به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از تی ای، محققان اسپانیایی در این مطالعه اظهار کرده‌اند ویار مداوم عواقبی نیز برای فرزندان دارد.
وِیار یا گرسنگی انتخابی(Food craving) به خصوص در دوران بارداری امری بسیار رایج است. ویار از مواردی است که به اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری منجر می‌شود. با این حال، زیست شناسی عصبی پنهان این رفتارهای مرتبط با خوردن و میل به خوردن غذاهای خاص ناشناخته باقی مانده است.
حال نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه بارسلونا نشان داده است که مغز موش‌های ماده در دوران بارداری، اتصالات عملکردی مدارهای پاداش مغز و مراکز حسی و حرکتی را تغییر می‌دهد.
موش‌ها همانند انسان‌ها دوره‌های مشابه ویار در دوران بارداری را تجربه می‌کنند. موش‌ها نیز همانند انسان‌ها تمایل به مصرف غذای شیرین دارند و رفتارهای پرخوری و مصرف غذاهای پرکالری نیز در آنها دیده می‌شود.
"مارچ کلارت"(March Claret) استاد دانشکده پزشکی دانشگاه بارسلونا گفت: با تجزیه و تحلیل تغییر این ساختارها، ما تصمیم گرفتیم مسیر مزولیمبیک که یکی از مسیرهای انتقال سیگنال نورون‌های دوپامینرژیک است را بررسی کنیم. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی مهم در رفتارهای انگیزشی است.
دانشمندان سطوح دوپامین و افزایش فعالیت گیرنده آن(D۲R) در هسته اکامبنس(nucleus accumbens) را مشاهده کردند.
"حداد توولی"(Haddad-Tóvolli) محقق این مطالعه گفت: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بارداری باعث سازماندهی مجدد کامل مدارهای عصبی مزولیمبیک از طریق نورون‌های D۲R می‌شود. این سلول‌های عصبی و تغییر آنها مسئول ایجاد ویار هستند، زیرا اضطراب غذایی که در دوران بارداری معمول است، پس از مسدود کردن فعالیت آنها از بین می‌رود.
ویار مداوم، عواقبی برای فرزندان نیز دارد. ویار به طور قابل توجهی بر متابولیسم و ایجاد مدارهای عصبی که مصرف غذا را تنظیم می‌کنند، تاثیر می‌گذارند که این امر نیز به افزایش وزن، اضطراب و اختلالات خوردن در فرزندان منجر می‌شود.
کلارت گفت: نتایج این مطالعه شوکه کننده هستند، زیرا محققان در بسیاری از مطالعات بر روی تجزیه و تحلیل چگونگی تاثیر عادات دائمی مادر مانند چاقی، سوء تغذیه یا استرس مزمن بر سلامت کودک متمرکز شده‌اند. با این حال نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که رفتارهای کوتاه اما مکرر مانند ویار به افزایش آسیب پذیری روانی و متابولیک فرزندان منجر می‌شود.
