محققان دانشگاه فلوریدا جنوبی، داده‌های خواب ۶۸۲۰ بزرگسال آمریکایی با میانگین سنی ۵۳ سال را که خصوصیات خواب و سابقه بیماری قلبی خود را گزارش کردند، بررسی کردند. از میان شرکت کنندگان، ۶۳۳ نفر نیز یک دستگاه تحقیقاتی (اکتی گرافی) دور مچ دست خود می‌بستند که فعالیت خواب آنها را ثبت می‌کرد.
محققان بر روی جنبه‌های متعدد سلامت خواب، مانند نظم، رضایت، هوشیاری در ساعات بیداری، زمان خواب، کارآمدی خواب و مدت خواب تمرکز کردند و آنها را با بیماری قلبی تشخیص داده شده توسط پزشک مرتبط دانستند.
آنها دریافتند که هر میزان افزایش در مشکلات خوابیدن با ۵۴ درصد افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است. خطر تخمینی بیماری قلبی مرتبط با افزایش مشکلات مربوط به خواب برای کسانی که داده‌های خواب را با گزارش خود و دستگاه تحقیقاتی ارائه می‌کردند، بسیار بیشتر بود. آنها با افزایش ۱۴۱ درصدی روبرو بودند.
این یافته‌ها اهمیت ارزیابی مشکلات سلامت خواب در یک فرد را برای شناسایی خطر بیماری قلبی نشان می‌دهد.
«سومی لی»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «خطر تخمینی بالاتر در افرادی که هم گزارش خود و هم داده‌های مربوط به خواب را ارائه کرده اند نشان می‌دهد که اندازه گیری سلامت خواب به طور دقیق و جامع برای افزایش پیش بینی بیماری قلبی مهم است.»
محققان دریافتند در حالی که زنان مشکلات خواب بیشتری داشتند، اما مردان بیشتر در معرض بیماری قلبی بودند.
