به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست، کشور پاکستان با جمعیت ۲۲۰ میلیون نفری تا قبل از سال ۲۰۱۹ اقدام به صادرات گندم مازاد تولید خود می‌کرد اما این روند در سراشیبی تند کاهش قرار گرفت تا جایی که دولتمردان این کشور همسایه شرقی ایران برای تامین مصرف داخلی گندم مجبور به واردات آن از بیرون شدند.
گندم مهمترین محصول کشاورزی پاکستان است. این گیاه توسط ۸۰ درصد کشاورزان کشت می‌شود و در حدود ۲۲ میلیون هکتار کاشته می‌شود که تقریباً ۴۰ درصد از کل زمین‌های زیرکشت پاکستان است. ایالت پنجاب با تخصیص ۱۶ میلیون هکتار (۷۱. ۵ درصد) نقش عمده‌ای در تولید گندم دارد و پس از آن استان‌های سِند، خیبر پختونخوا و بلوچستان با روندهای تقریبا مشابه در تولید در رتبه‌های بعدی قرار دارند. گندم به عنوان غذای اصلی، ۷۲ درصد به سبد غذایی مردم پاکستان کمک می‌کند. افزایش قابل توجهی در تولید گندم در پاکستان طی ۴ دهه گذشته مشاهده شده است، یعنی از ۱۱ میلیون تن، در سال ۱۹۸۰ به ۲۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۰، در حالی که در این مدت، سطح زیر کشت گندم از ۱۷. ۲ میلیون هکتار به ۲۱. ۸ میلیون هکتار افزایش یافته است.
پاکستان تا سال ۲۰۱۹ در تولید گندم جایگاه هفتم در جهان را به خود اختصاص داده است. در عین حال این کشور سال ۲۰۲۱ ، ۸۰ درصد گندم وارداتی خود را از روسیه و اوکراین تامین کرده بود.
از آخرین برنامه‌های دولت پاکستان خرید ۳ میلیون تن گندم از روسیه با ۳۰ درصد زیرقیمت بود که این معامله با بحران سیاسی در پاکستان و فشار واشنگتن بر اسلام‌آباد مبنی بر کاهش روابط با مسکو تحت تاثیر قرار گرفت.
پاکستان همچنین یکی از وارد کنندگان گندم از اوکراین به حساب می‌آید که البته تداوم جنگ در اوکراین نگرانی‌هایی را در اسلام‌آباد در خصوص تبعات منفی آن بر آینده امنیت غذایی پاکستان به وجود آورده است.
براساس این گزارش، کمبود گندم با نرخ دولتی و افزایش سرسام آور نرخ این محصول در بازارهای آزاد بار دیگر به یک بحران در پاکستان تبدیل شده و رسانه‌ها نسبت به چالش مردم در ناپدید شدن آرد و متعاقب آن گرانی بیشتر غلات ابراز نگرانی می‌کنند.
اواخر دیماه ۱۳۹۸ بحران کمیاب شدن گندم و شکر در کنار تورم و گرانی افسار گسیخته در پاکستان دامنگیر دولت وقت این کشور شد و همزمان اپوزیسیون عملکرد ضعیف دولت را دلیل اصلی این ماجرا دانست.
احتکار بی‌سابقه گندم، آرد و شکر در سال گذشته و کمیاب شدن آن، نرخ این محصولات را در پاکستان طی یکسال و نیم گذشته برای چندین مرتبه افزایش داد.
با روی کار آمدن دولت فعلی پاکستان به نخست وزیری «محمد شهباز شریف» بحران گندم و شکر همچنان در این کشور بیداد می‌کند تا جایی نخست وزیر دیروز (دوشنبه) طی دستوری برای مقابله با احتکار و تامین نیاز داخلی، صادرات شکر از پاکستان را تا اطلاع ثانوی ممنوع کرد.
پاکستان جز کشورهای بزرگ تولیدات کشاورزی محسوب می‌شود و تا دهه‌های قبل برنج، پنبه، گندم و محصولات تولیدی از نی شکر را به کشورهای مختلف صادر می‌کرد اما به عقیده کارشناسان این کشور، طی چند سال اخیر به دلیل سوء مدیریت و سیاستگذاری غیرموثر، پاکستان با بحران بی‌سابقه گندم مواجه شد.
روزنامه اردو زبان «جنگ» چاپ شهر راولپندی در این خصوص نوشت: در سال جاری نیز عدم دستیابی آسان به کود مورد نیاز باعث شده تا تولید داخلی گندم به آن میزانی که هدف گذاری شده بود، نرسد.
در عین حال دولت فعلی پاکستان امیدوار است که میزان گندم تولیدی در سال جاری ۲۶. ۱۷۳ میلیون تن برسد هر چند مسائلی همچون کمبود کود، آب و کاهش در کشت گندم نیز می‌تواند سطح تولید آن را تحت تاثیر قرار دهد.
روزنامه جنگ پاکستان نوشت: کارشناسان داخلی اقدام فوری دولت برای تجدید نظر در سیاست مرتبط با حوزه کشاورزی را مطالبه کرده و هشدار داده‌اند که در صورت پیروی از سیاست جامع و گام‌های اضطراری، بحران گندم برای سال‌های آینده در کنار چالش کم آبی می‌تواند زندگی مردم را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
دولت پاکستان در حال اجرای برنامه‌ای جدید برای حمایت از تولیدکنندگان گندم با برخورد قاطعانه با محتکران، گران فروشان در شهرهای مختلف، اعمال نرخ‌های تعاونی برای خریداران و اطمینان از خرید به موقع گندم از سوی عرضه کنندگان حکومتی است.
این در حالی است که منابع دولتی در پاکستان اعلام کردند: غلبه بر بحران گندم به زودی شدنی نیست و کشور باید خود را برای واردات بیش از ۴ میلیون تن گندم از خارج آماده کند. میزان مصرف ناخالص گندم در پاکستان ۳۰. ۷۰ میلیون تن پیش بینی شده است.
طی ماه‌های اخیر بحران گندم و افزایش بی‌سابقه قیمت آرد باعث تشدید مشکلات عدیده برای مردم پاکستان شده و به گفته آنان همزمان با تورم و تداوم گرانی کالاهای اساسی در کشور، گرانی قیمت آرد نیز به نگرانی‌های مردم اضافه شده است.
