دکتر یکاترینا بورلاوا، متخصص تغذیه روسی اعلام کرد که تعداد مخالفان لکتین در میان پیروان تغذیه سالم به دلیل آسیب آن به بدن در حال افزایش است. آیا این پروتئین واقعاً به بدن آسیب می‌رساند؟
لکتین‌ها بخشی از بسیاری از غذا‌های گیاهی، به ویژه غلات، حبوبات و آجیل هستند. خواص این پروتئین‌ها دلیلی برای ظهور توهماتی در مورد آسیب‌هایی است که به بدن وارد می‌کنند.
او گفت: لکتین‌ها پروتئین‌هایی با درصد کمی پلی‌ساکارید هستند که توانایی اتصال سایر مواد را بر روی سطح سلول‌ها دارند؛ به همین دلیل است که خواص افسانه‌ای به آن‌ها داده می‌شود. به عنوان مثال، این پروتئین بر روند هضم و جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی تاثیر منفی می‌گذارد، نفوذپذیری دیواره روده را افزایش می‌دهد و به گلبول‌های قرمز آسیب می‌رساند.
واضعان رژیم غذایی بدون لکتین که در دوره اخیر رایج شده است، بسیار اشتباه می‌کنند.
بورلاوا گفت: همه آن چه که می‌گوید لکتین باعث ایجاد مخاط در روده می‌شود و بر پرز‌ها تاثیر می‌گذارد، درست نیست؛ البته، برخی افراد باید مراقب خوردن مواد حاوی لکتین باشند.
افرادی که از بیماری‌های گوارشی رنج می‌برند باید به وجود لکتین در غذا‌هایی که می‌خورند توجه کنند. زیرا برخی از انواع لکتین‌ها می‌توانند وضعیت سلامتی آن ها را بدتر کنند، مانند کولیت اولسراتیو که ناشی از لکتین نیست.
مکانیسم اتصال مواد دیگر روی سطح سلول‌ها برای عملکرد سیستم ایمنی ضروری است؛ زیرا هنگامی که پاتوژن‌ها به دیواره‌های سلولی نزدیک می‌شوند، توسط لکتین‌های روی سطح سلول گرفته می‌شوند تا خود را شناسایی کرده و پاسخ ایمنی را آماده کنند. لکتین‌های هپاتوسیت، کربوهیدرات‌های ساده (گالاکتوز) را متصل می‌کنند که به تنظیم سطح گلوکز در خون کمک می‌کند.
این کارشناس تاکید کرد که استفاده از لکتین در آینده در درمان بیماری‌های سرطان منتفی نیست؛ به گونه‌ای که نتایج مطالعات انجام شده در طول ده سال اخیر تاثیر مثبت خود بر روی بدن در هنگام ابتلا به سرطان خون، غدد لنفاوی، سینه، معده، پوست و سایر موارد را نشان داده است.
