برخی شواهد نشان می‌دهند که BA.۲ می‌تواند سریع‌تر از نوع قبلی BA.۱ که قبلاً بسیار مسری بود، گسترش یابد.
در مطالعات آزمایشگاهی با استفاده از سلول‌های پستانداران غیرانسانی، محققان هفت آنتی‌بادی مونوکلونال، سه ترکیب آنتی‌بادی و سه درمان ضدویروسی را علیه نوع BA.۲ آزمایش کردند.
بر اساس یافته‌های اخیر، درمان‌های ضدویروسی رمدسیویر، مولنوپیراویر و ماده فعال در قرص پکسلووید (نیرماترولویر) علیه نوع BA.۲ عمل کردند.
بر اساس یافته‌ها، مؤثرترین درمان آنتی‌بادی علیه نوع BA.۲، tixagevimab همراه با cilgavimab بود که برای کمک به جلوگیری از عفونت کووید ۱۹ در افراد آسیب‌پذیر به بیماری‌های شدید تأیید شده است.
محققان همچنین دریافتند که ترکیب آنتی بادی etesevimab و bamlanivimab ویروس BA.۲ را در دوزهای معمول خنثی نمی‌کند.
«یوشیهیرو کاوائوکا»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه توکیو، گفت: «نتیجه این است که ما آنتی‌بادی‌هایی داریم که به نظر می‌رسد در مقایسه با BA.۱ یا BA.۱.۱ در برابر BA. ۲ مؤثرتر هستند.»
وی در ادامه افزود: «ما همچنین ترکیبات ضدویروسی موجود بالینی را آزمایش کردیم و همه آنها بسیار کارآمد هستند.»
نویسندگان خاطرنشان کردند که درمان‌های فعلی کووید در برابر سویه های جدید نسبت به ویروس اصلی کمتر مؤثر هستند، زیرا آنها در برابر نسخه‌های قبلی ویروس طراحی و آزمایش شده‌اند.
ماه‌ها طول می‌کشد تا درمان‌هایی برای سویه های جدید ویروس ایجاد و آزمایش شود.
