نیره سادات عبداللهی مقدم در خصوص بحران بازگشت دانش آموزان به مدرسه اظهار کرد: در مورد بازگشت همه دانش آموزان به مدارس با پارادوکسی روبرو هستیم که یکی از آن‌ها رفتن به مدرسه و تاثیرات خطر سلامت جسمی و روانی بر اثر ابتلا به ویروس کروناست و در مقابل آن نرفتن به مدرسه و به دنبال آن کاهش رشد اجتماعی و مسائل عاطفی و روانی مورد توجه است و هیچ یک از موارد محدودبه یک مقطع تحصیلی خاص نمی‌شود.
او ادامه داد: با توجه به شرایط به وجود آمده در کشور و افزایش آگاهی مردم، اولویت برای دانش آموزان آموزش به شیوه مجازی بوده است. در آموزش‌های از نوع مجازی سلامت جسمی دانش آموزان به طور کافی تامین می‌شد، اما در آموزش‌های حضوری سه عامل یاد دهنده، یادگیرنده و تبادل ارتباطی بین این موارد وجود دارد که در آموزش‌های از نوع مجازی این مزایا از بین رفته است.
عبداللهی مقدم در خصوص تاثیر ارتباط با دانش آموزان افزود: تاثیر ارتباط چهره به چهره مهمی که دانش آموز از معلم خود دریافت و در مقابل معلم نیز اضطراب یا شادی که از یادگیری درس است؛ در چهره دانش آموز خود مشاهده می کند، این موارد در آموزش های مجازی بسیار کمرنگ شده است و باعث سرکوب از بین رفتن اعتماد به نفس دانش آموزان می‌شود.
افت تحصیلی و کاهش ارتباطات اجتماعی
این روانشناس گفت: در آموزش‌های از نوع مجازی در کنار تامین سلامت جسمانی، افت تحصیلی و استقلال عاطفی دانش آموزان نیز به خطر می‌افتد به خصوص در این بازه زمانی که والدین اثرگذاری بیشتری برای کسب مهارت‌های تحصیلی داشتند و به طور مستدام به جای دانش آموزان در کلاس‌ها حضور پیدا می‌کردند یا تکالیف و فعالیت‌های آن‌ها را انجام می‌دادند.
او ادامه داد: افت تحصیلی و کاهش ارتباطات اجتماعی ناشی از آموزش مجازی شامل همه مقاطع تحصیلی می‌شود، متاسفانه حضور در منزل به علت تامین سلامت جسمانی و دور ماندن از جمع‌های دوستانه تحصیلی افسردگی پنهان و افزایش آمار خشونت در نوجوانان و جوانان را افزایش داده است به طوری که در اطلاعات جهانی مطرح شده است که حتی اگر دانش آموزان به مدت ۵ ماه از مدرسه دور بمانند بین ۳ تا ۹ ماه افت کیفیت تحصیلی برای آن هم رقم می‌خورد.
عبداللهی مقدم با اشاره به اینکه قبل شیوع ویروس کرونا افت تحصیلی در دانش آموزان وجود داشته است، اما روند آن نزولی بوده است، بیان کرد: متاسفانه قبل از همه گیری ویروس‌کرونا و مجازی شدن آموزش‌ها در کشورمان افت تحصیلی دانش آموزان را داشتیم و اکنون تقریباً بعد از دو سال ورود به مدرسه ممکن است بسیاری از دانش آموزان از لحاظ ارتباطی و آموزشی دچار مشکل شوند.
این روانشناس افزود: حضور دانش آموزان در مدرسه نیازمند عواملی است یکی آمادگی مدارس و بازگشت به مدرسه‌ای که ایمن سازی شده باشد و دیگری میزان انتشار ویروس کرونا است. در شرایط کنونی با توجه به حضور دانش آموزانی که در بدو ورود به مدرسه هستند از خانواده و والدین خود به سختی جدا و به ارتباط بین معلمان خود وارد می‌شوند.
او گفت: خانواده هنگام ورود اولیه دانش آموزان به مدرسه باید درک کند که دانش آموز کلاس اول وارد محیطی می‌شود که باید سعی کنند قبل از ورود آن ها به مدرسه آموزش مفاهیم را به فرزندان خود در خانه بدهند و نوعی ارتباط را برای فرزندان خود ایجاد کنند.
عبداللهی مقدم اظهار کرد: والدین باید سعی کنند وابستگی‌های بیش از حد را که بین والدین و فرزندان به وجود آمده است کمتر و توازن در آن ایجاد کنند؛ به دلیل اینکه در این روز‌ها با مجازی شدن آموزش ها، ممکن است این وابستگی‌ها بین فرزندان و والدین بیشتر شده باشد این کاهش وابستگی به دانش آموزان کمک می کند تا بتوانند محیط جدیدی را تجربه کنند.
این روانشناس در خصوص آشنایی دانش آموزان قبل از ورورد به مدرسه گفت: اگر این امکان وجود دارد که والدین دانش‌آموزان را در ساعاتی که تردد در مدرسه کمتر است به مدرسه ببرند تا با محیط مدرسه و معلمان خود آشنا شوند.
عبداللهی مقدم تاکید کرد: باید توجه داشته باشیم دانش‌آموزان به زمان زیادی برای تغییرات خود و متناسب کردن با شرایط مدرسه نیاز دارند و سرعت عمل در این مدت زمان مانع رسیدن این دانش آموزان به آرامش و مانع از دریافت آموزش‌های لازم برای تحصیل می‌شود.
