دکتر «لوته ساهین لویسون» نویسنده این مطالعه از دانشگاه آرهوس دانمارک، توضیح می‌دهد: مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ممکن است بین سرطان و سندرم گیلن باره ارتباطی وجود داشته باشد، اما اینکه چقدر افراد پس از تشخیص سرطان به گیلن باره مبتلا می‌شوند، به خوبی مطالعه نشده است.
وی در ادامه افزود: در حالی که مطالعه ما نشان می‌دهد افراد مبتلا به سرطان در معرض خطر بیشتر ابتلاء به سندرم گیلن باره هستند، مهم است که افراد مبتلا به سرطان بدانند خطر کلی ابتلاء به گیلن باره هنوز بسیار اندک است.
علائم این سندروم که در آن سیستم ایمنی به سلول‌های عصبی حمله می‌کند، معمولاً با ضعف و گزگز در پاها و ساق‌ها شروع می‌شود که به قسمت بالایی بدن و بازوها گسترش می‌یابد و ممکن است به فلج تبدیل شود. اکثر افراد با مشکلات باقیمانده کمی بهبود می‌یابند، اما این سندرم می‌تواند زندگی را به خطر اندازد.
علت دقیق سندرم گیلن باره ناشناخته است، اما می‌تواند پس از عفونت‌های گوارشی یا تنفسی رخ دهد.
در این مطالعه جدید، محققان داده‌های بیش از ۲۴۰۰ نفر در دانمارک را که طی ۳۰ سال به گیلن باره مبتلا شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند و آنها را با حدود ۲۴ هزار نفری که به این سندرم مبتلا نشده بودند، مقایسه کردند.
محققان دریافتند که ۲ درصد از مبتلایان به گیلن باره، اخیراً تشخیص سرطان داشته اند (یعنی از شش ماه قبل یا دو ماه پس از تشخیص گیلن باره)، در حالی که ۰.۵ درصد از افراد بدون این سندرم مبتلا به سرطان بودند.
به طور کلی، افرادی که اخیراً مبتلا به سرطان تشخیص داده شده اند، بیش از ۳.۵ برابر بیشتر از افراد بدون سرطان در معرض خطر ابتلاء به گیلن باره هستند.
آنها همچنین خطر بسیار بالاتری را در افراد مبتلا به سرطان‌های خاص کشف کردند: در افراد مبتلا به لنفوم و سرطان خون، این خطر ۷ برابر؛ سرطان ریه یا پروستات ۵.۵ برابر و در افراد مبتلا به سرطان سینه ۵ برابر بیشتر است.
این مطالعه ثابت نمی‌کند که سرطان باعث سندرم گیلن باره می‌شود. فقط یک رابطه را نشان می‌دهد. از این رو تحقیقات بیشتری در حال حاضر مورد نیاز است.
