به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی شرکت ملی پست، عموماً آن دسته از شرکت ها و سازمان هایی که درستی نشانی اقامت مشتریان یا مخاطبانشان برایشان اهمیت زیادی دارد، از مخاطبین خود تأییدیه احراز نشانی اقامت را مطالبه می کنند.
سرویس احراز نشانی، خدمتی است برای احراز یا عدم احراز اقامت اشخاص حقیقی یا حقوقی در مکانی که به پست اعلام نموده‌اند. تمامی فرایندهای مربوط به احراز نشانی الکترونیکی بوده و مستند فیزیکی ارائه و یا اخذ نمی گردد و تنها لازم است موزع برای احراز اقامت افراد در مکان اعلام‌شده، به آنجا مراجعه نماید.
در این خدمت، پس از ثبت درخواست الکترونیکی در تارنمای خدمات الکترونیک به آدرس GNAF.POST.IR و پرداخت هزینه توسط درخواست کننده، علاوه بر ارسال پیامکی کدشناسه مخصوص (رمز) برای مشتری، اطلاعات مکانی که شخص به همراه اطلاعات هویتی خود ثبت نموده برای نامه رسان مربوطه در محل مشتری ارسال می شود.
احراز مکان مشتری، از طریق مراجعه موزع در بازه زمانی 48ساعت کاری به آدرس متقاضی و با رویت شخص و تطابق مدارک هویتی وی و نهایتا ثبت کدشناسه (رمز) پیامک شده برای مشتری در اپلیکیشن همراه نامه رسان به صورت برخط تأیید یا رد می شود.
این سرویس بر اساس درخواست سازمان‌ها و شرکت ها با توجه به فرآیندهای کاری و اجرایی آنها طراحی و پیاده سازی گردیده است.
به‌طور مثال بانک‌ها یا مؤسسات اعتباری برای اطمینان از درستی نشانی فردی که متقاضی دریافت دسته‌چک یا تسهیلات اعتباری است، وزارت آموزش و پرورش برای تأیید محل اقامت دانش‌آموزان به‌منظور ثبت‌نام در مدارس محدوده محل زندگی خود و بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های دیگر با فرآیندهای مشابه می‌توانند از این خدمت استفاده نمایند.
برای ارسال اطلاعات ثبت‌شده در سیستم (احراز یا عدم احراز اقامت فرد در مکان اعلام‌شده) به سازمان‌های متقاضی، لازم است وب‌سرویس برخط استعلام نیز بعد از عقد تفاهم نامه در اختیار آن سازمان قرار داده شود و سازمان یا شرکت مذکور می‌تواند از طریق وب‌سرویس، با ارسال کد ملی اشخاص حقیقی و یا شناسه ملی اشخاص حقوقی نسبت به احراز اقامت ایشان در مکان ادعا شده توسط مشترکین از شرکت ملی پست استعلام بگیرند.
اگر فرض کنیم روزانه هزار نفر(فرض ذهنی خودم است بدون منبع) بخواهند محل سکونت خود را احراز کنند و چهل و هشت ساعت منتظر رسیدن مامور به درب منزل و احراز محل باشند با فرض شاغل بودن همه آنها (که البته فرض خوبی نیست) روزانه شانزده هزار نفر ساعت از فعالیت مفید کشور صرف منتظر مامور پست بودن برای احراز محل سکونت می شود. کاش روش عقلانی تری مورد استفاده قرار میگرفت.