«وینود منون»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه استنفورد، گفت: «ما تفاوت‌های قابل توجهی را بین مغز پسران و دختران مبتلا به اوتیسم شناسایی کردیم و پیش بینی‌های فردی علائم بالینی در دختران را به دست آوردیم.»
منون در ادامه افزود: «ما می‌دانیم که پنهان ماندن علائم، یک چالش بزرگ در تشخیص اوتیسم در دختران است که منجر به تأخیر در تشخیص و درمان می‌شود.»
در این مطالعه، محققان از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل اسکن مغزی MRI مربوط به ۶۳۷ پسر و ۱۳۶ دختر مبتلا به اوتیسم در سراسر جهان استفاده کردند.
دختران در چندین مرکز مغزی، از جمله سیستم‌های توجه حرکتی، زبانی و مکانی، الگوهای ارتباطی متفاوتی از پسران داشتند. بیشترین تفاوت بین دو جنس در گروهی از نواحی حرکتی بود.
در بین دختران، تفاوت در مراکز حرکتی با شدت علائم حرکتی آنها مرتبط بود. دخترانی که الگوهای مغزی آنها بیشتر شبیه پسرها بود، دارای مهمترین علائم حرکتی اوتیسم بودند.
محققان همچنین حوزه‌های زبانی را که بین پسران و دختران متفاوت است شناسایی کردند و خاطرنشان کردند که مطالعات قبلی اختلالات زبانی بیشتری را در پسران مبتلا به اوتیسم نسبت به دختران مبتلا به اوتیسم نشان داده است.
تفاوت‌های مغزی بین دختران و پسران مبتلا به اوتیسم در جوانان بدون این بیماری مشاهده نشد.
محققان خاطرنشان کردند که اوتیسم در پسران چهار برابر دختران تشخیص داده می‌شود و بیشتر تحقیقات مربوط به اوتیسم بر روی پسران متمرکز شده است.
به گفته محققان، دختران مبتلا به اوتیسم معمولاً رفتارهای تکراری کمتری نسبت به پسران دارند، که ممکن است به تأخیر در تشخیص این بیماری منجر شود.
