بهرام شکوری در مورد خبر منتشر شده از وزارت صمت مبنی بر واردات سنگ آهن و دیگر مواد اولیه معدنی از سه کشور قزاقستان، ونزوئلا و پاکستان در قبال صادرات به این کشورها اظهار کرد: طبیعتا اگر ما در آینده بخواهیم چشم‌انداز تولید 55 میلیون تن فولاد را داشته باشیم باید یک بخش عمده‌ای از توسعه را به سواحل جنوبی منتقل کنیم. با مصرف داخلی 27 میلیون تن فولادی که داریم، با چشم‌انداز 55 میلیون تن تولید حدود 18 میلیون تن را باید صادر کنیم.
وی افزود: اگر بخواهیم به این هدف برسیم باید در سواحل جنوبی و در کنار آب کارخانه‌های فولاد را ایجاد کنیم. این موضوع چند دلیل عمده دارد اول اینکه بتوانند محصول خود را بفروشند و هزینه‌های حمل و نقل کمتری را بپردازند، دلیل دوم این است که مواد اولیه خود را که سنگ آهن است بتوانند از دیگر کشورها با کمترین هزینه تامین کنند و سوم اینکه آب خود را تامین کنند. در نتیجه ما نیازمند واردات سنگ آهن در آینده خواهیم بود.
عضو اتاق بازرگانی ایران توضیح داد: اگر بنا باشد که این واردات از کشورهای CIS باشد با اینکه عملی است اما ما مشکلی را در شمال شرق کشور برای تامین سنگ آهن نداریم. چراکه معادن سنگ آهن کشور در این منطقه مواد اولیه کارخانه های فرآوری سنگ‌آهن را تامین می‌کنند. ما باید برای صادرات به فکر تامین سنگ آهن باشیم که می‌تواند از طریق دریایی به دست ما برسد.
وی در ادامه با اشاره به معادن افغانستان و ارجح دانستن این کشور نسبت به کشورهای مورد اشاره گفت: یکی از کشورهایی که به ما نزدیک است و پتانسیل معدنی بسیار بالایی دارد، افغانستان است. افغانستان به آب هم دسترسی ندارد و بخش بزرگی از معدن سنگان هم در افغانستان است. بنابراین یکی از کشورهایی که ما باید در حوزه معدن در آن سرمایه‌گذاری کنیم در این کشور است.
شکوری اضافه کرد: افغانستان می‌تواند مواد اولیه ما را تامین کند و ما در داخل کشور فرآوری کنیم و با توجه به دسترسی که به آب‌های گرم داریم بتوانیم آن را صادر کنیم. این موضوع هم به نفع افغانستان و هم به نفع ایران است. بنابراین افغانستان گزینه بسیار مناسب‌تری نسبت به قزاقستان یا دیگر کشورهای مورد اشاره دارد. چراکه مسافت زیادی را برای رسیدن مواد اولیه به کشور ما را دارند.
ایلنا
