهای کنست به تماشا نشسته و منتظر فرصت مناسب برای حمله است. صرف نظر از سرنوشت دولت بنت، بحران سیاسی اسرائیل به طور نامحدود ادامه خواهد داشت و دلایلی برای این امر وجود دارد.

همین تهدیدها و فشارها به نوشته پایگاه خبری-تحلیلی «اکسیوس» بسترساز بازگشت زعبی به کابینه شد. به گزارش این تارنمای آمریکایی، وی از سوی اعضای حزب خود و نیز بازیگران سیاسی کلیدی اقلیت عرب در اسرائیل تحت فشار شدید قرار گرفته‌ است. همچنین چند شهردار عرب برای فشار بر زعبی ادعا کرده‌اند که در صورت کناره‌گیری وی  و سقوط دولت از بودجه‌ تخصیص‌یافته محروم خواهند ماند. ترساندن زعبی از بازگشت مجدد نتانیاهو به قدرت از دیگر دلایل بازگشت وی به کابینه ائتلافی از سوی اکسیوس معرفی شده‌ است.

درمجموع همان‌طور که کابینه ائتلافی بنت - لاپید در نهایت زعبی را کناره‌گیری منصرف کرد و دیگربار به ائتلاف بازگرداند، این تلاش برای متقاعد کردن حزب «فهرست متحد عربی» برای ماندن در دولت ادامه دارد.

تشدید فشار بر رهبر حزب «فهرست متحد عربی»

جبهه متحد عربی به ریاست «منصور عباس» که در ائتلاف کابینه حضور دارد، یک هفته پس از خروج «عیدیت سیلمان» در اعتراض به تجاوزات شهرک نشینان به مسجدالاقصی و عملکرد ارتش رژیم صهیونیستی در آن عرصه، حضور خود در کابینه را تعلیق کرد. این حزب اعلام کرد تصمیم نهایی برای خروج نهایی از ائتلاف کابینه را پس از پایان تعطیلات کنست اعلام خواهد کرد.

پس از پایان تعطیلات کنست، منصور عباس به دلیل آنکه هنوز از تعطیلات کنست بازنگشته بود موضع نهایی حزب متبوعش را اعلام نکرد و آن را موکول به روزهای آینده کرد.

حالا مخالفان کابینه منتظر نظر نهایی این حزب فلسطینی هستند. چرا که اگر حزب فلسطینی فهرست متحد عربی با چهار کرسی که در کنست دارد از ائتلاف خارج شود، ائتلاف کابینه ۵۶ کرسی را در اختیار خواهد داشت. از این رو در روزهای اخیر شاهد تشدید فشار بر منصور عباس هستیم که کابینه بنت را در مقابل طیف سیاسی نتانیاهو نجات دهد.

اگر حزب فلسطینی فهرست متحد عربی با چهار کرسی که در کنست دارد از ائتلاف خارج شود، ائتلاف کابینه ۵۶ کرسی را در اختیار خواهد داشت. از این رو در روزهای اخیر شاهد تشدید فشار بر منصور عباس هستیم

پایگاه خبری «کامان دریمز» به امکان‌سنجی بازگشت این حزب فلسطینی به ائتلاف پرداخته و نوشته‌ است: در حالی که ارتش اسرائیل در حال سرکوب جوامع فلسطینی از جمله مسجد الاقصی و نقاب در سراسر فلسطین تاریخی است اما منصور عباس همچنان به بنت متعهد است، اگرچه نگران احتمالات آینده نیز هست؛ به خصوص که ماهیت حملات اسرائیل به فلسطینیان به طور فزاینده‌ای به سوی جنگ مذهبی تغییر می‌کند.

تاثیرپذیری احزاب به ظاهر چپ و راست از گفتمان سیاسی فلسطین

اگرچه جناح راست اسرائیل برای سال‌ها، به‌ویژه از سال ۱۹۹۶ بر سیاست این کشور تسلط داشته است، اما اعضای آن همچنان متفرق و فرصت‌طلب است. آنها صرفا حول ارزش‌هایی مانند برتری نژادی و مذهبی یهودیان اسرائیل، نفرت از فلسطینی‌ها و اعراب، تمایل به گسترش شهرک‌های غیرقانونی یهودیان و رد هرگونه راه‌حل میانجی‌گری که فلسطینیان را به حقوق اولیه انسانی خود می‌رساند، متحد شده‌اند.

