به گزارش ایران اکونومیست به نقل از الجزیره، تاریخچه موسیقی به ما قبل تاریخ بازمی‌گردد. در آن زمان انسان‌ها با استفاده از چوب و استخوان ادوات موسیقی می‌ساختند. آن‌ها هیچ دانش علمی درباره تاثیر موسیقی بر انسان نداشتند اما به هر حال می‌دانستند که این صداهای گوش نواز روحیه‌شان را بهتر می‌کند!
همه ما در لیست پخش خود آهنگ‌هایی داریم که اشکمان را درمی‌آورد و آهنگ‌هایی داریم که دائما در طول روز در ذهنمان تکرار می‌شوند. بنابراین موسیقی تاثیر انکارناپذیری بر احساسات انسان دارد. به همین خاطر است که سازندگان فیلم وسریال‌ها، همیشه از موسیقی در آثار خود غافل نمی‌شوند و برای همذات‌پنداری بیننده با صحنه‌های غم‌انگیز یا شاد، از موسیقی متن مناسب بهره می‌گیرند تا احساسات مخاطب را برانگیخته و او را بیشتر با فیلم خود همراه کنند. برخی از فیلم‌های معروف جهان موسیقی ماندگار و خاطره‌انگیزی داشته‌اند که گاهی بر نام فیلم پیشی می‌گیرد.
امروزه با توجه به گستره وسیع موسیقی در جهان، ما می‌توانیم هر نوع موسیقی را که نیاز داریم انتخاب کنیم؛ مثلا هنگام ورزش یک موسیقی انگیزشی گوش کنیم یا به هنگام خواب نواهایی آرام بخش را انتخاب کنیم.
تحقیقات معاصر، تاثیر موسیقی بر روحیات انسان را تایید می‌کند. یک موسیقی شاد سبب ترشح هورمون‌های دوپامین و سروتونین در انسان می‌شود؛ هورمون‌هایی که شادی‌آور محسوب می‌شوند. همچنین پژوهش‌ها نشان داده همان‌طور که موسیقی بر ما اثرگذار است، حال روحی ما نیز در نوع موسیقی که انتخاب می‌کنیم تاثیرگذار است.
به گفته انجمن موسیقی درمانی بریتانیا، موسیقی می‌تواند به افرادی که نیازهای روحی، شناختی و ارتباطی دارند، کمک کند تا مشکلاتی را که از طریق درمان پزشکی قادر به رفعشان نبودند را درمان کنند.
موسیقی درمانی بر پایه تحریک حسی برای برانگیختن پاسخ مثبت در موقیعت‌های خاص است. این درمان فقط مبتنی بر گوش دادن به موسیقی نیست بلکه نواختن موسیقی نیز جزو درمان محسوب می شود.
یکی از مواردی که موسیقی به آن کمک می‌کند، تنظیم سیستم قلب و عروق است. موسیقی بر اساس نوع و ریتم آن، تاثیر زیادی بر روی ضربان قلب دارد.
در مورد بیماری‌های مزمن، تحقیقات مجله بین‌المللی روانپزشکی، نشان داده است که موسیقی بر درمان اختلالات خلقی مرتبط با بیماری‌های عصبی موثر است. بیماری‌هایی مثل زوال عقل، پارکینسون، مولتیپل اسکروزیس و سکته مغزی.
محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که موسیقی یک درمان موثر برای کاهش افسردگی و اضطراب و نیز بهبود خلق و خو و عزت نفس است. علاوه بر این‌ها موسیقی درمانی بسیار کم هزینه و بدون عوارض است.
موسیقی معمولا یک سلیقه شخصی است و راهی است برای ارتباط با خود، دوستان و خانواده و یا ابراز وجود.
مطالعات نشان داده شنوندگان می‌توانند موسیقی بیگانه و ناآشنا از فرهنگ‌های دیگر را به شیوه مشابهی تفسیر و درک کنند. مثلا شنوندگان می‌توانند موسیقی شاد و غمگین را برای هر فرهنگی که باشد تشخیص دهند. شنوندگان، موسیقی‌های آرام را غالبا غمگین و موسیقی‌هایی با ریتم سریع را شاد می‌دانند. از این رو پیداست که موسیقی در تمام جهان ویژگی‌های مشترکی را برای بر انگیختن احساسات انسان دارا بوده و بر اساس همان ویژگی‌ها رشد یافته است.
لازم به ذکر است که تمایل فرد برای تغییر احساساتش در برابر موسیقی موثر است و پخش یک موسیقی غمگین همیشه تاثیر مستقیمی بر روی شنونده ندارد. تحقیقات نشان داده نوع تعامل شنونده با موسیقی در تاثیر موسیقی بر او موثر است.
طی تحقیقی درباره تاثیر موسیقی بر انسان، مشخص شد که تاثیر موسیقی بر شرکت‌کنندگانی که به آن‌ها آموزش داده شد چگونه با موسیقی خلق و خوی خود را بهبود بخشند، با تاثیر آن بر روی شرکت‌کنندگانی که دستورالعمل‌ها به آن‌ها داده نشد، یکسان نبود. گروه اول تجربه شادتری را از گوش دادن به موسیقی به دست آوردند.
در ادامه با تاثیر چند نوع موسیقی بر احساسات انسان آشنا می‌شوید:
موسیقی کلاسیک یک آرامبخش طبیعی است که در زمان‌های کار، مطالعه و تمرکز می‌تواند کمک‌کننده باشد. ساخته‌های بتهوون، باخ و شوپن در عین اینکه تحریک کننده احساسات هستند، تاثیر مثبتی بر روحیه دارند.
اگر چه گفته می‌شود که موسیقی راک استرس را افزایش می‌دهد اما در واقع موسیقی راک سبب آسایش بیشتر انسان و کنترل خشم می‌شود.
موسیقی ریتمیک به وضوح شنونده را شاد می‌کند و روحیه افراد را بالا می‌برد. به‌خصوص اگر شنونده‌ها تعامل فیزیکی با موسیقی داشته باشند، این تاثیر بیشتر است. موسیقی در این نوع حالتی از رهایی را ایجا کرده و باعث پرواز شنونده به عالمی دیگر می‌شود.
خیلی‌ها فکر می‌کنند که گوش سپردن به موسیقی غمگین، غم و اندوه را بیشتر می‌کند، اما همیشه این‌طور نیست. موسیقی غمگین راهی برای ابراز غم و اندوه و رهایی از آن است. برای همین است که در مواقع ناراحتی و افسردگی به سمت موسیقی غمگین کشیده می‌شویم.
