به گزارش روز دوشنبه ایران اکونومیست از سازمان حفاظت محیط زیست، رضا فرجی افزود: طی دستورالعملی که از سوی این دفتر تهیه شده است، سرشماری قرقاول در دو زمان بهاره و پاییزه با هدف ارزیابی وضعیت زیستی و تعیین جنسیت این گونه در زیستگاه های خود انجام می شود.
وی ادامه داد: براساس آمار حاصله بیشترین میزان پرنده مشاهده شده در سرشماری بهاره در استان مازندران ۴ هزار و ۱۱۵ فرد و کمترین آمار در استان خراسان رضوی با ۸۰ فرد بوده است و در سرشماری پاییزه در مجموع ۴ هزار و ۹۴۸ فرد ثبت شده که از این تعداد ۲ هزار و ۴۷۷ فرد به استان مازندران و ۳۵۵ فرد به خراسان رضوی تعلق دارد.
فرجی استفاده از سموم دفع آفات نباتی، شکار غیرمجاز، از بین رفتن زیستگاه های پراکنش گونه به دلیل زیر کشت رفتن زمین ها، سوزاندن بقایای محصولات کشاورزی و آتش سوزی توسط عوامل محلی برای تردد و بهره وری برای تعلیف دام ها در زیستگاه ها را از مهمترین عوامل تهدیدات این پرنده زیبا دانست.
سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: کاهش استفاده از سموم کشاورزی و استفاده از مکانیسم های بیولوژیک برای دفع آفات، افزایش آگاهی و اطلاع رسانی به کشاورزان، افزایش حفاظت فیزیکی محدوده های پراکنش به منظور کاهش شکار، ایجاد ممنوعیت قانونی برای سوزاندن بقایای کشاورزی و تغییر کاربری مناطق پراکنش گونه از مهمترین فعالیت هایی است که باید در سطح جوامع محلی با همکاری تمام بخش های مربوطه انجام شود.
قرقاول ایرانی با توجه به ویژگی های زیستی و اکولوژیک جز خالصترین نژادهای قرقاول جهان محسوب می‌شود و از نقطه نظر ذخیره ژنتیکی از ارزش بین المللی و ملی خاصی برخوردار است. محل سکونت این پرنده در کنارههای دریای خزر، شمال غرب و شمال شرق کشور است و در استانهای گیلان، مازندران، اردبیل، گلستان و خراسان رضوی، آذربایجان شرقی مشاهده می‌شود.