به نوشته تارنمای «کامان دریمز»، حزب چپ در اسرائیل اصلا چپ نیست. آنان عمدتا به دلیل میراث  صلحی که توسط «اسحاق رابین» به یادگار ماند، متحد شده‌اند. به طور مشخص، رابین یک صلح طلب نبود بلکه یکی از خشن‌ترین رهبران اسرائیل بود. با این حال، این امر اشتباه است که هر رهبر اسرائیلی که درباره صلح سخن می‌گوید را به عنوان یک چپ‌گرا طبقه بندی کرد.  به طور کلی، بدون یک ایدئولوژی واقعی چپگرا و بدون تلاش برای ایجاد صلح یا حتی تمایل به مشارکت در آن، چپ اسراییلی موضوعی غیر واقعی است.

جوامع فلسطینی به ویژه نسل‌های جوان‌تر، گفتمان سیاسی جدیدی را آغاز کرده‌اند و با رهبری مردمی، اقدامات خود را از قدس اشغالی تا غزه، از نقاب تا کرانه باختری و جوامع فلسطینی در خود اسرائیل هماهنگ می‌کنندمیان اردوگاه چپ و راست اما ائتلافی دیگر وجود دارد که فضایی میان این دو اردوگاه را اشغال کرده‌ است. همانطور که اشاره شد، راست اردوگاه قوی دائمی خود را حفظ کرده و چپ هیچ پایگاه ایدئولوژیکی قوی ندارد، این امر مرکز اسرائیل را دچار ناامیدی کرده‌ است. نتیجه انتخابات آوریل ۲۰۱۹، زمانی که ائتلاف مرکزی آبی و سفید ۳۵ کرسی به دست آورد، باید نقطه عطفی برای قدرت‌یابی مرکز سیاسی اسرائیل می‌بود اما منجر به فروپاشی این ائتلاف شد.

طبق گزارش رسانه‌ها در حالی که این امر در اسرائیل در حال وقوع است، بدنه سیاسی فلسطین به آرامی احیا می‌شود. اگرچه احزاب عرب فلسطینی در اسرائیل پراکنده شده‌اند و گروه‌های فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی هنوز نقطه مشترکی میان خود نیافته‌اند اما جوامع فلسطینی به ویژه نسل‌های جوان‌تر، گفتمان سیاسی جدیدی را آغاز کرده‌اند. آنها با رهبری مردمی، اقدامات خود را از قدس اشغالی تا غزه، از نقاب تا کرانه باختری و جوامع فلسطینی در خود اسرائیل هماهنگ می‌کنند.

براین اساس، برای نخستین بار پس از چندین سال، اسرائیل خود را در موقعیتی می‌بیند که دیگر تنها طرفی نیست که رویدادها یا نتایج را در کشور تعیین می‌کند. بنابراین، بی‌ثباتی سیاسی اسرائیل بیشتر خواهد شد.

در مقابل، فلسطینی‌ها سرانجام در حال تبدیل شدن به عاملی تعیین‌کننده در سیاست‌های اسرائیل هستند و از طریق مقاومت مردمی خود، می‌توانند برای اعمال فشار بر اسرائیل بسیج شوند، همان طور که در سال‌های اخیر چنین بوده‌ است. اسرائیل اکنون با این معضل مواجه است که این عامل جدید فلسطینی را نادیده بگیرد یا این واقعیت اجتناب ناپذیر را بپذیرد که اسرائیل هرگز نمی‌تواند از ثبات برخوردار شود در حالی که فلسطینی‌ها تحت اشغال، محدودیت و ستم هستند.

https://www.middleeastmonitor.com/۲۰۲۲۰۵۲۳-the-return-of-an-arab-mk-to-israels-government-coalition-will-not-prevent-its-collapse

https://www.wsj.com/articles/israeli-prime-minister-naftali-bennett-avoids-government-collapse-۱۱۶۵۳۲۳۴۷۷۳

https://www.axios.com/۲۰۲۲/۰۵/۲۲/israel-bennett-coaltion-zoabi-return

https://www.commondreams.org/views/۲۰۲۲/۰۵/۲۳/constantly-verge-collapse-how-palestinians-became-factor-israeli-politics

نظر شما در این رابطه چیست
آخرین اخبار