اختلالات خودایمنی به حالتی گفته می‌شود که در آن سیستم ایمنی به جای دفاع از بدن مقابل عوامل بیماری‌زا، سلول‌های سالم را به عنوان یک عامل خارجی قلمداد و به آن حمله می‌کند.
این اختلال می‌تواند بسته به پیشرفت، به یک یا چندین بافت بدن آسیب وارد کند. دیابت نوع یک، ام اس، آرتریت روماتویید و لوپوس از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی محسوب می‌شوند.
مطالعات جدید نشان می‌دهند داشتن یک نوع بیماری خودایمنی می‌تواند به بیماری خودایمنی دیگری منجر شود. در این مطالعه محققان مشاهده کرده اند موش‌های مبتلا به آرتریت روماتویید ناشی از آنتی‌بادی، دچار ضایعات ستون فقرات، مشابه اسپوندیلوآرتریت محوری هستند.
اسپوندیلوآرتریت محوری یا AxSpA نوعی بیماری عفونت رماتیسمی است که به ستون فقرات آسیب می‌زند و در برخی بیماران مفاصل دست و پا را نیز درگیر می‌کند. این عارضه باعث انحنای ستون فقرات می‌شود.
بر اساس این مطالعه یک بیماری خودایمنی مانند آرتریت التهابی، می‌تواند به یک بیماری خودایمنی ثانویه مانند AxSpA منجر شود. محققان دلیل این امر را اتصال آنتی‌بادی‌های آنتی کلاژن به ستون فقرات یا تغییراتی در سیستم ایمنی بدن می‌دانند که نیازمند بررسی بیشتر است.
